Bilten Vrhovnog suda za 1/2012. godinu - Sudovi Crne Gore

247PRAVO NOSIOCA STANARSKOG PRAVA(Član 28 stav 2 i čl. 29 st. 1 Zakona o stambenim odnosima"Sl. list SRCG", br. 21/85)Propustom da prijavi smrt majke - dotadašnjeg nosioca stanarskog pravana predmetnom stanu i time propuštanjem zaključenja novog ugovora sadavaocem nakon smrti nosioca stanarskog prava, tužilac, kao član porodičnogdomaćinstva nosioca stanarskog prava, u situaciji kada je nastavio da korististan nakon smrti svojih roditelja ne može izgubiti to svoje zakonsko pravo.Iz obrazloženja:"U vrijeme kada je umro otac tužioca (23.08.1980. godine) bio je na snaziZakon o stambenim odnosima ("Sl. list. SRCG", br. 4/74 i 32/78), koji je u članu 19stav 2 predvidjao da kada je stanarsko pravo stekao jedan od supružnika koji žive uzajedničkom domaćinstvu, nosilac stanarskog prava je i drugi supružnik. Stavom 3iste zakonske odredbe odredjeno je kad jedan od supružnika nosioca stanarskogprava umre ili trajno prestane da koristi stan, drugi supružnik ostaje nosilacstanarskog prava, ako ovim zakonom nije drugačije odredjeno.Prema tome, u konkretnom slučaju majka tužioca, kao supruga nosiocastanarskog prava, po samom zakonu je bila sunosilac stanarskog prava napredmetnom stanu, a nakon smrti svog supruga M. postala je nosilac stanarskogprava na istom. Tužilac je kao član porodičnig domaćinstva svojih roditelja -prethodno oca, a po očevoj smrti majke, kao novog nosioca stanarskog prava,stekao trajno pravo korišćenja predmetnog stana. Inače, tužilac je nastavio da koristisa svojom porodicom i nakon majkine smrti, što mu je pripadajuće pravo (i njegovojporodici) saglasno odredbama člana 28 stav 2 u vezi čl. 8 st. 2 Zakona o stambenimodnosima ("Sl. list SRCG", br. 21/85), kao važećeg propisa u momentu smrtenjegove majke.Polazeći od navedenog utvrdjenja, pravilno su našli nižestepeni sudovi da jetužilac ispunjavao uslove za sticanje svojstva nosioca stanarskog prava napredmetnom stanu, u momentu smrti svoje majke kao dotadašnjeg nosiocastanarskog prava, u smislu tada važećeg Zakona o stambenim odnosima iz 1985.godine, odnosno kasnije svojstvo zakupca stana u smislu Zakona o etažnoj svojini.Stoga su pravilno odlučili nižestepeni sudovi kada su usvojili postavljeni zahtjevtužioca sa datih razloga u prvostepenoj i pobijanoj presudi, koje u svemu prihvata iovaj sud i na iste upućuje tuženog kao revidenta.Ovaj sud je cijenio sve navode revizije, pa je našao da su isti lišeni osnova.Povodom navoda kojima se ukazuje da je nastupila apsolutna zastara u konkretnomslučaju valja istaći da isti ne stoje, kako je to pravilno zaključio i drugostepeni sud upobijanoj presudi. Jer, ovaj sud smatra da usled toga što je propustio da prijavi smrtmajke - dotadašnjeg nosioca stanarskog prava na predmetnom stanu i time258 VRHOVNI SUD CRNE GORE