12. “GRUA, JA, YT BIR!” (Gjn 19, 26)Pastaj i tha nxënësit:“Ja, nëna jote!” (Gjn 19, 27)Ateruam suksesshëm në një aeroport të vogël, për të cilin as qëkisha dëgjuar më parë se ekzistonte. Qyteti ku do isha në trajtime kurim pas kësaj, ishte një qytet i vogël, por i bukur bregdetar.Ndihesha në brendi më i lumtur, më i relaksuar, shkurt më i qetë,sepse më dukej sikur të kisha arritur në vendlindje, edhe psekishte shumë kilometra apo rrugë deri në vendlindjen time. Por,sidoqoftë, meqë studioja para fatkeqësisë sime në këtë republikëtë “shtetit tonë” të përbashkët, e pasi edhe këta me fqinjin e tyre,republikën me të cilën kufizoheshin dhe gjendej krejt në veri tëkëtij “shteti tonë” të përbashkët, që të dy republi<strong>ka</strong>t, nga formimidhe fillimi i bashkëjetesës, ishin në përkrahje të popullitshqiptarë, kishin simpati ndaj nesh, e ndoshta edhe duke parëpadrejtësitë që iu bëheshin shqiptarëve me de<strong>ka</strong>da e shekuj, nadonin e përkrahnin. Ah, si të dihej. Ndoshta edhe shihnin interesprej nesh. Mirëpo, edhe ne shqiptarët e donim këtë popull, meqëshumë studentë sikur unë, shumë njerëz e familje, punëtorë vite evite punonin dhe jetonin në harmoni e dashuri me këtë popullmik. Unë, ndihesha pranë këtyre gati sikur në mesin e popullittim, pranë familjes sime, pranë vendlindjes. Po, isha i lumtur,sepse tanimë nuk do kisha probleme gjuhësore, komunikimi mepersonel mjekësorë do të ishte më i lehtë, pasi këtë gjuhë e njihjadhe e në atë gjuhë studioja. Nuk do mërzitëm e nuk do <strong>ka</strong>m mallpër të parë e për tu takuar me njerëzit tanë, miqtë e mijë, familjetë shumta, për të cilat isha përmalluar tepër shumë, si për ata qëjetonin në këtë republikë, ashtu edhe për ata nga vendlindja, pasiudhëtimi për të më vizituar këtu tanimë është shumë më ishkurtër dhe më i lehtë.106
Më pritën sipas marrëveshjes dy mjekë, bashkëshortë të mirë, poredhe miq të mjekes nga vija. Për këta, më kishte folur me kohëmjekja e dashur Maria., e cila, më kishte ndihmuar dhe mu kishtegjetur shumë deri më tani. Ajo, më pati treguar se do më presin edo kujdesen shumë për shëndetin dhe rehabilitimin tim. Ky çift,më parë, po ashtu kishte punuar në po atë shtet ku pësovafatkeqësinë. Ishte një çift i mirë, i sjellshëm, i afërt dhe i cili qënë takimin e parë më la përshtypje dhe u zotua se do të ketë njëkujdes të veçantë ndaj meje, meqë isha i preferuar dhe iporositur. Gatishmëria e tyre për të ma lehtësuar këtë barrë e këtëkryq që tanimë e kisha “përqafuar” shihej që nga dita e parë, kuru interesuan shumë për gjendjen time shëndetësore, edhe psekishin gjithë dokumentacionin tim, rreth shëndetit e trajtimit tëmëparshëm. Ata, të gjithë, shpresonin se do bëhej shumë mëmirë, ndër<strong>ka</strong>q sa shumë më mirë nuk dija as unë e as ata, pos qëmë lutën të bëja sa më shumë ushtrime fizi<strong>ka</strong>le. Dhe vërtet, pasnjë bisede të përzemërt me ta, u ngritën dhe së bashku dolëm përta parë dhe për të ma treguar ambientin se ku gjendesha. Ishte kjonjë qendër rehabilituese e ngritur në një hapësirë të madhe.Dukej sikur të ishte një qytet i tërë në veti, ashtu i ngritur nëujdhesë dhe mjaft larg qytetit (diku rreth tre-<strong>ka</strong>tër km). Ishtevend i qetë, me shumë gjelbërim, parqe të rregulluar dhe drunjë,për ata që dëshirojnë të jenë në natyrë dhe e gjitha kuptohej ishtee rrethuar me ujë deti. Por, ky vend ishte i vërshuar me njerëz në<strong>ka</strong>rroca dhe unë assesi nuk mund të pranoja këtë shoqëri. Disivetja më dukej e çuditshme dhe herë-herë edhe pyetja veten, pseunë gjendëm këtu? Në shoqërim me njerëz të një “<strong>ka</strong>tegorietjetër” nga unë, me ata për të cilët askurrë as që kisha menduarnjë jetën time e lëre më të shoqërohem?! Me ata të cilët ndoshtanuk i <strong>ka</strong>m kuptuar kurrë më parë, me ata, jetën e të cilëve nuk e<strong>ka</strong>m analizuar asnjëherë? Tani jam me ta dhe pjesë e tyre!Ndajmë të gjitha brengat, problemet, dhimbjet, por edhemomentet e gëzimit së bashku!107
- Page 1 and 2:
MARJAN SEBAJ - SOPIJeta ka kuptim(R
- Page 3 and 4:
MARJAN SEBAJ - SOPIJeta ka kuptim(R
- Page 5 and 6:
Ajo që më ka impresionuar përher
- Page 7 and 8:
kryqin tënd. Sjelle, mik i dashur,
- Page 9 and 10:
Miku im,E lexova me zë miku im, ap
- Page 11 and 12:
PARATHËNIELeximi i dorëshkrimit t
- Page 13 and 14:
Ngushëlluese, sepse më kujtohet p
- Page 15 and 16:
uzëqeshje të madhe kryqin e Krish
- Page 18 and 19:
njerëz që të kuptojnë, pranojn
- Page 20 and 21:
përse jetoj dhe a ka jeta kuptim,
- Page 22 and 23:
2. ATJE KU TI NUK DËSHIRON“….M
- Page 24 and 25:
të planeve dhe parashikimeve të m
- Page 26 and 27:
imagjinuar për të, i largët, i p
- Page 28 and 29:
3. TI JE RRUGA E JONË!“Unë jam
- Page 30 and 31:
Njeriu, edhe pse ndoshta shpeshher
- Page 32 and 33:
zhvillohej, por me të edhe brengat
- Page 34 and 35:
O Zot, edhe tani, po na tregon se s
- Page 36 and 37:
Unë, si destinacion të parë nga
- Page 38 and 39:
tani nuk isha mësuar të pësoj hu
- Page 40 and 41:
Mirëpo, jeta vazhdon me gjitha per
- Page 42 and 43:
vendin e punës sezonale. Kështu q
- Page 44 and 45:
gjithë mirë! Ju përshëndes për
- Page 46 and 47:
vërtet nuk mund të kuptoj atë di
- Page 48 and 49:
6. ZGJOHU!“O ju të gjithë që u
- Page 50 and 51:
kam fuqi as dorë e as këmbë të
- Page 52 and 53:
lëvizje e çdo sekondë në dhimbj
- Page 54 and 55:
(mjekët) nuk e dinin se si do të
- Page 56 and 57: sepse, jam i shtrirë, i “lidhur
- Page 58 and 59: kokën mbyllin derën, sikur dëshi
- Page 60 and 61: mbante në jetë, dhe kur duket se
- Page 62 and 63: sepse vërtet të thuash: u bëftë
- Page 64 and 65: 8. BESOJ…Ai u zgjua i urdhëroi e
- Page 66 and 67: Nuk e di sa kam fe, por një e di:
- Page 68 and 69: Po, mos të kisha aftësinë e mund
- Page 70 and 71: fizioterapi. Sa të dashur janë, s
- Page 72 and 73: sepse mu dhimbtë në zemër, më p
- Page 74 and 75: vizitonin familjarët, njerëz të
- Page 76 and 77: vuajtje, më përcillnin pandërpre
- Page 78 and 79: qendër spitalore, me sukses u shë
- Page 80 and 81: orar të caktuar. Kështu, më kalu
- Page 82 and 83: duke më dhënë kuraje, shpresë.
- Page 84 and 85: zonjë e mrekullueshme, e dashur, b
- Page 86 and 87: prapë “krejt në fund“ të tij
- Page 88 and 89: Dhe kështu e me këto mendime, dol
- Page 90 and 91: 11. BIRI I JUAJ, VËSHTIRË SE MUND
- Page 92 and 93: lodhur nga rruga, dhe i zhytur në
- Page 94 and 95: në një zemër, e cila tërë jet
- Page 96 and 97: Por, për çudi edhe baba e xhaxhai
- Page 98 and 99: motrën dhe vëllezërit e gjithë
- Page 100 and 101: kishin ikur qysh pas përfundimit t
- Page 102 and 103: Para se të fillonte mesha, aty nja
- Page 104 and 105: e kërcim me valltarë profesionist
- Page 108 and 109: Kuptohet, unë u vendosa në një d
- Page 110 and 111: ugëtimin, jetën time. Edhe në k
- Page 112 and 113: Thuhet, miqtë e mirë në kohë t
- Page 114 and 115: student kur ishim një mendje e zem
- Page 116 and 117: esimtare e mirë. Ajo të gjitha, a
- Page 118 and 119: cilët thuajse e ngulfasnin. Më du
- Page 120 and 121: kishte ngelur në karrocë. I thash
- Page 122 and 123: 13. KOHA SHËRON PLAGËT, ZOTI SHPI
- Page 124 and 125: sipas agjendës së vet e jo të ne
- Page 126 and 127: me libra e shkrime dhe më kishin r
- Page 128 and 129: e sakrifikohen motrat e nderit të
- Page 130 and 131: Aty ku lind e perëndon dielli, zem
- Page 132 and 133: tëra i ngjasonte, si një rrugëti
- Page 134 and 135: malli më dukej sikur të mos kisha
- Page 136 and 137: Sa përkrahje të madhe gjeta, sa k
- Page 138 and 139: gjendej në çdo moment pranë, më
- Page 140 and 141: të cilin e udhëhoqa me mjaftë su
- Page 142 and 143: orët e mëngjesit duke biseduar e
- Page 144 and 145: të ktheheshim atë ditë. Ashtu ed
- Page 146 and 147: shtëpinë time. Por, jo zemra s’
- Page 148 and 149: shumti pati nevojë. Ah, ndoshta ed
- Page 150 and 151: tronditur thellë, por të heshtur,
- Page 152 and 153: fundit lamtumirës në emër të ti
- Page 154 and 155: 15. FLIJIMI NGADHËNJYES!“…Seps
- Page 156 and 157:
lirisë dhe demokracisë, si lëviz
- Page 158 and 159:
Pas angazhimeve të mia të mëdha,
- Page 160 and 161:
ta konceptuar jetën time, vështir
- Page 162 and 163:
Brengoseshim të gjithë për shën
- Page 164 and 165:
mirë, të lirë e në paqe, u flij
- Page 166 and 167:
dalja jashtë për shërim. Ndodhi
- Page 168 and 169:
humbi vëllain e tij më të madh A
- Page 170 and 171:
-Ekziston, prandaj mendo mbi jetën
- Page 172 and 173:
Në mesin e bashkëvendëseve dhe b
- Page 174:
174