Numri 4 - Famulliabinqes.com
Numri 4 - Famulliabinqes.com Numri 4 - Famulliabinqes.com
Shën Antoni i Padovës, Viti II nr. 4, Korrik 2009NË FAMULLINË TONË TË DASHURMe kënaqësi prita kohën kur do tëgjendem në mesin e më të dashurve tëmi, në mesin e një rinie shumë tëshëndosh, në mesin e fëmijëve, pleqve etë rinjve punëtor, të afërt e të dashur.Erdhi edhe koha e nisjes sime ngaGjermania për në Kosovë (pas tre vitevemungese në këtë mes). U nisa herët nëmëngjes nga aeroporti i Hamburgut e kumë ofroi vëllai im Pjetri me djalin e tijRonaldon e vogël (që u zgjua aq herët) qëpo ashtu edhe pse i lindur në Gjermani edo jashtëzakonisht Binçën, Kosovën.Fluturimi dha Zoti ishte shumë i mirë dhe iqetë. Pas dy orë e gjysmë arritëm dhesuksesshëm ateruam në Prishtinë rrethorës 10.30, me 13.06. 2009. Shpejt morrataxi - n dhe u drejtova kah ana eMoravës... për në fshatin martir tëKaradakut - Binçë. Menjëherë gjatërrugës ma ra në sy puna e një përparim ihovshëm në ndërtim e rregullim tërrugëve e gjërave tjera... Isha përmalluarshumë, me mallëngjim pritja hyrjen nefshatin më të bukur në botë i cili shtrihetbuzë maleve të zeza të Karadakut meplotë gjelbërim e të cilin fshat ezbukurojnë edhe tre lumenj që kalojnëpërmes tij. Që nga hyrja në Gërlicë kokapandërprerë më rri e kthyer nga ana emajtë e nga shihen bjeshkët e pasura sidhe kalaja e vjetër shumë shekullore eBinçës e cila mbanë në vete shumë eshumë fshehtësi…sa afrohem më tepërVitisë e fshatit tonë, zemra më rrah edhemë shpejt. Emocionet, pritja e takimit tëshumëpritur rininë dhe me famullitarintonë të dashur don Albertin për të cilinmoti kohë dëgjoj vetëm fjalë miradije ngatë rinjtë, pleqtë e fëmije rreth urtësisë,punës, afërsisë dhe dashurisë së tij që kapër këtë popull e bëjnë të vetën. Në fshatarrita rreth orës 11.30 ku ndërkohë ishteedhe Mesha sepse është dita e ShnaNdout, pajtorit të famullisë sonë.Pas një pushimi të shkurtër, iu lajmërovafamullitarit i cili me zë kënaqësie ep ë r q a f i m t ë n g r o h ë t m ë u r o imirëseardhje dhe pushim të këndshëm.Më njoftoi shkurtimisht me punën dheveprimtarinë e tij (lidhje me këtë isha iinformuar edhe më herët, dhe isha nërrjedhë). Po, edhe mos të më thoshteasgjë, gjithçka ishte më se evidente, dhenuk ka vend për fjalë, sepse puna shihej.Fshati tashmë ishte i asfaltuar gjithkah,ndriçimi ishte nëpër tërë fshatin (falëangazhimit të famullitarit dhe njëdonacioni nga qeveria Çeke), sa bukurështë të qëndrosh në oborrin e Kishës i ciliishte shtruar me aq mjeshtëri, sa bukurishte rregulluar salla e takimeve (ku mëparë mbaja edhe unë takime por nëkushte të vështira), gjithçka ishte aqbukur sa thash me hoka: vërtetë paskemihyrë në Evropë…Menjëherë të bie në sy nga famullitaridhe të rinjtë që pyesin dhe intereson përjetën e njerëzve tanë e të cilët gjendënanë a mbarë botës, me punë të12
Shën Antoni i Padovës, Viti II nr. 4, Korrik 2009përkohshme atje kudo...Pyesin pa prapër të gjithë, se si janë e si jetojnë dhepyetja më e shpesh është: A VIJNË ATASIVJET? Sa, me kënaqësi e përzemërsi napresin, janë të gatshëm të bëjnë gjithçkapër ne që gjendemi në kurbet, që vetëm evetëm gjatë qëndrimit tonë këtu, tëkalojmë si është më së miri. Muapersonalisht më impresionon angazhimi ityre në çdo aktivitet... Menjëherë mëlutën që të jam bashkëpunëtor i tyre e tëbëjmë diçka për mirëpritje të fluksit tëmërgimtarëve që dita e ditës po arrijnë epo çmallen me bashkëfshatar e ku pogjejnë një lloj freskie shpirtërore këtu!Rinia edhe pranë shumë punëve që kanëkëtu e studimeve arrijnë të gjejnë kohë etë bëjnë ushtrime në korin e Kishës, tëushtrojnë dramë e shfaqje teatrale memotive fetare e kombëtare etj. Kështugjersa çdo ditë vjen dikush nga kurbeti,famullitari me rinin kanë planifikuarshumë aktivitete, si nga ana kulturore poedhe ato zbavitëse...Potencoi edhe një gjë. Në kurbet nevenuk njohim se kush vjen nga Stublla efshatra tjerë, atje të gjithë jemi shqiptardhe NJË. Pra, mos të mungoj edhe kybashkëpunim ndër famullia sepse gjatëhistorisë gjithçka na lidhi mes vete, edhemë tepër na lidhi vuajtja e persekutimipër fe e atdhe, kaluan të parët tanë tëmirën e kalvarinë e përbashkët, gjë qëedhe na ofroi që të duhemi mes vete,sepse jemi të një gjaku, të një feje, kështule të mbretërojë në ne e zemrat tonaDASHURIA! JEMI VËLLEZËR!Në emër tim pasi erdha si i pari, ashtuedhe në emër të rinisë sonë, gjithëmërgimtarëve iu urojmë mirëseardhje nëfamulli, pushim të këndshëm e bekimenga Zoti i gjithëpushtetshëm, Ai na pastënë dorën e vet e na ruajt kudogjendemi....Marjan Sebaj-Sopi14.VI.200913
- Page 1 and 2: Shën Antoni i PadovësShën Antoni
- Page 3 and 4: Shën Antoni i Padovës, Viti II nr
- Page 5 and 6: Shën Antoni i Padovës, Viti II nr
- Page 8 and 9: Shën Antoni i Padovës, Viti II nr
- Page 10 and 11: Shën Antoni i Padovës, Viti II nr
- Page 14 and 15: Shën Antoni i Padovës, Viti II nr
- Page 16 and 17: Shën Antoni i Padovës, Viti II nr
- Page 18 and 19: Shën Antoni i Padovës, Viti II nr
- Page 20 and 21: Shën Antoni i Padovës, Viti II nr
- Page 22 and 23: Shën Antoni i Padovës, Viti II nr
- Page 24: Momente nga drama “Për atdhe”
Shën Antoni i Padovës, Viti II nr. 4, Korrik 2009NË FAMULLINË TONË TË DASHURMe kënaqësi prita kohën kur do tëgjendem në mesin e më të dashurve tëmi, në mesin e një rinie shumë tëshëndosh, në mesin e fëmijëve, pleqve etë rinjve punëtor, të afërt e të dashur.Erdhi edhe koha e nisjes sime ngaGjermania për në Kosovë (pas tre vitevemungese në këtë mes). U nisa herët nëmëngjes nga aeroporti i Hamburgut e kumë ofroi vëllai im Pjetri me djalin e tijRonaldon e vogël (që u zgjua aq herët) qëpo ashtu edhe pse i lindur në Gjermani edo jashtëzakonisht Binçën, Kosovën.Fluturimi dha Zoti ishte shumë i mirë dhe iqetë. Pas dy orë e gjysmë arritëm dhesuksesshëm ateruam në Prishtinë rrethorës 10.30, me 13.06. 2009. Shpejt morrataxi - n dhe u drejtova kah ana eMoravës... për në fshatin martir tëKaradakut - Binçë. Menjëherë gjatërrugës ma ra në sy puna e një përparim ihovshëm në ndërtim e rregullim tërrugëve e gjërave tjera... Isha përmalluarshumë, me mallëngjim pritja hyrjen nefshatin më të bukur në botë i cili shtrihetbuzë maleve të zeza të Karadakut meplotë gjelbërim e të cilin fshat ezbukurojnë edhe tre lumenj që kalojnëpërmes tij. Që nga hyrja në Gërlicë kokapandërprerë më rri e kthyer nga ana emajtë e nga shihen bjeshkët e pasura sidhe kalaja e vjetër shumë shekullore eBinçës e cila mbanë në vete shumë eshumë fshehtësi…sa afrohem më tepërVitisë e fshatit tonë, zemra më rrah edhemë shpejt. Emocionet, pritja e takimit tëshumëpritur rininë dhe me famullitarintonë të dashur don Albertin për të cilinmoti kohë dëgjoj vetëm fjalë miradije ngatë rinjtë, pleqtë e fëmije rreth urtësisë,punës, afërsisë dhe dashurisë së tij që kapër këtë popull e bëjnë të vetën. Në fshatarrita rreth orës 11.30 ku ndërkohë ishteedhe Mesha sepse është dita e ShnaNdout, pajtorit të famullisë sonë.Pas një pushimi të shkurtër, iu lajmërovafamullitarit i cili me zë kënaqësie ep ë r q a f i m t ë n g r o h ë t m ë u r o imirëseardhje dhe pushim të këndshëm.Më njoftoi shkurtimisht me punën dheveprimtarinë e tij (lidhje me këtë isha iinformuar edhe më herët, dhe isha nërrjedhë). Po, edhe mos të më thoshteasgjë, gjithçka ishte më se evidente, dhenuk ka vend për fjalë, sepse puna shihej.Fshati tashmë ishte i asfaltuar gjithkah,ndriçimi ishte nëpër tërë fshatin (falëangazhimit të famullitarit dhe njëdonacioni nga qeveria Çeke), sa bukurështë të qëndrosh në oborrin e Kishës i ciliishte shtruar me aq mjeshtëri, sa bukurishte rregulluar salla e takimeve (ku mëparë mbaja edhe unë takime por nëkushte të vështira), gjithçka ishte aqbukur sa thash me hoka: vërtetë paskemihyrë në Evropë…Menjëherë të bie në sy nga famullitaridhe të rinjtë që pyesin dhe intereson përjetën e njerëzve tanë e të cilët gjendënanë a mbarë botës, me punë të12
Change language