Numri 4 - Famulliabinqes.com
Numri 4 - Famulliabinqes.com Numri 4 - Famulliabinqes.com
Shën Antoni i Padovës, Viti II nr. 4, Korrik 2009ishte i mjaftueshëm. Ishte dëshira e thellëdhe e flaktë e tij por edhe vëmendja e AtBalley-it që i dhanë fuqi dhe kurajë që ai tëbëhej prift.Vianney ishte i përshpirtshëm edhe gjatëluftës si ushtarë i Bonapartës. Këtë e tregonedhe një rast ku ai ishte vonuar në detyrëpasi që kishte shkuar në Kishë për tu lutur. Aiishte arrestuar por më vonë ishte liruar pasiqë komandanti i kishte besuar tregimit të tij.Më pas ai ishte dërguar në Lion ku edhe ishtesëmurë, mirëpo ishte hospitalizuar ngamurgeshat në Roanne ku edhe ishte shëruar.Pas shërimit u dërgua përsëri në Lion dhe nënjë udhëtim ai kishte mbetur mbrapa ngagrupi dhe dikur vonë në mesnatë kishtetakuar një djalë të ri i cili kishte shprehurgatishmërinë që t'i ndihmoi dhe ta bashkojme grupin, mirëpo ai e dërgoi atë në maletLe Forez të fshatit Les Noes ku dezertorëtgrumbulloheshin. Vianney jetoi aty përkatërmbëdhjetë muaj duke u fshehur nështëpinë e Claudine Fayot. Aty ndërroi edheemrin duke u paraqitur si Jerome Vincent,dhe në bazë të këtij emri hapi edhe shkollënpër fëmijët e fshatit.Pas një dekreti supreme të vitit 1810 i cililironte dezertorët nga ndëshkimi, Vianneitiu mundësua që legalisht të kthehej nëEcully, ku i rifilloi studimet.Në vitin 1812 ai shkoi në seminar nëVerrieres. Ai u bë prift më 13 Gusht 1815 dheu dërgua si ndihmës i famullitarit At Balley.Pas vdekjes së At Balley, shën Gjoni uemërua famullitarë në Ars.Arsi ishte një vend i harruar jo shumë largLionit, ishte vend i njerëzve aspak besimtar,vend në të cilin kishte ndikuar Revolucioni,ishte vend i tavernave dhe shfrenimeve, ipijanecëve dhe kriminelëve. Duke parë këtëgjendje Vianney e ndjente se ishte aty për t'ikthyer besimtarët e vet ka Zoti.At Balley ishte inspirimi më i madh i Vianneitngase ai e kishte parë atë se si e rrezikonteedhe jetën e vet duke predikuar fjalën eZotit. Me këtë inspirim ai filloi dalëngadalëndikimin e vet te populli duke folur nëmeshë dhe jashtë saj.Shumë shpejt populli pa urtësinë,devotshmërinë dhe përshpirtërinë e thellëtë Shën Gjonit gjatë kremtimit të Meshësshenjte. Ata panë dashurinë e tij për tëvarfëritë dhe të sëmurët, fjalët e buta e tëmira për çdo kënd. Shumë shpejt ai i fitoizemrat e të gjithëve. Vianney filloi të bëhej injohur edhe më larg dhe fjalët e tija vinin t'idëgjonin qindra e mijëra besimtar ngavende të ndryshme. Ai i kalontegjashtëmbëdhjetë deri nëntëmbëdhjetë orënë ditë duke rrëfyer dhe kthyer besimtarëtkah Zoti.Vianney kishte devotshmëri të madhe përShën Filemonën e cila ishte virgjëreshëmartire e Kishës së hershme. Gjatë muajit tëvitit 1843 Viannëy u sëmurë rëndë dhemendoi se jeta e tij ishte kah fundi. Ai iu lutShën Filemonës që ta shëroi atë dhe ipremtoi se do të ja kushtoi njëqind meshënë shenjtoren e saj. 12 ditë më vonë Vianneyu shërua dhe ai shërimin e tij ia atribuoi ShënFilemonës. Më 4 Gusht 1859 Gjon MariaVianney vdiq në moshën 73 vjeçare.4
Shën Antoni i Padovës, Viti II nr. 4, Korrik 2009Porosia e tijJanë të njohura tri mrekulli të këtij shenjti:1. Sigurimi i parave për lëmoshë dhe ushqimpër bonjakët; 2. Njohuri mbinatyrore për tëkaluarën dhe të ardhmen; dhe 3.Shërimin esëmundjeve, posaçërisht te fëmijët.Por, mrekullia më e madhe ishte vet jeta etij. Ai përulej që nga fëmijëria dhe për 40vite ushqimi dhe gjumi i tij ishin tëpamjaftueshëm. Fjala e Zotit e ushqentedhe i jepte shpresë për të jetuar.Më 1925 Papa Piu XI e shpalli shenjt, festa etij festohet më 4 Gusht. Le të themi se kishajonë famullitare në Binçë e ka pajtor të dytëkëtë shenjt të madh të kishës. E pasi ky vit iështë kushtuar meshtarisë, të lutemi pra qëtë jetë viti i përvujtërisë dhe thirrjevemeshtarake.Përgatiti: Alfred Albert PjetriNËNA TEREZË: FËMIJA QË MË DHUROI SHEQERIN!Për sa i përket gjakut jam shqiptare, me nënshtetësi jam indiane, e me zemër i takoj JezuKtishtit, thoshte e lumja Nëna jonë Tereze.Ç'do të thotë të duash me dashuri të madhe? Thua duhen kryer vepra të mëdha, për tëdëshmuar se di të duash me gjithë zemër? Duhen bërë dhurata të jashtëzakonshme?Duhen dhënë prova të vështira? Duhet flijuar jeta? Jo. Shpesh herë mjaftojnë edhe disagjeste fare të vogla, për ta shprehur dashurinë e madhe, pa kusht, të thellë deri nëdhimbje, të bukur deri në përtëritjen e shpirtit. Misionarja e Lume e dashurisë NënaTerezë, na siguron se mjafton vetëm një gjest i vogël për të treguar dashurinë ndaj tëafërmve:Ishte një fëmijë fare i vogël nga Kalkuta, ai që më mësoi ç'do të thotë të duash me dashuritë madhe. Një herë na u harxhua sheqeri. S'e di sesi, por vocrraku hinduist katër vjeçar, qëndiqte shkollën tonë, mori vesh se Nënë Tereza nuk kishte më sheqer për fëmijët e saj. Sa ukthye në shtëpi, u tha prindërve:Nuk do të ha sheqer për tri ditë, sepse dua ta ruajë për Nënë Terezën, që ka mbetur pasheqer. Prindërit e tij nuk kishin ardhur kurrë në shtëpinë tonë për të dhuruar ndonjë gjë,por pas tri ditësh e morën për dore fëmijën e erdhën bashkë me të në shtëpinë tonë. Ishtesa grima. Në duart e njoma shtrëngonte fort një bocë me sheqer. Kishte brenda sheqerin,që nuk e kishte ngrënë tri ditë me radhë. Po sa mund të hajë një fëmijë? Ky vocrrak, që mezima shqiptonte emërin, më bëri një dhuratë tepër bujare: ai sheqer kishte brenda gjithëëmbëlsinë e dashurisë për mua. Kjo më preku deri në fund të shpirtit.E gjesti i tij më bindi se kur dhurojmë diçka për dashuri të Zotit, dhurata jonë fiton një vlerëtë pallogaritshme.Thuhet se në përfundim të jetës tokësore, kur të dalim ballafaqe para Krishtit, Aineve si Gjykatës i drejtë dhe i mëshirshëm, nuk do të na pyet pse nuk i kemi ndihmuar tëtjerët, por me sa dashuri iu kemi ndihmuar të tjerëve apo me sa dashuri i kemi kryerobligimet tona. Me plotë të drejtë shkrimtari i famashëm F Bosmans thotë: Dashuriaështë çelësi i parajsës!Përgatiti: Marigona Tonë Gashi .5
- Page 1 and 2: Shën Antoni i PadovësShën Antoni
- Page 3: Shën Antoni i Padovës, Viti II nr
- Page 8 and 9: Shën Antoni i Padovës, Viti II nr
- Page 10 and 11: Shën Antoni i Padovës, Viti II nr
- Page 12 and 13: Shën Antoni i Padovës, Viti II nr
- Page 14 and 15: Shën Antoni i Padovës, Viti II nr
- Page 16 and 17: Shën Antoni i Padovës, Viti II nr
- Page 18 and 19: Shën Antoni i Padovës, Viti II nr
- Page 20 and 21: Shën Antoni i Padovës, Viti II nr
- Page 22 and 23: Shën Antoni i Padovës, Viti II nr
- Page 24: Momente nga drama “Për atdhe”
Shën Antoni i Padovës, Viti II nr. 4, Korrik 2009Porosia e tijJanë të njohura tri mrekulli të këtij shenjti:1. Sigurimi i parave për lëmoshë dhe ushqimpër bonjakët; 2. Njohuri mbinatyrore për tëkaluarën dhe të ardhmen; dhe 3.Shërimin esëmundjeve, posaçërisht te fëmijët.Por, mrekullia më e madhe ishte vet jeta etij. Ai përulej që nga fëmijëria dhe për 40vite ushqimi dhe gjumi i tij ishin tëpamjaftueshëm. Fjala e Zotit e ushqentedhe i jepte shpresë për të jetuar.Më 1925 Papa Piu XI e shpalli shenjt, festa etij festohet më 4 Gusht. Le të themi se kishajonë famullitare në Binçë e ka pajtor të dytëkëtë shenjt të madh të kishës. E pasi ky vit iështë kushtuar meshtarisë, të lutemi pra qëtë jetë viti i përvujtërisë dhe thirrjevemeshtarake.Përgatiti: Alfred Albert PjetriNËNA TEREZË: FËMIJA QË MË DHUROI SHEQERIN!Për sa i përket gjakut jam shqiptare, me nënshtetësi jam indiane, e me zemër i takoj JezuKtishtit, thoshte e lumja Nëna jonë Tereze.Ç'do të thotë të duash me dashuri të madhe? Thua duhen kryer vepra të mëdha, për tëdëshmuar se di të duash me gjithë zemër? Duhen bërë dhurata të jashtëzakonshme?Duhen dhënë prova të vështira? Duhet flijuar jeta? Jo. Shpesh herë mjaftojnë edhe disagjeste fare të vogla, për ta shprehur dashurinë e madhe, pa kusht, të thellë deri nëdhimbje, të bukur deri në përtëritjen e shpirtit. Misionarja e Lume e dashurisë NënaTerezë, na siguron se mjafton vetëm një gjest i vogël për të treguar dashurinë ndaj tëafërmve:Ishte një fëmijë fare i vogël nga Kalkuta, ai që më mësoi ç'do të thotë të duash me dashuritë madhe. Një herë na u harxhua sheqeri. S'e di sesi, por vocrraku hinduist katër vjeçar, qëndiqte shkollën tonë, mori vesh se Nënë Tereza nuk kishte më sheqer për fëmijët e saj. Sa ukthye në shtëpi, u tha prindërve:Nuk do të ha sheqer për tri ditë, sepse dua ta ruajë për Nënë Terezën, që ka mbetur pasheqer. Prindërit e tij nuk kishin ardhur kurrë në shtëpinë tonë për të dhuruar ndonjë gjë,por pas tri ditësh e morën për dore fëmijën e erdhën bashkë me të në shtëpinë tonë. Ishtesa grima. Në duart e njoma shtrëngonte fort një bocë me sheqer. Kishte brenda sheqerin,që nuk e kishte ngrënë tri ditë me radhë. Po sa mund të hajë një fëmijë? Ky vocrrak, që mezima shqiptonte emërin, më bëri një dhuratë tepër bujare: ai sheqer kishte brenda gjithëëmbëlsinë e dashurisë për mua. Kjo më preku deri në fund të shpirtit.E gjesti i tij më bindi se kur dhurojmë diçka për dashuri të Zotit, dhurata jonë fiton një vlerëtë pallogaritshme.Thuhet se në përfundim të jetës tokësore, kur të dalim ballafaqe para Krishtit, Aineve si Gjykatës i drejtë dhe i mëshirshëm, nuk do të na pyet pse nuk i kemi ndihmuar tëtjerët, por me sa dashuri iu kemi ndihmuar të tjerëve apo me sa dashuri i kemi kryerobligimet tona. Me plotë të drejtë shkrimtari i famashëm F Bosmans thotë: Dashuriaështë çelësi i parajsës!Përgatiti: Marigona Tonë Gashi .5
Change language