Librat e shpërndara nga tarikatet sufite në trojet shqiptare ... - Mburoja

1 MBUROJA.netLibrat e shpërndara nga tarikatet sufite në trojet shqiptare ngashtëpia botuese “Hakikat”Prizren, 1429h/2008

2 MBUROJA.netFalënderimi i takon All-llahut. Atij i bëjmë hamd dhe prej tij kërkojmë ndihmë dhe falje.Kërkojmë mbrojtje nga All-llahu prej të këqijave të vetvetes dhe të veprave tona. Kë e udhëzonAll-llahu, s’ka kush e lajthit dhe kë e largon nga rruga e vërtetë, s’ka kush e udhëzon. Dëshmojse s’ka të adhuruar me të drejtë përveç All-llahut, i cili është Një, dhe dëshmoj se Muhammediështë Rob dhe i Dërguari i Tij. 1Thënia më e vërtetë është Thënia e All-llahut, kurse udhëzimi më i mirë është udhëzimi iMuhammedit, sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem. Veprat më të këqija janë ato të shpikurat, çdoshpikje është bidat dhe çdo bidat është lajthitje, e çdo lajthitje çon në zjarr...Dhe më pastaj...Kohëve të fundit në trojet shqiptare është shpërndarë një literaturë e re për këtë vend. Literaturëkjo e ardhur nga Turqia, të përkthyera në gjuhën shqipe nga shtëpia botuese e quajtur“Hakikat”. Libra të cilët janë përkthyer nga po kjo shtëpi botuese janë:1. Libri i Namazit,2. Besimi dhe Islami3. Prefimet e Agjentit AnglezKëto libra shpërndahen falas në tërë trojet shqiptare e veçanërisht në Prizren, ku kanë gjeturterren të përshtatshëm për të vepruar.Pasi që i lexova këto libra, pashë shumë gjëra që ishin në drejtim të kundërt me medhhebin eehli sunnetit, edhe pse ata pretendojnë se e pasojnë njërin prej katër medhhebeve, atë të EbuHanifes, rahimehullah, kurse e vërteta është shumë larg prej tyre.Vëllezër dhe motra në Islam, shtëpia botuese “Hakikat” po udhëheq një fushatë të ashpër nëluftimin e pasuesve të sunnetit me anë të këtyre librave. Popullata injorante është duke undikuar nga dija e njollosur dhe elokuente e cila gjendet në to. Lusim Allahun azze ve xhel-le qëta ruajë popullatën tonë nga dyshimet që mund të sjellin këto libra në zemrat tona. Amin.Në vazhdim do të mundohemi t’u sjellim disa nga thëniet e tyre të cilat janë në kundërshtim tëplotë me rrugën e ehli sunnetit dhe xhematit, rrugë kjo që u ndoq nga të parët tanë të mirë -selefu salih.Një fakt mjaft shqetësues është ai se këto libra janë të mbushura me hadithe të dobëta, pasi dihetse sufive nuk u intereson grada e hadithit dhe punojnë me hadithe të dobëta. E themi këtë meargument të qartë, duke u bazuar ne fjalë të njërit prej sufive, Ismail Hakki Bursevi, në “tefsirin”1Dobi: Imam Albani, rahimehullah, në parathënien e botimit të parë të ri 1421 h të librit”Sahihut-Targib vet-Terhib”,vëll.i parë fq.3 (Mektebul-Mearif, Rijad), tregon se leximi i tri ajeteve të njohura nga suret Ali Imran , Nisa’ dheAhzab, bëhet ndonjëherë e jo gjithmonë, qoftë nëpër hutbe apo nëpër derse të ndryshme. Lidhur me këtë, shiko njëlibërth të posaçëm të shejh Albanit me emër “Hutbetul-Haxheh”, botuar nga “Mektebul-Islami”, Bejrut.

3 MBUROJA.nete tij të quajtur ”Ruhul Bejan”, i cili e kishte mbushur me transmetime të shpifura, edhe pse këtotransmetime u vlerësuan si të shpifura. Për vlerën e sureve, duke mos u turpëruar, tha: ”Kjopërshtatje (shpikje) nuk është kundër të Dërguarit të All-llahut, mirëpo është përshtatur(shpikur) për ta ndihmuar sheriatin.” (Bursevi Ruhul Beyan (3/548))Këta nuk e dinë se kjo i bie sikur Allahu nuk e ka plotësuar fenë, apo pejgamberi ynë nuk e kaçuar ne vend misionin e tij. Nëse e thonë këtë, atëherë padyshim që kanë bërë kufër, pasi Allahuazze ve xhel-le ne Kur’anin e Tij Fisnik thotë:“Sot jua përsosa fenë tuaj, e plotësova dhuntinë Time ndaj jush dhe zgjodha që Islami të jetëfeja juaj...” (el-Maide, 3)Imam Shatibiu të mbështeturit në hadithe të dobëta e cilëson si metodë tëbidatçinjëve/shpikësve në fe. Ai thotë në librin e tij ”el-I’tisam”(1/229):”Prej metodologjisë sëbidatçinjëve është të mbështeturit në hadithe të dobëta, të mbështeturit në hadithe vahije (daife)dhe ato të shpifura mbi Pejgamberin, alejhi selam, të cilat nuk pranohen nga dijetarët e hadithitpër të punuar me to... Dhe kush e bën këtë, atëherë ai është injorant, i gabuar në bartjen e dijes.Kurse nga ata në të cilët mbështetemi për dije dhe fe, nuk na është transmetuar se duhet tëveprojmë kështu...” 2Pejgamberi, sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë:”Ta dini se gënjeshtra ndaj meje nuk ështësikur gënjeshtra ndaj dikujt tjetër, kështu që kushdo që gënjen për mua me qëllim, le ta përgatisndenjësen e tij prej zjarrit të xhehennemit.” (Buhariu, Muslimi dhe të tjerët)Transmetohet nga Semur se Pejgamberi, sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë:"Ai qëtransmeton nga unë një hadith duke e ditur se është i rrejshëm, atëherë ai është prejgënjeshtarëve”. (Muslimi në parathënien e Sahihut të tij; Sahihul Edhkar fq.15-17)1. Vahdetul Vuxhudi (Panteizmi)Pjesë e akidesë së brishtë sufite është vahdetul vuxhudi (panteizmi), thënie kjo sipas të cilësAllahu është gjithandej (në çdo vend), gjë që dëshmon lajthitjen e tyre. Ky besim bie ndesh mefjalët e Allahut si dhe të Dërguarit të Tij. Vahdetul Vuxhudi (panteizmi) është ndër bidatet më tërrezikshme kufër-sjellëse tek sufitë. Ata e shohin All-llahun tek të gjitha krijesat dhe veprat e Tij.Kozmosi tek ata është pasqyrë e Emrave dhe Cilësive të Tij. Sipas sufive, vahdet-i vuxhudiparaqet trajtën më të përsosur të tevhidit. Kjo teori është e pranishme në thëniet e sufive tëcaktuar që prej ditëve të para të aktiviteteve mistike brenda shoqërisë islame.Në librin “Libri Namazit”3në faqen 162:2Shih Hadithet e dobëta në”Rijadus Salihin” të Imam Neveviut..Zejd Haziri fq.27-283Ky libër është i autorit Hasan Javash i botuar nga shtëpia botuese “Hakikat Kitabevi” Nr.2.

4 MBUROJA.net“Të thuash se Allahu na shikon nga Arshi apo nga qielli, është kufër.” 4“Nëse dikush thotë:'Allahu në qiell është dëshmitari im', bëhet qafir, sepse i cakton vendAllahut, kurse Allahu nuk ka vend të caktuar, ai është gjithkund”.(Faqe 168)Në librin “Besimi dhe Islami”5, në faqen 26, thuhet:“Ai nuk ka vend dhe nuk ndodhet në një vend të caktuar”.Ndërsa, Allahu azze ve xhel-le thotë:“Apo ndjeheni të sigurt se Ai i Cili është mbi qiell...” (Mulk, 16);“Rrahmani (i Gjithëmëshirshmi) u ngrit lart dhe qëndroi (ashtu siç i përshtatet Madhështisësë Tij) mbi Arsh.” (Ta-Ha, 5).Dhe Ai, më i larti, ka thënë:“Pastaj Ai u ngrit lart dhe qëndroi mbi Arsh (ashtu siç i takon Madhështisë së Tij.” (Sexhde,4);“Tek Ai ngjiten të gjitha fjalët e mira dhe punët e drejta e lartësojnë atë (fjalën e drejtë).”(Fatir, 10)Dhe Ai, më i larti, thotë në lidhje me çështjen e Isait:“Unë do të marr ty dhe do të të ngre lart pranë Meje.” (Ali-Imran, 55)Hadithet që aludojnë në qëndrimin e Allahut mbi qiej, janë këto: Në Sahihun e Imam Muslimitka ardhur nga transmetimi i Muavije bin Hakem es-Sulemi, Allahu qoftë i kënaqur ndaj tij, i cilika thënë:"Unë kisha një robëreshë e cila më ruante kopenë e bagëtive në drejtim të Uhudit dheXheuanijes. Kur një ditë mora vesh se ujku kishte marrë një dele nga kopeja dhe, duke qenë sejam një nga bijtë e Ademit dhe gaboj ashtu siç gabojnë ata, e qëllova me pëllëmbë në fytyrë.Kështu që shkova tek i Dërguari i Allahut, sal-lAllahu alejhi ue sel-lem, i cili e mori si një çështjeshumë serioze. Unë i thashë: “O i Dërguari i Allahut, a ta liroj atë?Ai tha: “Sille tek unë.”Ia çova atij dhe ai e pyeti: “Ku është Allahu?”Ajo u përgjigj: “Mbi qiej.”Ai tha: “Kush jam unë.”Ajo tha: “Ti je i Dërguari i Allahut.”Ai tha pastaj: “Liroje, sepse ajo është besimtare.”4Ibid5Autori i këtij libri është Meulana Khalid Bagdadi, Botimet e Hakikat Kitabevi nr.1

5 MBUROJA.netE them me vete dhe habitem se, po ti pyesnim sufitë me pyetjen që i parashtroi i Dërguariynë robëreshës se ku gjendet Allahu, vallë, çfarë përgjigje do të merrnim prej tyre.Ne i pyesim ithtarët e vahdetul vuxhudit pse i Dërguari i Allahut nuk i tha robëreshës se ti kerënë në kufër. Ku jeni, o ju të mjerë! A i shihni argumentet e qarta, apo po veproni mekryeneçësi?!Ebu Hanifeja, rahimehull-llah, thotë: "Ai i cili thotë se nuk e di a është Zoti im është në qiell aponë tokë, ka bërë kufër. Gjithashtu edhe ai i cili thotë se All-llahu është mbi Arsh, mirëpo nuk edi se a është Arshi në qiell apo në tokë, ka bërë kufër (mosbesim)" 6Vazhdon Ebu Hanifeja duke thënë: “Një grua, të cilën e ka pyetur se ku është Zoti yt që eadhuron, i është përgjigjur: 'All-llahu i Madhëruar është në qiell e jo në tokë'. Pas kësaj, një njerii tha: 'A thua vallë nuk thotë All-llahu xhel-leshanuhu "Ai është me ju" (El-Hadid, 4)? Iupërgjigj:'Kjo është sikur t’i shkruash njeriut 'Unë jam me ty', mirëpo ti nuk je pranë tij" 7Ebu Jusufi 8 , rahimehullah, i ka ndëshkuar disa persona me rrahje, për shkak se kanë thënë “Allllahuështë në çdo vend”. Beshar ibn Musa el-Haffaf ka thënë: “Besher ibn Velid el-Kindij erdhitek Kadiu Ebu Jusufi dhe i tha: “Ti mua më ndalon që të flas, kurse Bishr el-Merisi dhe Alij el-Ahvel flasin!” Ai tha: “E çfarë thonë ata?” Ai tha: “Thonë se All-llahu është në çdo vend". EbuJusufi pastaj tha: “Mi sillni ata”. Ata i kishin ndalur, kurse Bishri veçse kishte ikur. E sollën Aliel-Ahvelin dhe një tjetër plak me të. Atëherë, Ebu Jusufi duke shikuar në plakun tha: “Sikur tëmos kishe qenë person që nderohesh (i vjetër), do të kisha ndëshkuar me rrahje”. Pastaj aiurdhëroi që ai (plaku) të futej në burg dhe urdhëroi që të rrihej el-Ahveli (dhe u rrah) ndërsanjerëzit qenë sjell rreth tij (si nënçmim). 9Ibn AbdulBerri, rahimehullah, në “Sherhu el-Muvata” thotë: “Dijetarët e Sahabëve dhe tëTabiinëve prej të cilëve është bartur Te’vili-Tefsiri, kanë bërë Ixhma’(unanimisht) nëkomentimin e Fjalës së All-llahut të Lartësuar: “Nuk ka bisedë të fshehtë të tre vetave, veçseAi është i katërti..”, se kjo do të thotë: Ai qëndron mbi Arsh, kurse Dija e Tij është e pranishmenë çdo vend. Dhe askush që argumentohet me fjalën e tij, nuk e ka kundërshtuar këtë”. 102. Keqkuptimet në komentimin e emrave dhe cilësive të AllahutLajthitja tjetër është ajo në komentimin e emrave dhe cilësive të Allahut azze ve xhel.6El-Fikhul Ebsat, fq.46.7El-Esmau ve Sifat, fq.239, nëpërmjet “Besimi i katër Imamëve” të Muhammed Ibn Abdurahman el-Humejis.8Nxënësi më i afërt i Imam Ebu Hanifes, rahimehullah.9Shejh Albani në Muhtesar fq.155 thotë: “Këtë e ka përmendur Musannefi nga rivajeti i Ibn Ebu Hatim,…nga Besharibn Musa el-Haffaf. Thashë (Albani):"Beshari është daif, me gabime të shumta”. (“Qëndrime Selefite në disa çështjemetodologjike”, Fq.181, Zejd Enver Haziri, Prishtinë, 1426/2005.10Muhtesaru el-Uluv, fq. 268 të Dhehebiut, me verifikim të shejh Albanit, nëpërmjet librit “Qëndrime Selefite në disaçështje metodologjike”, fq.178.

6 MBUROJA.netFaqe 27: 11“Në ajete fjala dorë mund të ketë kuptimin energji”Ndërsa Ebu Hanifeja e thotë të kundërtën e asaj që sufitë e thonë.Ebu Hanifeja rahmetullahi alejh thotë: "All-llahu posedon Dorë, Fytyrë dhe Qenie, ashtu siç e kapërmendur All-llahu në Kur’an. E ato që i ka përmendur All-llahu në Kur’an se Ai posedonDorë, Fytyrë dhe Qenie, janë cilësi prej cilësive të Tija, për të cilat nuk duhet pyetur (se) "Si"(janë ato). Dhe nuk bën të thuhet se me "dorë" është për qëllim fuqia apo begatia e Tij, ngase mekëtë mohohet një cilësi prej cilësive të All-llahut, siç kanë bërë Kaderitë dhe Mu’tezilët."123. Të besuarit kinse sufitë “komunikojnë me Allahun azze ve xhel-le”Lexoni në vijim besimin e kotë të tyre kinse “eulijatë” e tyre komunikojnë me Allahun me syrine zemrës dhe dallimin që e bëjnë ndërmjet “eulijave” dhe “besimtarëve të rëndomtë”.Faqe 27:13“Eulijatë, njerëzit më të besuar të Allahut, arrijnë të komunikojnë por jo ta shohin Atë. Kjo do tëthotë se nuk është shikim apo komunikim ballë për ballë por përpara tyre formohet “shuhud”,që do të thotë se e shohin dhe e ndjejnë me syrin e zemrës. Edhe nëse disa nga eulijatë kanëfolur se e kanë parë Allahun e Madhëruar, ajo është një ndjenjë me të cilën e përjetojnë praninëe Tij aq afër, saqë nuk mundën të gjejnë fjalë për të treguar atë distancë.”Është çudi se tek sufitë-eulija është për qëllim personi që i ndodhin “keramete”14dhe se kyeulija ka një shkallë të veçantë tek Allahu subhanehu ve teala dhe sipas bindjes së tyre të gjithëbesimtarët nuk janë evlija, pasi për të qenë eulija duhet te ndodhin gjëra të “jashtëzakonshme”.Ndërsa ajetet e Allahut aludojnë të kundërtën e asaj që ata besojnë.Thotë Allahu azze ve xhel-le në Kur’anin e Tij Fisnik:“Pa dyshim, miqtë e Allahut nuk do të kenë arsye për t’u frikësuar dhe as për t’udëshpëruar”. (Junus, 62)Ja hodhëm një vështrim tefsirit të Ibn Kethirit në lidhje me këtë ajet dhe komentimi i këtij ajetiishte kështu:11“Besimi dhe Islami”- Meulana Khalid Bagdadi, Botimet e Hakikat Kitabevi nr.1.12Fikhul Ekber, fq.302, Kaderinjët dhe Mu’tezilet janë dy fraksione të cilët kanë devijuar nga rruga e Kur’anit dheSunnetit.13“Besimi dhe Islami”- Meulana Khalid Bagdadi, Botimet e Hakikat Kitabevi nr.1.14Edhe pse i quajnë si keramete, ata nuk mund te kuptojnë dot se ato janë nga mashtrimet e shejtanit që loz menjeriun. Kjo mos të keqkuptohet se ne nuk u besojmë kerameteve, porse duhet ditur kur është keramet dhe kur ështëmashtrim nga shejtani i mallkuar.

7 MBUROJA.net“I Lartësuari thotë se evlijatë e Allahut janë ata që besojnë dhe parimisht kapen pas urdhrave tëAllahut, ashtu siç Ai i ka shpjeguar. Dhe secili që i përmbahet këtyre dispozitave dhe ka frikërespekt(devotshmëri) do të jetë eulija i Allahut....Transmetohet nga el-Bezzari nga Ibn Abbasi,radiAllahu anhu, se një njeri e kishte pyetur të Dërguarin e Allahut, sal-lAllahu alejhi ve sellem:"Kushjanë eulijat e Allahut?" I Dërguari i Allahut, sal-lAllahu alejhi ve sel-lem ipërgjigjet:"Janë ata të cilët kur ti sheh tek njerëzit, ia përkujtojnë Allahun “ 15 . Hadithin etransmeton Bezzari me rrugë mursel nga Saidi. 16Po ashtu Allahu azze ve xhel-le ne suren Tevbe besimtarët i ka quajtur evlija të njëri tjetrit:“Besimtarët dhe besimtaret janë të dashur (evlija) për njëri-tjetrin, urdhërojnë për të mirë, endalojnë nga e keqja, e falin namazin dhe japin zeqatin, respektojnë All-llahun dhe tëdërguarin e Tij. Të tillët do t'i mëshirojë All-llahu. All-llahu është ngadhënjyes, i urtë.”(Tevbe, 71)“Me të vërtetë eulija të Tij janë vetëm ata që ruhen(që janë të devotshëm), por shumica enjerëzve nuk dinë” (Enfal, 34)Allahu na shpjegon se kriteri për “eulija” është imani dhe takuaja dhe këto gjenden tek çdobesimtar i vërtetë.17Për njerëzit injorantë kriteri për të qenë eulija është kryerja e mrekullive që zakonisht quhenKeramete, për t’i dalluar ato nga mrekullitë (muxhizat) e Resulit, sal-lAllahu alejhi ve sel-lem. Teata që kanë këtë besim, besimi dhe praktikat e atij që bën “mrekulli” janë pa rëndësi. Disa qëquheshin “eulija” kishin besime dhe veprime kufri e disa të tjerë dihej se kishin braktisurritualet fetare, kurse një pjesë tjetër ishin zhytur në shthurje dhe sjellje vulgare.Shejhul Islam Ibn Tejmije rahimehullah, thotë: “... nëse një njeri e kujton Allahu ditë e natë,përpiqet maksimalisht me adhurime dhe asketizëm, por këtë gjë e bën pa ndjekur përkujtimin eAllahut, dmth Kuranin, ai është mik i shejtanit, edhe pse mund të fluturojë në ajër apo të ecëmbi ujë. Ai që e mban në ajër është shejtani...”18Po ashtu thotë shejhul Islami: “Shumë njerëz ngatërrohen duke menduar për ndokënd se ështëmik i Allahut, dhe në këtë mënyrë pranojnë çdo gjë që thotë apo vepron ai, pa pyetur nëse atothënie dhe vepra përputhen apo jo me Kur’anin dhe Sunnetin.” 1915Tefsir Ibn Kethir (Version i shkurtër sipas Muhamed Nesib Errifai), Visoki Saudijski Komitet, Kulturni centar “KralFahd”, Sarajevë, 2002.16Ibni Kesir, Çagri yayinlari,Çeviren:prof.dr.Bekir Karliga, prof.dr. Bedriddin Çetiner17Akide Tahavije, fq.358.18“Dallimi mes miqve të Allahut dhe miqve të shejtanit”-Ibn Tejmije, fq.22-23,Shtëpia botuese “Nektari”, Tiranë,mars 2005.19“Dallimi mes miqve të Allahut dhe miqve të shejtanit”-Ibn Tejmije,fq.67, Shtëpia botuese “Nektari”, Tiranë, mars2005.

8 MBUROJA.netAsgjëkund Allahu nuk e ka bërë kusht bërjen e mrekullive për të qenë miku (ueli) i Tij. Prandaj,siç thamë edhe më sipër, të gjithë besimtarët që kanë iman dhe tak’ua janë miqtë e Allahut e Aiështë miku (ueli) i tyre. Në Kur’an thuhet: “Allahu është ueli (mbrojtësi, miku, aleati) i atyre qëbesuan …” (Bekare, 257)Pra, për muslimanët nuk lejohet që të quajnë disa besimtarë si eulija dhe besimtarët e tjerë tëmos i quajnë kështu. Në kundërshtim me këtë qëndrim të qartë të Islamit, një hierarki e tëashtuquajturve evlija muslimanë është bërë karakteristikë dalluese e qarqeve sufite (tarikateve)dhe njerëzve që i pasojnë ata verbërisht.Sipas radhës, nga ata që kanë më pak meritë te ata që kanë më shumë. Dhe ata janë: Ahjaar (izgjedhur), që numërohen 300 (persona); Abdaal (zëvendësuesit), rreth 40 (persona); 7 (persona)Abraar (të devotshëm); 4 (persona) Autaad (pyka(t)); 3 Nukabaa (rojet); Kutb (skaji) që ështëkonsideruar eulijaja më i madh i kohës së tij; dhe maja e listës është Gauth (ndihmues), “eulijaja”më i madh, për të cilin besohet në disa qarqe se është i aftë të marrë mbi shpatullat e tij një pjesëtë gjynaheve të besimtarëve. Sipas misticizmit, “eulijatë” e tre klasave më të larta janë prezentënë mënyrë të padukshme në Mekkë gjatë kohës së faljeve. Kur Gauthi vdes, Kutbi e zëvendësonatë, e kështu me radhë “shpirti i pastër” i secilës shkallë ngrihet në gradën më të lartë. 20 Ky trupmitologjik është huazuar nga krishterimi, ashtu siç u adoptuan Tespijet nga rruazat krishteredhe mevludi nga festimi i krishtlindjeve.Tespihët kanë qenë (dhe janë) prej mjeteve më të përdorura për adhurim tek Budistët, pastajBerahimët në Indi, e pastaj është bartur edhe në krishterim21tek priftërinjtë dhe murgjit, e ngaIndia është bartur në Azinë perëndimore.Në librin “Musahemetu el-Hind” fq. 94, thuhet: “Numërimi i dhikrit me tespihë është prejshpikjeve të (popullit) të Indisë (hindusëve), të cilat e ka shpikur feja Berahime, dhe nga atypastaj është bartur edhe në vende dhe fe tjera”.22Muhammed Reshid Rida thotë: “Këto tesbih i shihnim në duart e priftërinjve, murgjve dhemurgëreshave krishtere, dhe dëgjonim se burimi i tyre ishte nga Berahimët. Kur unë vizitovaIndinë në këtë vit (1912), aty pashë disa sufi (dervishë) të berahimëve dhe të muslimanëve tëcilët bartnin tespihë dhe i varnin ato në qafat e tyre. Dhe si duket muslimanët së pari i kanëmarrë nga të krishterët e jo nga Berahimët, ngase ata nuk i kanë njohur Berahimët, siç na duketneve, vetëm se pas çlirimit të Indisë. Kurse të krishterët kanë jetuar brenda vendeve islame kurështë paraqitur ai dhe në afërsi të tij, si Shami dhe Egjipti. Andaj patjetër duhet të jetë se tespihëti kanë marrë nga ata (krishterët), prej atyre rrobave dhe zakoneve të tyre...” 2320Enciklopedia e Islamit, f.629. Shiko dhe Ali ibn Uthman Huxhuiri, Kash’f el-Mahxhuub f.214.21Në “El-Mevsua el-Arabijeh el-Alemije”(23/157) thuhet: “Tespihet të cilat i përdorin katolikët, përbëhen ngapesëdhjetë kokrra të vogla, të ndara në katër kokrra të mëdha me ndarje të barabartë…” (E vërteta rreth ngritjes sëduarve...” nga Zejd Haziri, fq.69; fusnota numër 106, Prishtinë, 1426h/2005.22Et-Tas’hih, fq.159, nëpërmjet librit “E vërteta rreth ngritjes së duarve...”23Ahkamu el-Mebani, fq.91, nëpërmjet librit “E vërteta rreth: -ngritjes së duarve...”

9 MBUROJA.netNdërsa sa i përket mevludit, shejh Ibn Bazi rahimehullah, thotë: “... Kjo (mevludi) është ngarisitë e shpikura dhe përngjasim me të krishterët dhe çifutët në festat që kanë ata. Nga kjo duhett'u bëhet e qartë atyre që sado pak logjikojnë dhe kanë etje për ndjekjen e së vërtetës se kremtimii mevludit nuk është prej fesë Islame, por nga risitë prej të cilave All-llahu dhe Muhammedi,alejhi selam, na kanë urdhëruar të largohemi. Nuk mjafton për ndonjë i cili mendon që të pasojëshumicën e njerëzve në veprim në të gjitha aspektet, përveç Pejgamberin, alejhi selam, sepse evërteta nuk është nëse një gjë e pason shumica, por e vërteta qartësohet me argumente të qartanga ligji i All-llahut, siç thotë All-llahu për të krishterët dhe çifutët:“Ata thanë: Kurrsesi nuk ka për të hyrë askush në xhennet, përveç atij që është jehudi osekrishterë! Ato janë fantazi të tyre! Thuaju sillni argumentet tuaja (për çka pretendoni) po qëse jeni të drejtë?”"Ne qoftë se u bindesh shumicës (mohuesve që janë) në tokë, ata do të të largojnë nga rruga eAll-llahut.” (En’am: 116)” 24Tani të ndalemi pak rreth shikimit të Allahut në këtë botë. Ka raste që kemi dëgjuar dhe lexuarse disa nga sufitë thonë se e kanë parë Allahun e Madhëruar, mirëpo realiteti është krejtndryshe. Nuk ka dyshim se shumë sufi që thonë se e kanë parë Allahun, kanë parë diçka. Atashpesh përshkruajnë vegime spektakulare prej drite dhe ndoshta edhe qenie jashtëtokësore.Fakti që shumë sufi shpesh pasi shikojnë gjëra të tilla lënë praktikat bazë të Islamit, tregon qartëse me çfarë ata janë ngatërruar, pra, kanë parë një vegim që është prej shejtanit dhe nuk ështëhyjnor. Ata që deklarojnë se kanë parë Allahun, shpesh thonë se ata nuk kanë më nevojë të falendhe të agjërojnë rregullisht, siç bëjnë muslimanët e zakonshëm, sepse janë ngritur shpirtërishtmbi nivelin e masave, bile këta mbështeten tek ajeti 99 i sures Hixhr duke e keqkomentuar:“...Dhe adhuroje Zotin tënd derisa të të vijë vdekja”.Buhariu thotë: “Salimi ka thënë: ‘Me fjalën el-jekin është për qëllim vdekja’. Kështu kanë thënëMuxhahidi, El-Hasani, Katade dhe të tjerët... Ky ajet na tregon se ibadeti, adhurimi si namazidhe të ngjashme janë detyrime për çdo njeri që është i shëndosh mendërisht ta kryejë namazin.Me këtë na tregohet se gabimet heretike të disa (njerëzve) se kinse fjala ‘jekin’ do të thotë njohje,dhe disa prej tyre që e kanë arritur këtë njohje, mendojnë se kanë përfunduar detyrimet për të,ndërsa kjo është pabesim, humbje dhe injorancë.25 2624Shkoqitur nga broshura "Kujdes nga Risitë!" të Shejh Abdul-Aziz bin Baz.25Tefsir, Ibn Kethir (Version i shkurtër sipas Muhamed Nesib Errifai), Visoki Saudijski Komitet, Kulturni centar “KralFahd”, Sarajevë, 2002.26Këta janë pasues të panteizmit, që është kulmi i thelbit të shkencës së tesavufit (misticizmit-sufizmit). Grada e fundite esencës (hakika) tek ata është shkalla e arritjes (vusul), dhe kur të arrihet kjo shkallë besojnë se e kanë arritur tëvërtetën (hakika)!!! Ky është besimi i tyre se Krijuesi në realitet është krijesë, pa marrë parasysh sa ka dhe çfarë formeka, e gjitha është një, dhe ajo është Allahu!!! Dhe nëse robi shpallet krijues, kë duhet adhuruar? A ta adhurojë veten evet? Në këtë rast bien detyrimet. Kërkojmë mbrojtje nga Allahu prej mosbesimit dhe humbjes, kurtheve të shejtanitdhe përfundimit të ligë. (Burimi: Nga referenca e Tefsir, Ibn Kethir (Version i shkurtër sipas Muhamed Nesib Errifai),Visoki Saudijski Komitet, Kulturni centar “Kralj Fahd”, Sarajevë, 2002.)

10 MBUROJA.netAbdul Kadir Xhilani (1077-1116), sipas të cilit quhet dhe sekti sufi Kadiri, përshkruan njëndodhi që i ndodhi një herë. Kjo ndodhi përmban një shpjegim se çfarë është ai vegim qëshikojnë ata që thonë se kanë parë Allahun dhe për arsyen që i bën ata të lënë praktikat bazë tëIslamit pas asaj që shohin. “Një ditë - tha ai - unë isha zhytur thellë në adhurim kur papriturpashë para meje një fron të madh me një dritë që shkëlqente me shkëlqim vezullues dhe që errethonte atë. Pastaj një zë shurdhues goditi veshët e mi: “O Abdul Kadir, unë jam Zoti yt! Përty e kam bërë të ligjshme atë që e kam bërë të ndaluar për të tjerët.” Abdul Kadir pyeti: “A je tiAllahu përveç të cilit nuk ka Zot?” Kur nuk mori përgjigje ai tha: “Largohu, o armik i Allahut.”Dhe me këtë drita u zhduk dhe errësira e mbuloi atë. Zëri pastaj tha: “O Abdul Kadir, ti fitovembi strategjinë time për shkak të dijes dhe kuptimit tënd për fenë. Unë i kam humbur në rrugëtë shtrembër mbi 70 adhurues “shenjtorë” me ngjarje të tilla.” Pastaj njerëzit e pyetën AbdulKadirin se si e kuptoi se ai ishte shejtani. Ai u përgjigj: “Unë e kuptova se ishte shejtani ngathënia e tij se Allahu kishte bërë të ligjshme për mua atë që të tjerëve ua kishte ndaluar, sepseunë e dija se ligji hyjnor që iu shpall resulit, sal-lAllahu alejhi ve sel-lem, nuk mund tëndryshohet ose pezullohet. Gjithashtu e kuptova kush ishte ai, kur shejtani tha se ishte Zoti im,por ishte i pa aftë të konfirmonte se ai ishte Allahu i cili nuk ka shok.” 27Aishja, gruaja e resulit, sal-lAllahu alejhi ve sel-lem, u pyet nga një Tabi'in i quajtur Mesruk se ae kishte parë resuli, sal-lAllahu alejhi ve sel-lem, Allahun, e ajo u përgjigj:“Flokët e mi janëakoma të ngritur përpjetë për shkak të asaj që më pyete. Kushdo që thotë se Muhamedi pa Zotine tij, ka gënjyer!” 28 Kur Ebu Dherr e pyeti resulin, sal-lAllahu alejhi ve sel-lem, se a e pa aiAllahun, Resuli, sal-lAllahu alejhi ve sel-lem, u përgjigj:“Atje kishte vetëm dritë, si mund tashihja Atë.” 294. Të besuarit se mos përshtatja në një nga katër imamët është dalje nga rrugae drejtëFaqe 3030:“Ai që nuk përshtatet me njërën nga katër imamë, është në rrezik të madh. Domethënë kalëshuar rrugën e drejtë”.Thënia se “ka lëshuar rrugën e drejtë” është një perceptim bindshëm i gabuar pasi islami nukështë kufizuar vetëm tek këta katër imam, porse ka pasur edhe dijetarë të tjerë që u merret fjala.Andaj kufizimi tek vetëm këta katër dijetarë dhe argumentimi me një dijetar tjetër jashtë këtyredijetarëve të thuhet se është devijim, kjo është një gabim trashanik që s’do koment.Kur është pyetur shejh Albani, rahimehullah, në lidhje me medhhebet, ka thënë: “Duhet ta dijëçdo musliman se medhhebet nuk janë prej fesë, por këta janë formuar vonë. Themeluesit e27Ibn Tejmie, Et-Teuasul uel-Uasilah, f.28.28Sahih Muslim eng-trans v.1 f.111 n.337-338.29Sahih Muslim eng-trans v.1 f.113 n.341.30“Libri Namazit” i autorit Hasan Javash i botuar nga shtëpia botuese “Hakikat Kitabevi” Nr.2.

11 MBUROJA.netkëtyre medhhebeve si Ebu Hanifeja, Malik, Shafiu dhe Hanbeli, nuk e thërrisnin popullin dukeu thënë:"Na pasoni neve në çdo gjë", por thërrisnin duke u thënë:"Ne kështu kemi marrë veshnga Kur’ani dhe Sunneti. Nëse e kemi marrë vesh mirë, atëherë ecni me ne; nëse një dijetar tjetërka marrë vesh më mirë, atëherë na lini neve dhe pasojeni atë dijetar". Muslimani e ka obligim tadijë çfarë ka thënë Allahu dhe çfarë ka thënë Profeti, sal-lAllahu alejhi ve sel-lem, dhe s'duhet tëkapet pas një imami dhe t'i lë dijetarët tjerë, por ai duhet të thotë: Me atë dijetar që është hakku,unë eci me të... Duhet të dimë se Islami s'ka pasur vetëm një dijetar apo katër dijetarë, por memijëra dijetarë. 31Ndërsa Muhammed Sulltan el-Measumi el-Huxhendij në librin e tij “A është muslimani iobliguar që të ndjek një medhheb të caktuar prej katër medhhebeve?”, thotë: “Sa i përketmedh’hebeve, ato janë mendime të dijetarëve, kuptimet e tyre për disa çështje dhe ixhtihadet etyre. Por All-llahu i Lartësuar dhe i Dërguari i Tij askënd nga ndjekësit e këtyre mendimeve,ixhtihadeve dhe kuptimeve nuk i ka obliguar me to, sepse në to ka të qëlluar dhe anasjelltas.Kurse nuk ka të vërtetë të përkryer veçse ajo që është bartur saktësisht nga i Dërguari i Allllahut(sal-lAlahu alejhi ve sel-lem). Dhe në shumicën e rasteve imamët janë kthyer nga disaqëndrime që kishin pasur më herët, pasi që u është bërë e qartë e vërteta në qëndrimet tjera.” 325. Kush thotë se kijasi i Ebu Hanifes nuk është i drejtë, sipas këtyre, ka bërëkufërFaqe 16333:“Të thuash që kijasi (gjykimi, dispozita) i Imam Adham Ebu Hanife nuk është i drejtë, ështëkufër.”La havle ve la kuvvete il-la bilah! Në ixhtihad, kijas si dhe mendime të dijetarëve ekziston mundësiaqë të gabohet, pasi që të gjithë robërit e Allahut teala mund të gabojnë, ashtu siç ka thënë iDërguari ynë, sal-lAllahu alejhi ve sel-lem, në një hadith:”Të gjithë bijtë e Ademit (alejhis selam) gabojnë, dhe më të mirët nga ata që gabojnë janë ata qëpendohen."34Unë nuk e kuptoj dot se për çfarë kufri kanë për qëllim këta, nëse në një çështje të caktuar kijasii Ebu Hanifes ka qenë i gabuar dhe është marrë kijasi i një dijetari tjetër. Atëherë për çfarë kufri31“Fetva nga shejh Albani rahimehullah”, Boton: Shtëpia botuese Hajtja, Tetor 2005, Tiranë, Fq.9432Shih: “A është muslimani i obliguar që të ndjekë një medhheb të caktuar prej katër medhhebeve?”, të autoritMuhammed Sulltan el-Measumi el-Huxhendij, fq:75, përgatitur nga Zejd Haziri, Botimi i parë, Amman-Jordani,1428h/2007.33“Libri Namazit” i autorit Hasan Javash, i botuar nga shtëpia botuese “Hakikat Kitabevi” Nr.2.34Kjo është pjesë e një hadithi hasen që është transmetuar nga et-Tirmidhi (nr.2501), Ibn Maxheh (nr.4251), ed-Darimi(2/303), dhe Ahmed (3/198) nga Enes Ibn Malik (radiallahu anhu); është vërtetuar nga shejh Muhamed Nasirud-Dinel-Albani në Sahihul-Xhami (nr.4515).

12 MBUROJA.netbëhet fjalë këtu. Mu kjo është fanatizmi medhhebor dhe shenjtërimi i imamëve, duke iaatribuuar pagabueshmërinë imamëve. 35Lexoni se çka thotë vetë Ebu Hanifeja, rahmetullahi alejh:“Mjerë për ty, o Jakub! Mos shkruaj çdo gjë që dëgjon prej meje, se ndodh që të përvetësoj njëmendim sot e ta hedh poshtë të nesërmen, ose ta mbaj një mendim nesër e ta hedh poshtëpasnesër”366. Akuzimi me kufër i atyre që besojnë se Ademi alejhi selam ishte nebij dhejo resulFaqe 16537:35Medhhebistët kanë shkuar edhe më larg duke shpifur hadithe të rrejshme vetëm për ta ndihmuar medhhebin etyre. P.sh disa fanatikë Hanefij për imam Shafiun, rahimehullah, kanë thënë:" Na ka rrëfyer Ahmed ibn Abdilah ngaAbdullah ibën Mi’adani nga Enesi, e ky nga Pejgamebri, sal-lAllahu alejhi ve sel-lem, se ka thënë: “Në ummetin timdo të jetë një burrë i quajtur Muhammed ibën Idris (Shafiu), i cili është i dëmshëm për ummetin tim më shumë seIblisi. Kurse do të jetë një burrë tjetër i quajtur Ebu Hanife, që do të jetë pishtari i ummetit tim”. Shiko:”LisanulMizan” të Ibën Haxherit (5/7-8), "Tedribu Ravi" të Sujutiut (1/277/278), “Tenzihu Sheriah” të Ibën Irrak (2/30) dhe“Tarihu Bagdad”(5/309) të Hatib Bagdatit, Dhe transmeton nga Ebu Abdullah el-Hakim se Muhammed ibnu Seid el-Buriki ishte akuzuar si trillues. (Ffusnotat e librit “A është muslimani i obliguar që të ndjek një medhheb të caktuarprej katër medhhebeve?” të autorit Muhammed Sulltan el-Measumi el-Huxhendij.36Ka thënë shejh Albani tek Libri i tij “Forma e Namazit”:"Kjo ishte ngase Imami (fjala është për Ebu Hanifen) shpeshi bazonte pikëpamjet e veta në Kijas (Analogji), pas së cilës do t’i shfaqej një analogji më e fortë, ose ndonjë hadith i tëDërguarit (sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem) do t’i mbërrinte atij, kështu që ai do ta pranonte atë dhe do ta hidhte poshtëmendimin e dhënë më parë. Fjalët e Sha’ranit në “El-Mizan” (1/62) janë përmbledhur kështu: “Është bindje jona, sidhe e çdo hulumtuesi për Imam Ebu Hanifen (rahimehullah), se sikur të kishte jetuar ai deri në regjistrimin eSheriatit dhe në udhëtimet e Ruajtësve të Hadithit nëpër qytete dhe skaje të ndryshme me qëllim të përmbledhjes dhetë përvetësimit të tij, ai do ta kishte pranuar atë dhe do t’i kishte shpërfillur analogjitë e bëra më parë. Sasia e Kijasitnë medhhebin e tij do të kishte qenë e pakët, sikur në medhhebet e tjera, por pasi që argumentet e Sheriatit qenëshpërndarë nga Trashëgimtarët dhe pasardhësit e tyre dhe nuk qenë përmbledhur gjatë jetës së tij, qe epashmangshme që të këtë shumë kijas në medhhebin e tij, në krahasim më të imamëve të tjerë. Dijetarët emëvonshëm ndërmorën udhëtime për të gjetur dhe për të përmbledhur hadithe në qytete të ndryshme dhe i shënuanato. Kështu, disa hadithe të Sheriatit shpjegojnë të tjerat. Kjo është pra arsyeja për sasinë e madhe të kijasit në këtëmedhheb, derisa në medhhebet e tjera është më e paktë.”Ebul-Hasenat el-Laknevi ka cituar fjalët e tij në tërësi në “En-Nafi’ El-Kebir” (f.135), duke e shqyrtuar dhe duke uzgjeruar më shumë rreth kësaj në fusnotat e tij, prandaj kush dëshiron të konsultohet, le ta bëjë aty. Pasi kjo ështëarsyeja pse Ebu Hanifja nganjëherë pa qëllim ka kundërshtuar hadithin autentik - dhe kjo është plotësisht arsye epranueshme, sepse All-llahu nuk e ngarkon askënd përtej mundësive të tij - nuk është e lejuar ta fyejmë për këtë, siçkanë vepruar disa injorantë. Në të vërtetë, është e obligueshme që ta respektojmë, sepse ai është njëri nga imamët emuslimanëve, nëpërmjet të cilëve ky Din është ruajtur dhe na është dorëzuar neve, me të gjitha degët e tij. Po ashtu,sepse ai është i shpërblyer në cilindo rast: qoftë kur gabon apo jo. Dhe as që u është e lejuar ithtarëve të tij tëvazhdojnë ndjekjen e deklaratave të tij që kundërshtojnë hadithet autentike, ngase ato deklarata përfundimisht nuk ipërkasin medhhebit të tij, siç tregon thënia e mësipërme. Sepse këto janë dy ekstreme dhe e vërteta qëndron në mes.“Zoti ynë! Falna ne dhe vëllezërit tanë që besuan para nesh; dhe mos lë në zemrat tona urrejtje kundër atyre qëbesuan. Zoti ynë! Ti, me të vërtetë, je plot mirësi, Mëshirues.” (El-Hashr, 59: 10)37“Libri Namazit” i autorit Hasan Javash i botuar nga shtëpia botuese “Hakikat Kitabevi” Nr.2.

13 MBUROJA.net“Të thuash u kam besuar pejgamberëve, ama, nuk e di nëse është pejgamber 38 Ademi, alejhiselam, është kufër”Çfarë injorance e vërtetë... Dihet se ka pasur kundërshtime ndërmjet dijetarëve në lidhje mekëtë gjë se a thua ka qenë resuli39i parë Ademi apo Nuhu, alejhi selam. Megjithatë, kanë rënëdakord dijetarët se i Dërguari i parë është Nuhu, alejhi selam. Allahu subhanehu ve teala kathënë:“Ne të kemi shpallur ty, njëlloj siç i kemi shpallur Nuhut dhe profetëve pas tij” (en-Nisa,163) ,“Por, edhe përpara tyre(kishin qenë disa njerëz që) i kishin mohuar (shenjat):populli i Nuhutdhe grupe të tjerë (të së keqes) pas tij” (Gafir, 5)Ndërsa Ibn Abbasi, radiAllahu anhu, ka thënë: “Midis Ademit dhe Nuhut kanë qenë dhjetëshekuj. Në këta dhjetë shekuj është ndjekur sheriati i caktuar nga Allahu, por më pas njerëzit iushmangën. Atëherë, Allahu dërgoi profetët përgëzues dhe paralajmërues. (el-Bekare, 213)407. Tevesuli (afrimi) jo i ligjshëmFaqe 181Faqe 11441:“Për hatër të evlijave bëhet lutje për to”42:“... ai duke bërë tevekkul (mbështetje) tek Allahu xhel-leshanuhu dhe tevessul në shpirtin eshenjët të Muhammedit, sal-lAllahu alejhi ve sel-lem, dhe robërve të sinqertë, filloi hizmetin etij”38Këtu qëllimi i sufive është për resul e jo nebij.39Shejh Albani në shpjegimin e librit të Imam Tahaviut “Akideja e Tahaviut”, thotë: “Dije se çdo resul (i dërguar)është nebij (profet), por jo çdo nebij është resul. Dijetarët kanë dhënë vlerësime të ndryshme në lidhje me dalliminndërmjet resulit dhe nebijit, vlerësime të cilat i gjen në tefsirin e Alusit (5/449), por ndoshta vlerësimi më afër tëvërtetës për dallimin ndërmjet tyre është ai që thotë se resul konsiderohet ai që u dërgua me sheriat të ri, ndërsa nebijështë ai që u dërgua për të miratuar sheriatin që ekzistonte para tij. Kjo natyrshmëri nënkupton se profeti ishte iurdhëruar t’ua komunikonte njerëzve atë sheriat, sepse, siç dihet, përderisa dijetarët janë të urdhëruar me këtë,atëherë, siç kuptohet qartë, kjo detyrë për profetët është edhe më parësore” (Akideja Tahavije-e Imam Tahaviut mekomente dhe shënime nga shejh Muhammed Nasiruddin Albani, faqe: 15, Boton:Shtëpia Botuese ‘Es-Sebil’, 2008.40“222 pyetje përgjigje për besimin”, Hafidh ibn Ahmed el-Hakemi, Prishtinë, 2001, Fq.62.41“Libri Namazit” i autorit Hasan Javash i botuar nga shtëpia botuese “Hakikat Kitabevi” Nr.2.42“Imani Islam” në gjuhën boshnjake, nga autori Mevlana Halid-i Bagdadi, të botuar nga shtëpia botuese “Hakikat”-Fatih-ISTANBUL,Temmuz-2006,

14 MBUROJA.netEdhe kjo është një prej gabimeve më të rënda në akide që ata (sufitë) e posedojnë si besim tëtyre, kur dihet fare mirë se të gjithë të Dërguarit, Allahu i dërgoi në teuhidin uluhije, që taadhurojnë Allahun, Një, të Vetmin e të pashoq, ndërsa këta sufi e kanë bërë të ligjshëm tevesulin(afrimin) 43 e ndaluar në tarikatin e tyre.Thotë Allahu azze ve xhel-le në Kur’anin e Tij Fisnik:“Ata pos All-llahut adhurojnë çdo gjë që nuk bën as dobi, e thonë: "Këta janëndërmjetësuesit tanë te All-llahu!".” (Junus,18)Shejh Muhammed Xhemil Zejno në librin e tij “Tevesul” thotë se tevesuli ndahet ne dy lloje:1. Tevesuli i Ligjshëm dhe2. Tevesuli i ndaluar.Tevesuli i ligjshëm:a) Tevesuli me imaninb) Tevesuli me teuhidinc) Tevesuli me emrat e Allahut te madhëruar,d) Tevesuli me cilësitë e Allahu,e) Tevesuli me veprat e mira,f) Tevesuli me lutjen e robërve të mirë kur ata janë gjallëTevesuli i ndaluar:a) Tevesuli me të vdekur,b) Tevesuli me hatrin e(pozitën) e të Dërguarit të Allahut, sal-lAllahu alejhi ve sel-lem,c) Tevesuli me hakun e të Dërguarit të Allahut, sal-lAllahu alejhi ve sel-lem dhe eulijave,d) Kërkimi i lutjes nga i Dërguari i Allahut, sal-lAllahu alejhi ve sel-lem, pas vdekjes së tij.Ja edhe fjalët e “imamit të tyre”(Ebu Hanifes), të cilët pretendojnë se e pasojnë këtë imam,ndërsa imami të cilin ata pretendojnë se e pasojnë bie në kundërshtim me ta, pasi Ebu Hanifejakishte ndjekur rrugën e të parëve tanë-selefu salih, ndërsa këta ndoqën rrugën e halefëve të cilëtkundërshtuan rrugën e selefit.Thotë Ebu Hanifeja rahimehullah: "Është e urryer që ndokush të lutet me këto fjalë dhe tëngjashmet me to: "Të lutem (o, All-llah) për hir të filanit ose për hir të të dërguarve, ose për hirtë Ka’bes apo Mesh’ari-l Haramit (vend në Mekke)". 4443Të tillët shpesh i shohim nëpër tyrbet dhe varret e njerëzve që ata thonë se janë prej evlijave të bëjnë tevesul-afrim tëndaluar. Ky lloj tevesuli që këta sufi-dervishë e praktikojnë është i ndaluar me islam dhe është larg rrugës se ehlisunnetit dhe xhematit. Pasi tevesuli me njerëz te vdekur nuk është i ligjshëm44Sherh Akideti-t Tahavijeh, fq.234, Sherh Fikhi-l Ekber, fq.198

15 MBUROJA.net8. Etiketimi i pasuesve të sunnetit me fjalën “Vehabi”Në librin “Iman i islam” 45 , autori i këtij libri i sulmon pasuesit e së vërtetës duke i etiketuar sivehabi, njerëz pa medhheb e shpifje të tjera.Thotë autori në faqen 104:“E theksojmë se në librat e dijetarëve të ehli sunnetit nuk ekziston asgjë që thirret si selefizëmapo medhheb i selefit. Këtë emërtim e shpikën të mëvonshmit nga Vehabitë dhejomedhhebistët”.Armiqtë e islamit daven e pasuesve të sunnetit e kanë quajtur si vehabizëm - apo na quajtën siagjentë anglezë. Por anglezët ishin të parët të cilët e etiketuan daven e Abdulvehabit me“Vehabizëm”, për shkak se kjo thirrje mbërriti koloninë më të çmueshme nën kontrollinbritanik, Indinë. Shumë dijetarë në Indi e përqafuan dhe e përkrahën thirrjen e Imam ibnAbdul-Uehab. Gjatë asaj kohe, Britania, po ashtu, po kultivonte sektin Kadijani për tëzëvendësuar idealet islamike të rrymës qendrore.46Ndërsa fjala e tyre se nuk ekziston ne librat e dijetarëve “selefizëm”, kjo është si pasojë e dijes sëcekët të tyre. Muslimi në hyrjen e Sahihut të tij, fq.16, transmeton nga MuhammedibnAbdullahu se ka thënë:"E kam dëgjuar Ali ibn Shekikun se ka thënë:'E kam dëgjuarAbdullah ibn Mubarekun duke thënë në prani të shumë njerëzve:'Lëreni hadithin e Amër IbnThabitit, sepse ai i shante Selefitë'”. 47Dhehebiu në “Sijer” (13/380) thotë: “Ajo çka është e nevojshme për Havidhin (ai i cili di mëshumë se 100 mijë hadithe) është, që të jetë i devotshëm, i zgjuar, të njohë mirë gramatikën dhegjuhën, të jetë i shkathet dhe i gjallë, dhe të jetë Selefi...” 48 Dhe ka thënë – kur ka folur përhistorikun e Ebu Tahir es-Selefij - (21/6): “Dhe kuptimi i (fjalës) ‘Selefij’ është nxjerrë nga (fjala)es-Selefi, me dy (vokale) ‘fet'ha’, e ai (selefiu) është ai, i cili ndjek drejtimin e Selefit”. Kurse kurflet për historikun e Imam Darekutniut në “Sijer” po ashtu (16/456) thotë: “Ky burrë, kurrë nukështë futur në retorikë teologjike e as në polemikë (të kotë), e as nuk është zhytur në to, por kaqenë Selefi”. 49Shejh Ibnu Uthejmin - Allahu e mëshiroftë- në komentimin e librit “el-Akidetul-Vasitijeh“ thotë:“Ehlu-Suneti janë ata që e pasojnë selefin në çështje të akides, prandaj edhe i fundit deri në ditëne kiametit. Nëse është në rrugën e të Dërguarit dhe sahabeve të tij, ai është SELEFI“. 5045Libri “Iman i Islam” është përkthyet në gjuhën boshnjake nga shtëpia botuese “Hakikat”, me autor Mevlana HalidiBagdadi, Fq.104, Fatih-ISTANBUL,Temmuz-2006.46Dr. Muhamed ibn Sa'd esh-Shuwei'ir, Tes'hih khata tarikhi heul'el-uehabije/Korrigjim i gabimit historik rrethUehabive (Rijad, Darul-Habib 2000 e.s.), f.55.47El-Xhemaat el-Islamije fq.419, nëpërmjet librit “Qëndrime Selefite në disa çështje metodologjike” Fq.16.48Tahlisu el-Ibad, fq.132, nëpërmjet librit “Qëndrime Selefite në disa çështje metodologjike” Fq.17.49Po aty.50Sherhul-Akidetil-Vasitijeh (1/54).

16 MBUROJA.netKur shejh Albani - Allahu e mëshiroftë - e kundërshtoi Aid el-Karnin, i cili po e refuzonte këtëemërtim (selefi), i tha: “Nuk ka dyshim se nëse ky refuzim (nga ndokush) bëhet me qëllim,atëherë ai person distancohet nga Islami i pastër, nga të Parët tanë të Mirë (Selefu Salih) me nëkrye të tyre Pejgamberin, sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem, ashtu siç aludohet në hadithinmutevatir, i cili gjendet në Sahihajn (të Buhariut dhe Muslimit) dhe tek të tjerët:“Njerëzit më të mirë janë shoqëruesit e mi, pastaj ata të cilët pasojnë shoqëruesit e mi, pastaj atatë cilët pasojnë pasuesit e shoqëruesve të mi”.Kështu, nuk i lejohet muslimanit të distancohet nga të atribuuarit tek selefu salih, kurse, sikur tëdistancohej nga ndonjë përkatësi tjetër, askush prej dijetarëve nuk do ta kishte gjykuar me kufërapo mëkat...Kurse ai i cili referohet tek selefu salih, ai në të vërtetë referohet tek el-‘Ismetu/mbrojtja ngagabimet në mënyrë të përgjithshme, e Pejgamberi, sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem, veçse e kacekur se prej shenjave të Grupit të Shpëtuar është se personi ndjek atë në çka ka qenëPejgamberi, sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem, dhe shokët e tij. Kështu që, ai i cili ndjek rrugën etyre, padyshim që është i udhëzuar nga Zoti i tij...Dhe nuk ka dyshim se emërtimi i qartë, i hapur dhe dallues është që të themi: Unë jamMusliman (që punoj) me Kur’an dhe Sunnet sipas menhexhit të të Parëve Tanë të Mirë. Dhe tërëkëtë e themi shkurtimisht: “Unë jam Selefi”. (Mbaroi fjala e shejh Albanit). 51Pra, e kuptuam se të emërtuarit me këtë fjalë është gjë legjitime dhe nuk është turp assesi, e asnuk duhet të refuzohet ky emërtim. Përndryshe, kjo do të ishte distancim nga Islami i pastër.Faqe 10552:“Fjala Selef është për sahabet dhe tabi'inët. Atyre po ashtu u thuhet selefu salihin. Dijetarët e ehlisunnetit të cilët i pasuan këta, quhen halef”.Shejkh Salih Alu Shejkh ka thënë:"Muslimanët janë të ndarë në dy grupe: Selefi dhe Khalefi. Sa ipërket Selefive, ata janë pasues të Selefus-Salih (tri gjeneratat e para të Muslimanëve dhe kush epason rrugën e tyre), ndërsa sa i përket Khalefive, ata janë pasues të mendimeve të Khalefit, atajanë prej grupacioneve, sepse kush nuk është i kënaqur me rrugën e Selefu-Salih (të parëve tanëtë mirë) në dije dhe vepra apo në kuptime dhe fik`h, atëherë ai është khalefi dhe është prejpasuesve të epshit."5351Marrë nga revista “el-Esaletu“ nr. 9, f.90, më datën 15 Shaban, 1416 , nëpërmjet librit “Qëndrime Selefite në disaçështje metodologjike”, Fq.16.52Libri “Iman i Islam” është përkthyet në gjuhën boshnjake nga shtëpia botuese “Hakikat”, me autor Mevlana HalidiBagdadi, Fq.105, Fatih-ISTANBUL,Temmuz-200653Hadhihi Mefahimuna, Kapitulli mbi të atribuarit Selefi.

17 MBUROJA.netShejhu, Allahu e ruajt, na tregon se ata të cilët e kundërshtuan rrugën e selefu salih, u quajtënhalef dhe këta janë nga pasuesit e bidatit, ndërsa ne jemi të obliguar që ta pasojmë rrugën e tëparëve tanë selefu salih.Faqe 106 54 :“Dijetarët e ehli sunnetit të cilët janë nga halefët (pasuesit e selefu salih), në librat e tyre deri mësot që janë shkruar dhe që ende vazhdojnë të shkruhen, e kanë ruajtur besimin e ehli sunnetit,në të cilën kanë qenë medhhebi i selefu salih dhe na kanë informuar që Ibn Tejmije, Shevkanidhe të ngjashmit kanë devijuar nga rruga e selefi salih dhe që muslimanët i dërgojnë nëshkatërrim dhe xhehennem”.Në faqen 104 autori55thotë:“Nuk ekziston asgjë që thirret selefizëm apo medhheb i selefit”.Ndërsa në faqen 106 thotë: “E kanë ruajtur besimin e ehli sunnetit, në të cilën kanë qenëmedhhebi i selefu salih”.Çfarë kontradikte hasim në fjalët e tyre! Në të parën thotë se nuk ka diçka si medhheb i selefitndërsa në të dytën thotë të kundërtën e saj!Ndërsa fjalët e tyre kundrejt shejhul islam Ibn Tejmijes dhe Imam Shevkanit gjoja se këta idërguan njerëzit në shkatërrim dhe devijuan nga rruga e selefu salih, janë të kota dhe te pabaza.Prej urtësisë së ehli sunneti vel xhemaah është se kur dëshiron ta kritikosh dikë, duhet t’iamarrësh fjalët dhe mendimet nga librat e tyre dhe t’i kundërshtosh me argumente nga Kur’anidhe Sunneti-ndërsa këta as që mund ta bëjnë këtë.Shejhul islam Ibn Tejmije – rahimehullah – ka thënë: "Nuk bën të kritikohet ai i cili identifikohetme rrugën e Selefit, i cili mbahet për të dhe i referohet asaj. Më saktë, është obligim që kjo tëpranohet prej tij, sipas pajtimit unanim (ittifak), ngase rruga e Selefit s'është tjetër veçse e Vërteta(Hakk)."56Thotë shejhul-Islam Ibnu Tejmijeh - Allahu e mëshiroftë: “Nuk është turp që dikush të shfaqëmedh’hebin selefi, 57 të thirret në te dhe të krenohet me të, bile është obligim që një gjë e tillë tëpranohet, sepse medhhebi i selefit nuk është gjë tjetër veçse e vërteta“. 5854Libri “Iman i Islam” është përkthyet në gjuhën boshnjake nga shtëpia botuese “Hakikat”, me autor Mevlana HalidiBagdadi, Fq.106, Fatih-ISTANBUL,Temmuz-200655Libri “Iman i Islam” është përkthyet në gjuhën boshnjake nga shtëpia botuese “Hakikat”, me autor Mevlana HalidiBagdadi, Fq.104, Fatih-ISTANBUL,Temmuz-200656Mexhmu el-Fetaua 4:149.57Nuk bëhet fjalë për medhhebin në jurisprudencë, por fjala medhheb këtu përfshin gjithë atë në çka ka qenë selefiynë i mirë.58Mexhmu’ul-Fetava (4/149).

18 MBUROJA.netPo ashtu, kur Ibnu Tejmijeh – Allahu e mëshiroftë - flet kundër bidatçinjëve, thotë: “Sa më largmedhhebit të selefit që janë, aq më të njohur me bidat do të jenë, prandaj shenja e bidatçinjëveështë largimi nga medhhebi i selefit“. 59Shejhul islam Ibn Tejmije ishte nga të parët që ringjallën pasimin e të parëve tanë të mirë, pasiummeti ishte mbushur me pseudodijetarë sufi 60 në kohën e tij, të cilët e kundërshtuan rrugën eselefu salih.Libri “Prefimet e agjentit anglez”61është i mbushur me gënjeshtra dhe shpifje ndaj dijetarit tënjohur Muhammed AbdulVehab, dhe logjika e shëndosh do ta kuptojë librin në fjalë se ështënjë gënjeshtër e sajuar nga armiqtë e teuhidit, qoftë nga vetë kafirët anglezë apo nga munafikëtqë gjenden në mesin e muslimanëve.Në asnjë vend të këtij libri nuk është treguar burimi i fjalëve të Muhammed Abdulvehabit se kuka kundërshtuar ai selefin dhe rrugën e tyre, ndërsa ne do t’ua tregojmë faqet dhe burimet ngalibrat e tyre se në çfarë drejtimi ishindhe a ishin në drejtimin të cilët kishin qenë selefi.Faqe 76:“Pasi vizitova varrin e Imam Rabbanit dhe të evlijave të tjerë “Kadesill-llahu sirruh...”Këtu shihet qartë se zemrat e tyre janë të lidhura me varret e “njerëzve të mirë” dhe dihet faremirë se Imam Rabbani ka qenë prej sufive të mëdhenj, i cili e ka shkruar librin “Mektubat” dhesiç dihet librat e tyre thuhet se janë frymëzim nga Allahu subhanuhu ve teala.Faqe 85:“Armiqtë e fesë gjithashtu janë munduar të prishin teqetë dhe rrugën e tasavufit (sufizmit), janëmunduar të zhdukin sinqeritetin, që është pjesa e tretë e islamit.”Në këto teqe bëhen bidate dhe shirk, dhe janë të stërmbushura me fotografi të shejhëve të tyre,duke i madhëruar ata, e dihet fare mirë gjykimi islam rreth vendosjes së fotografive në mur.Nga bidatet që ata sufitë e bëjnë është edhe dhikri; varësisht nga drejtimi i tyre në tarikat,ndryshon edhe dhikri.9. Lavdërimi i sufizmit dhe sufive (dervishëve)59Mexhmu’ul-Fetava (4/155).60Po them pseudodijetarë, pasi në shumë çështje shejhët sufi e kundërshtuan rrugën e selefit, duke shpikur ibadeteqë janë ne kundërshtim me fenë e Allahut azze ve xhel-le. Nga ibadetet e tyre që shpiken ishin dhikret qe i bënin mezë të lartë dhe disa të tjerë vetëm me zemër. Pastaj ishte rabëta (nje ibadet i sufive), që e kishin ligjëruar tevesulin endaluar, duke kërkuar ndihme nga të vdekurit dhe gjëra të tjera të ndaluara.61Nga autori M.Siddik Gumus, të botuar nga shtëpia botuese Hakikat, vepra No:3.

19 MBUROJA.netFaqe 86:“Shumica e njerëzve të mëdhenj të tasavufit kanë qenë dijetarë të mëdhenj dhe muxhthehidë.Sepse tasavuf do të thotë të ecësh në rrugën dhe në gjurmët e Muhammedit, alejhi selam, pra,çdo fjalë dhe vepër e tyre ka qenë në përputhje të plotë me Islamin”.Përkundrazi, sufitë (dervishët) bazë të akides së tyre e kanë shirkun, pasi e lejojnë afrimin tekAllahu me ndërmjetësues (me anë të të vdekurve). Pastaj kemi ibadetin e përligjur nga ana etyre të quajtur RABËTA 62 si dhe dhikret e tyre që nuk kanë bazë në islamin e pastër. Janë parëdisa njerëz në Basra (Irak) që, kur e dëgjonin Kur’an, e humbnin vetëdijen dhe binin të vdekurnë tokë, nga frika e All-llahut, azze ve xhel-le. E gjithë kjo ka qenë praktike e tyre dhe asgjë mëshumë. Disa As-habë dhe Tabi'inë i kanë kritikuar këto vepra te tyre dhe i kanë konsideruarprej risive në fe (bidateve), si Esma bint Ebi Bekr, Abdullah bin az-Zubejr dhe Muhammed binSirini (radijAllahu anhum). 63Argument tjetër kundër gënjeshtarëve Sufi është se transmetohet prej Imâm et-Tannîsi(rahimahullah) i cili e pyeti Shejhul-Islâm Imâm Dâr-il-Hixhrah Malik bin Enes (rahimahullah)për disa njerëz nga Nasijîbînët 64 , të cilët, pas ngrënies, këndonin poezi dhe vallëzonin. Imami, ibefasuar, e pyeti:”Mos janë të çmendur?!”Ai u përgjigj:“Jo”.Maliku prapë e pyeti:“Mos janë fëmijë të vegjël?!”“Jo. Janë të rritur dhe njerëz inteligjentë" – ia ktheu ai.Pastaj Imam Maliku (rahimehullah) tha:"Kurrë nga muslimanët nuk kam dëgjuar diçka tëngjashme në lidhje me këtë”.65Imam Malik bin Enesi i ka takuar gjeneratave të para (Selefu-Salih), ka jetuar në Medinë dhe,megjithatë, ai nuk i ka njohur Sufitë.10. Dhikri i shpikurFaqe 86:“Dhikër do të thotë të përmendësh Allahun. Kjo gjë bëhet me zemër. Kur bën dhikër, zemrapastrohet. Pra del nga zemra dashuria për botën dhe krijesat dhe futet në zemër dashuria përAllahun.”Ky dhikr që e praktikojnë me zemër, nuk ka bazë në Kur’an e as në Sunnet.62Afrimin tek Allahu nëpërmjet shejhut e të tyre (disa e bëjnë me fotografi e disa jo).63Imâm Ibn Tejmijje, “Maxhmûl-Fatâwa” (11:6).64Qytet ndërmjet Mosulit në Irak dhe Sirisë, nëpër të cilin kalonin karvanët65Tartîb-ul-Madârik wa Taqrîb-ul-Masâlik nga el-Kadhî Ijadh (rahimahullah).

20 MBUROJA.netPrej Abdullah ibn Bisra’s, radiAll-llahu anhu, transmetohet se një njeri i tha:”O i Dërguari i Allllahut,dispozitat e Islamit për mua janë të shumta. Më trego diçka që do të mbahem për të!Pejgamberi tha:"Le të jetë e lagur gjuha e jote nga dhikri.” 66Pejgamberi, sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem, thotë:”Secili prej jush le ta ketë zemrën e falënderuese, gjuhën që bën dhikër dhe gruan besimtare ecila të ndihmon në fitimin e Ahiretit” (Ibn Maxhe 1861, Et-Tirmidhi 3094, Ahmed 5/278).Sufitë fjalën e All-llahut ”Mos e ngrit zërin”, e kanë interpretuar gabimisht. Tefsiri i këtij ajetisipas Taberiut është: ”Lutja ndaj All-llahut të bëhet me gjuhë, në qetësi, duke mos e ngriturzërin”. Prej këtij ajeti nuk kuptohet (siç thonë ata) heshtja e gjuhës dhe bërja e dhikrit me zemër.Ajeti na tregon që dhikri të bëhet në mënyrë të qetë.Kjo do të ishte e tëra në lidhje me këtë shtëpi botuese, që njeriu me logjikë të shëndoshë duhet takuptojë se këta janë në një rrugë shumë të largët nga besimi i ehlu sunnetit dhe xhematit.Lusim Allahun teala që të na jep dituri të hajrit dhe të mos na ndajë nga rruga e Tij e drejtë, derinë dorëzimin e shpirtit tonë tek Ai. Amin.Përgatiti: Ebu UnejsRedaktimi fetar: Zejd HaziriDhul-Kade 1429h/ Nëntor 2008Prizren/Kosovë66Hadithi është hasen; Et-Tirmidhi, 3372; Ahmed, 4/188; Ibn Hibbani thotë se është sahih, 2317; E!-Hakim, 1/495; Edh-Dhehebiu është i pajtuar sahih; Ibn Maxhe, 3838