MARJAN SEBAJ â SOPI Jeta ka kuptim - Famulliabinqes.com
MARJAN SEBAJ â SOPI Jeta ka kuptim - Famulliabinqes.com MARJAN SEBAJ â SOPI Jeta ka kuptim - Famulliabinqes.com
kishte ngelur në karrocë. I thashë nënës, lëre nënë këtë se e gjithado bëhet mirë, jep Zoti e mos u brengosë fare! Ajo, gjithnjë mëpyeste: a do të ngrihesha në këmbë, çfarë thoshin mjekët? Unë iupërgjigja: po, nënë. gjithsesi. E ajo prapë, po, po biri im, dobëhet mirë patjetër! Edhe ajo kishte besim dhe shpresonte nëditët më të mira. Gjatë atyre ditëve sa qëndruam së bashku, ajogjithnjë më trimëronte, më jepte zemër e kuraje, më forconte dhepranë saj vërtetë ndihesha shumë i sigurt, i përkrahur, i lumtur.Pas pesë ditëve qëndrimi së bashku, baba dhe nëna ime erdhënpër t’u përshëndetur, sepse do të ktheheshin në shtëpi, meshpresë se edhe unë së shpejti do kthehesha dhe do t’iubashkëngjitesha gjirit familjar. Edhe këtë ditë e kaluam sëbashku, deri në orët e vona të mbrëmjes. Pastaj, erdhi momenti indarjes. Ajo u mërzitë shumë, përmendi se shumë janëpërmalluar për mua vëllezërit (sidomos dy të vegjëlit, të cilët unëi quaja dhe i shihja sikur të ishin Jozefi dhe Benjamini ngaShkrimi Shenjt) e në veçanti motra ime Lurda (Bernardeta), sidhe gjithë të afërmit e mi. Pastaj, ajo më tha, eja sa më shpejt,sepse nëna është e lumtur vetëm që të sheh gjallë e në jetë, edalëngadalë Zoti të ndihmon dhe bëhet mirë! Gjeti forcë, gjetishpresë, gjeti fuqi e ngushëllim në Zotin, dhe u përqafuam eprapë me lot për faqe. Kështu, i përcolla deri te dera e oborrit,pra deri tek porta. Sytë e kokën, s’mund ta kthenim deri kur nuk ipashë më. Ata shkuan me automjet të kapelanit, i cili për pesëditë radhazi ishte i pandarë nga ta e nga unë.E dija se tani lotët asaj, nuk i ndalën ndoshta deri mos tëmbërrinte në shtëpi (që ishte dy tre ditë rrugë me tren apoautobus) e kurrë. Por, ja atë e sprovoi Zoti shumë në jetë.Ndoshta pikërisht atë e zgjodhi për të dëshmuar para tjerëve fenë,guximin, besimin në Të. Ishte e përzgjedhura e Tij, për ta bartëkryqet e rënda në këtë jetë. E unë, gjithnjë i jam mirënjohës për120
gjithçka bëri për mua, për gjithë ne në jetë. Por, jam më se isigurt se edhe Zoti i shpërblen të përzgjedhurit e vet. Që nëlindje, ajo mori një shtizë në zemër, kur humbi nënën e mbetibonjake, siç thoshte: e rritur nëpër dyer e mëshirë të huajve, tëtjerëve. Shtizën e dytë në zemër e që e shporoi shumë ishte kjofatkeqësia ime. Çka më pret mua tutje? E gjitha mendova ethashë, le të jetë në duar të Zotit, krijues.Ato ditë kaluan me të shpejt, sa hapen dhe mbyllën sytë. Shkuansikur të mos ishin. E unë mbeta për të ushtruar e për t’u kuruartutje gjatë ditëve të buta dimërore në vazhdim!121
- Page 70 and 71: fizioterapi. Sa të dashur janë, s
- Page 72 and 73: sepse mu dhimbtë në zemër, më p
- Page 74 and 75: vizitonin familjarët, njerëz të
- Page 76 and 77: vuajtje, më përcillnin pandërpre
- Page 78 and 79: qendër spitalore, me sukses u shë
- Page 80 and 81: orar të caktuar. Kështu, më kalu
- Page 82 and 83: duke më dhënë kuraje, shpresë.
- Page 84 and 85: zonjë e mrekullueshme, e dashur, b
- Page 86 and 87: prapë “krejt në fund“ të tij
- Page 88 and 89: Dhe kështu e me këto mendime, dol
- Page 90 and 91: 11. BIRI I JUAJ, VËSHTIRË SE MUND
- Page 92 and 93: lodhur nga rruga, dhe i zhytur në
- Page 94 and 95: në një zemër, e cila tërë jet
- Page 96 and 97: Por, për çudi edhe baba e xhaxhai
- Page 98 and 99: motrën dhe vëllezërit e gjithë
- Page 100 and 101: kishin ikur qysh pas përfundimit t
- Page 102 and 103: Para se të fillonte mesha, aty nja
- Page 104 and 105: e kërcim me valltarë profesionist
- Page 106 and 107: 12. “GRUA, JA, YT BIR!” (Gjn 19
- Page 108 and 109: Kuptohet, unë u vendosa në një d
- Page 110 and 111: ugëtimin, jetën time. Edhe në k
- Page 112 and 113: Thuhet, miqtë e mirë në kohë t
- Page 114 and 115: student kur ishim një mendje e zem
- Page 116 and 117: esimtare e mirë. Ajo të gjitha, a
- Page 118 and 119: cilët thuajse e ngulfasnin. Më du
- Page 122 and 123: 13. KOHA SHËRON PLAGËT, ZOTI SHPI
- Page 124 and 125: sipas agjendës së vet e jo të ne
- Page 126 and 127: me libra e shkrime dhe më kishin r
- Page 128 and 129: e sakrifikohen motrat e nderit të
- Page 130 and 131: Aty ku lind e perëndon dielli, zem
- Page 132 and 133: tëra i ngjasonte, si një rrugëti
- Page 134 and 135: malli më dukej sikur të mos kisha
- Page 136 and 137: Sa përkrahje të madhe gjeta, sa k
- Page 138 and 139: gjendej në çdo moment pranë, më
- Page 140 and 141: të cilin e udhëhoqa me mjaftë su
- Page 142 and 143: orët e mëngjesit duke biseduar e
- Page 144 and 145: të ktheheshim atë ditë. Ashtu ed
- Page 146 and 147: shtëpinë time. Por, jo zemra s’
- Page 148 and 149: shumti pati nevojë. Ah, ndoshta ed
- Page 150 and 151: tronditur thellë, por të heshtur,
- Page 152 and 153: fundit lamtumirës në emër të ti
- Page 154 and 155: 15. FLIJIMI NGADHËNJYES!“…Seps
- Page 156 and 157: lirisë dhe demokracisë, si lëviz
- Page 158 and 159: Pas angazhimeve të mia të mëdha,
- Page 160 and 161: ta konceptuar jetën time, vështir
- Page 162 and 163: Brengoseshim të gjithë për shën
- Page 164 and 165: mirë, të lirë e në paqe, u flij
- Page 166 and 167: dalja jashtë për shërim. Ndodhi
- Page 168 and 169: humbi vëllain e tij më të madh A
gjithç<strong>ka</strong> bëri për mua, për gjithë ne në jetë. Por, jam më se isigurt se edhe Zoti i shpërblen të përzgjedhurit e vet. Që nëlindje, ajo mori një shtizë në zemër, kur humbi nënën e mbetibonjake, siç thoshte: e rritur nëpër dyer e mëshirë të huajve, tëtjerëve. Shtizën e dytë në zemër e që e shporoi shumë ishte kjofatkeqësia ime. Ç<strong>ka</strong> më pret mua tutje? E gjitha mendova ethashë, le të jetë në duar të Zotit, krijues.Ato ditë <strong>ka</strong>luan me të shpejt, sa hapen dhe mbyllën sytë. Shkuansikur të mos ishin. E unë mbeta për të ushtruar e për t’u kuruartutje gjatë ditëve të buta dimërore në vazhdim!121
Change language