Agresja wśród dzieci - pogadanka dla rodziców - Interklasa

POGADANKA PEDAGOGIZUJACA DLA RODZICÓWAutor: mgr Mariola KuźniaW związku z tym, że problem agresji coraz częściej występuje zarówno w środowisku ludzidorosłych jak również w życiu dzieci i młodzieży wymaga większego zainteresowania zestrony całego społeczeństwa. Psycholodzy tłumaczą często wzrost agresji młodego pokoleniatym, że jest ono produktem społecznym. Tak jak społeczeństwo ma ono problemy zodróżnieniem dobra od zła. Młodzi ludzie mają zachwiane wzorce. Przykłady na to jak żyć,czerpią najczęściej z telewizji.Żeby mówić o tym zjawisku, spróbujmy najpierw sprecyzować: co to jest agresja?Agresji człowiek się uczy. Agresja jest przejawem deficytu umiejętności zachowańspołecznych, to zjawisko wyuczone na wzorach obserwowanych w rodzinie, szkole, mediachi środowisku rówieśniczym. Może być również uwarunkowana genetycznie, ale to już wniewielkim stopniu.Jeżeli jest to zachowanie wyuczone, to można je zmienić. Trzeba to przede wszystkimdostrzec i podjąć trud pracy nad tym, aby zlikwidować takie zachowania, zminimalizować ichprzejawy. Prawdą jest, że łatwiejsza i o wiele skuteczniejsza jest profilaktyczna działalnośćdotycząca wszelkiej patologii społecznej, a więc podobnie jest z agresją – lepiej jest jejzapobiegać, bo gorzej jest ją zlikwidować.Co należy czynić po tej linii?Podstawową i najważniejszą sprawą jest uczyć młodzieży zachowań prospołecznych, np.- umiejętności prowadzenia rozmowy- umiejętności przekonywania innych- uczyć pomagania innym ludziom- umiejętności radzenia sobie z presją kolegi i grupy- umiejętności kontroli złości- umiejętności uwzględniania potrzeb i prawa innych ludziŻeby te przedsięwzięcia dały efekty musi istnieć współpraca szkoły, domu i innych instytucjizainteresowanych tymi problemami, które funkcjonują w środowisku lokalnym.Szkoła jest otwarta na współpracę z rodzicami i czyni wszelkie starania, aby młodzieżwyposażyć w wiedzę i umiejętności, ale także przywiązuje wielką wagę do działalnościwychowawczej. Niestety, nie zawsze szkoła jest prawidłowo postrzegana przez rodziców.Oto konkretna sytuacja z życia wzięta.Zaproszeni na rozmowę rodzice, których dziecko stwarza problemy wychowawcze irytują sięi mówią: ,,Poradzicie sobie, przecież jesteście specjalistami. Tylu was pracuje w szkole.”Odpowiadamy: ,, Kochani rodzice, poradzimy sobie, ale w wielu przypadkach wasza rola jestnajważniejsza i niezastąpiona” Warto zadać sobie pytanie, kto ma kształtować nasze dzieci.Czy odpowiedzialność za ich wychowanie będzie odbijana jak piłeczka pingpongowa międzydomem a szkołą? Kiedy dziecko ma problemy najczęściej szuka się przyczyn po ,,drugiejstronie”. Najtrudniej jest dostrzec błędy w swoim postępowaniu. Nie może być rozdźwiękumiędzy szkołą a domem rodzinnym w sprawach dotyczących prawidłowego rozwoju dziecka.

Tylko rzetelna współpraca rodziców i nauczycieli zaowocuje i dziecko odczuje, że dorosłymnaprawdę na nim zależy.Roztropny rodzic dostrzeże niepokojące sygnały w zachowaniu swojego dziecka, którezapowiadają rozwój agresji, np.:- dokuczanie i poniżanie innych (słabszych)- niewłaściwe zachowanie dziecka w stosunku do zwierząt i przyrody- noszenie niebezpiecznych narzędzi- psychiczne i fizyczne dręczenie kolegówBardzo ważne jest emocjonalne nastawienie rodziców do dziecka. Negatywne nastawienie,brak ciepła i bliskich więzi zwiększa ryzyko, że chłopiec będzie agresywny i wrogi wobecotoczenia. Ważne jest to, na ile opiekun przyzwala na agresywne zachowanie dziecka. Jeżelirodzice są zbyt tolerancyjni i w żaden sposób nie ograniczają jego agresywnych zachowańwobec rodzeństwa, kolegów i dorosłych, to dochodzi do wzrostu agresji. Do powstaniaagresywnych schematów reakcji bardzo przyczynia się zbyt mało miłości i opieki, a za dużoswobody w okresie dzieciństwa. Czynnikiem zwiększającym poziom agresji u dziecka jeststosowanie przez rodziców metod wychowawczych opartych na sile, takich jak kary cielesne,którym towarzyszą wybuchy złości i agresji. Jest to zgodne ze starą zasadą, że przemoc rodziprzemoc. Bardzo ważne jest wyznaczanie dziecku wyraźnych granic, określenie, co muwolno, a czego nie. Nie można jednak uciekać się do przemocy fizycznej lub zbliżonychmetod.Musimy wszyscy wykazać większe zainteresowanie problemem agresji i bardziejzaangażować się w przeciwdziałanie temu zjawisku.