Numri 4 - Famulliabinqes.com

Shën Antoni i Padovës, Viti II nr. 4, Korrik 2009SHËN GJON VIANEJ QË RRINTE GJITHË DITËN NË RRËFYESTORE.Sa shëndetlig e i zajftë është famullitari i rii Arsit. S'i ka mbushur ende tridhjetë e njëvjetë e i ka faqet të zgropuar. Klementina,Liza e Amelia, tri besimtare të famullisë tëShën Filomenës, së cilës i kushtohet Kishae vendit, janë vërtetë të shqetësuara.“Me sa duket, ha shumë pak!” Thonë seha vetëm patate… “E ke parë ç'vështrimtë ethshëm ka? “Jo të ethshëm, por tëzjarrtë!” përgjigjet tjetra.Gjon Maria Vianej, me origjinë ngaDardilě, pranë Lionit, erdhi në Ars aty ngaviti 1817. Pasi e vërejtën mirë e mirë,besimtarët nisën ta çmonin shumë. E paknga pak filluan ta ndjekin çdo ditëKishën… Sipas famullitarit të Arsit, rrëfimiështë mënyra më e mirë për të rifilluar njëjetë të re, për t'iu afruar Zotit e për t'ikërkuar falje. Prandaj e nis punën e tijpikërisht nga rrëfyestorja, ku shpesh rrid e r i n ë t e t ë m b ë d h j e t ë o r ë .“Nuk ka pikë kujdesi për vete. Pastaj, pseduhet të rrëfehemi? Ti Amelia, përshembull, a mund të quhesh mëkatare?”“Unë jo, por të tjerët, me sa duket, po. Tatregon vetë numri i njerëzve që vrapojnënë rrëfyestoren e tij”. “E kush na qenkankëta?” – pyet me shqetësim Amelia.“Së pari, ti i gjykon të tjerët pa i njohurfare. Pastaj e vë vetën përmbi ta, dukeharruar se të gjithë jemi të barabartë parasyve të Zotit. Së fundi, më e rëndësishmjanga të gjitha, nuk e njeh bukurinë e hapitqë bëjnë: s'ka gjë më të bukur se tëp a j t o h e s h m e Z o t i n ” .“Ngutem gjithnjë kur flas” – pranon mendrojtje Amelia.“Gjëja më mahnitëse që bën Zoti, ështëse nuk na qorton” – ndërhyn Liza, “por nado kështu siç jemi. Ulet tek këmbët tonapër të na pastruar nga balta e mëkateve epër të na hapur rrugën drejt jetës së re”.Liza çuditet sesi mundi të japë njëpërgjigje kaq të bukur. Bie heshtja.Sigurisht që famullitari u kishte shtënë nëkokë ide të çuditshme. Fama e famulltarittë Arsit, një meshtar i jashtëzakonshëm,shtohet gjithnjë më shumë e njerëzitvijnë edhe nga larg për t'u rrëfyer prej tij.Pasi çlirohen nga barra e mëkatevepërmes rrëfimit, rinisen të shëruarshpirtërisht e nganjëherë, edhe fizikisht.Fillojnë të vërtetohen edhe mrekulli.Famullitari i Arsit bëhet aq i njohur, sa tëtërheqë pas vetes turma njerëzish. Mbyllsytë në vitin 1859 e shpallet shenjt nëvitin 1925, duke u bërë edhe pajtor iklerit. Në se do të na duhej të kujtonin njënga shprehjet e tij, do të zgjidhnim këtë:Në shpirtin tonë kemi gjithçka duhet përtë bërë mirë.Përgatiti: Valeriana Gjergj Kola19