Bilten Vrhovnog suda za 1/2012. godinu - Sudovi Crne Gore

222BITNE POVREDE VODJENJA DISCIPLINSKOG POSTUPKA(Član 124 stav 5, čl. 125 Zakona o radu, u vezi sa čl. 33 i 35. Opštegkolektivnog ugovora)Nezakonita je odluka o izrečenoj disciplinskoj mjeri, ako disciplinskakomisija koja je vodila postupak za povredu radne obaveze za koju se izričemjera prestanka radnog odnosa, nije bila u punom sastavu i ako odluka opokretanju disciplinskog postupka nije dostavljena licu protiv koga je postupakpokrenut, a ni predstavniku sindikalne organizacije.Iz obrazloženja:"I po ocjeni ovog suda, pravilno su nižestepeni sudovi primijenili materijalnogprava kada su usvojili tužbeni zahtjev tužioca, nalazeći da je odluka tuženog broj216/1 od 30. 11. 2009. godine kojom je otkazan ugovor o radu tužiocu, donijetanezakonito. Naime, u postupku koji je prethodio donošenju pobijane presude kojomse osporava zakonitost odluke o izrečenoj disciplinskoj mjeri, tj. otkaz ugovora oradu, nesumnjivo je utvrdjeno provedenim dokazima da tuženi prilikom donošenjaosporene odluke nije sproveo postupak za utvrdjivanje disciplinske odogovornostitužioca u skladu sa odredbom člana 125. Zakona o radu i čl. 33 i 35 Opštegkolektivnog ugovora ("Sl. list RCG", br. 1/2004). Ovo s toga, što je direktor tuženogdonio odluku dana 15. 10. 2009. godine o formiranju disciplinske komisije koju susačinjavala dva člana, a koja je dana 19. 10. 2009. godine sačinila zapisnik odisciplinskoj raspravi, kojom je utvrdila da disciplinska rasprava nije održana, jertužilac nije prisustvovao, pa samim tim nijesu ni ispitane činjenice od značaja zapostojanje povrede i disciplinske odgovornosti. Nesporno je i to da tuženi nijepružio dokaz da je odluku o pokretanju disciplinskog postupka dostavio tužiocu, a niprestavniku sindikalne organizacije kod poslodavca, kako je to predvidjenoodredbom člana 35 Opšteg kolektivnog ugovora, niti dokaz da je dostavio pozivtužiocu za disciplinsku raspravu zakazanu za 19. 10. 2009. godine, čime su učinjenebitne povrede vodjenja disciplinskog postupka.Polazeći od navedenog, i po nalaženju ovog suda, jasno proizilazi dadisciplinska komisija nije pravilno formirana, budući je sastavljena samo od dvačlana i kao takva nije mogla ni punovažno odlučivati, tj. voditi disciplinskuraspravu. Osim toga, odredbom člana 31 Opšteg kolektivnog ugovora je odredjenoda su disciplinski organi direktor, odnosno izvršni direktor, koji mogu svojaovlašćenja za vodjenje postupka za utvrdjivanje povreda radnih obaveza i zaizricanje mjera, prenijeti na drugog zaposlenog. Iz navedenog jasno proizilazi daukoliko je direktor od 15. 10. 2009. godine prenio svoja ovlašćenja za vodjenjedisciplinskog postupka protiv tužioca na disciplinsku komisiju, u tom slučajuBILTEN 2 / 2011233