swiat 09 - Świat Architektury

• Jedna z sal konferencyjnych• Widok z galerii• Reprezentacyjna klatka schodowaobiektu. Aula Magna oraz zespół multimedialnych sal wykładowycho specyficznych wymaganiach są elementami wydzielonymio niezależnej konfiguracji techniczno-konstrukcyjnej. Pozostałepomieszczenia (sale seminaryjno-wykładowe, laboratoria informatyczne,serwerownie, czytelnie komputerowe, magazynyksiążek, laboratoria Centrum Bioinformatyki i Genomiki, traktypracy cichej i administracyjnej, zespoły gastronomiczne, pomieszczeniatechniczne z garażem podziemnym i system obsługikomunikacyjnej poziomej i pionowej) zostały rozmieszczonei wydzielone ścianami z lekkiej obudowy gipsowo-kartonoweji systemowymi ścianami szklonymi (rozbieralnymi), stawianymina stropach wspartych na szkielecie żelbetowym o wymiarach7,20 x 6,60 m. Dzięki temu możliwe było wprowadzenie– w trakcie wieloletniej realizacji inwestycji – zmian programowych,uwględniających nowe, wcześniej niemożliwe do przewidzenia,kierunki badań. Niezbędne zmiany można wprowadzićtakże dzisiaj i w przyszłości. Szachty pionowe i poziome przestrzenieinstalacyjne podsufitowe z odpowiednimi rezerwamizapewniają doprowadzenie dowolnej instalacji przewodowej dowybranego punktu obiektu.Dla kogo jest przeznaczona agora?Agora to wspólna przestrzeń zaprojektowana dla całejspołeczności akademickiej Poznańskiej Uczelni Technicznej,jej gości, partnerów, interesantów, pasantów i obywatelimiasta. To przestrzenno-funkcjonalny znak uczelni otwartej,miejsce spotkań, niezmiernie ważne w środowisku akademickim.To również strefa, gdzie w sposób nieformalny realizujesię proces edukacji, poszerzony o kulturę, kontakt interdyscyplinarny,interosobowy.Jaka jest struktura przestrzenna biblioteki? Czy wyraźnieróżni się od tych, które znamy z podręcznikówprojektowania?Biblioteka ma strukturę klasyczną: czytelnie zapewniająceotwarty dostęp do książek, wydzielony magazyn składowaniapublikacji, kabiny pracy indywidualnej. Nowością są: katalogelektroniczny, czytelnia komputerowa sprzężona elektroniczniez siecią podobnie działających bibliotek, obsługa czytelnikapoprzez elektroniczno-mechaniczny system podaży książki.Podniesione podłogi zapewniają wymianę funkcji (np. redukcjępowierzchni z tradycyjnymi regałami na potrzeby czytelnikomputerowych lub innych form użytkowania „mediatekiprzyszłości“) oraz swobodę doprowadzenia niezbędnychprzyłączy elektrycznych, teletechnicznych, komputerowych.Proszę nam opowiedzieć, co stanowiło dla Panainspirację projektu elewacji?Pytanie jest sformułowane konwencjonalnie. W naszymstudio wiemy, że forma i detal elewacji wynikają z miejscai kontekstu każdej z przegród (ścian) zewnętrznych w określonejprzestrzeni, z uwzględnieniem funkcji, jakie po obustronach przegrody zostały zaplanowane. To nie wszystko:elewacja jest jednym z wielu składników całościowej kompozycjiarchitektonicznej – musi stanowić jej integralny element.Ponadto, w większości wypadków jest także ścianą budującąprzestrzeń publiczną miasta (placu, bulwaru, alei, ulicy,skweru), winna również nawiązać dialog z bliższym i dalszymsąsiedztwem. To są inspiracje – one, przesiane przez osobowośćtwórczą autora (autorów), dają wynik. Tak było i tym razem.Krótko opowiem o trzech elewacjach. Proszę pamiętać,że większość domów ma 4 elewacje, a współczesne budowlemogą ich mieć 5 lub nawet przechodzić w struktury, gdzie klasycznypodział nie będzie miał zastosowania.Od wschodu znajduje się elewacja główna wejściowa, nagranicy z forum akademickim. W jego obszarze zastosowano100% szklenia na pełną wysokość, zapewniającego transparentnośćforum i przestrzeni holu centralnego łączącego3 pasaże. Szklony dach nad placem osłania przed deszczemi „łączy z niebem“ – to czwarta i piąta elewacja, składniki całościowejkompozycji.Od północy budynek tworzy pierzeję ul. Berdychowo, któradocelowo będzie 4-pasmową arterią łączącą tzw. pierwsząramę komunikacyjną miasta z Ringiem Stübena, poprzez nowąprzeprawę mostową. Elewacja została ukształtowana w formiepotężnej bariery z wysokiego cokołu żelbetowego obrośniętegobluszczem i ustawionej na nim ścianie z ograniczonąilością szklenia i jednym pęknięciem, zapewniającym widokz wnętrza pasażu na masyw katedry.Od strony zachodniej można podziwiać panoramę StaregoMiasta, podwojoną w lustrze rzeki. Na całej długości elewacjizastosowano 100% szklenia, ale z silnym rytmem odstawionychsłupów żelbetowych. Tworzą one galerię widokową(wyniesioną 10 m ponad średni poziom wody w Warcie),kadrującą obrazy staromiejskie, a jednocześnie stanowiącąwyrazistą, mocną podbudowę dla modernistycznych jedenastokondygnacyjnychbudynków Wydziału Mechanicznegoi Elektrycznego Politechniki Poznańskiej. Obiekty te tworzązharmonizowaną kompozycję architektoniczną, widoczną odstrony Starego Miasta oraz z mostów: św. Rocha, BolesławaChrobrego i Mieszka I.„Opowieści“ zapisane w fasadach są czytelne dla odbiorcy.Każda z elewacji, ze względu na kontekst, jest inna, a jednocześniespójna z całością w szerszym rozumieniu: z obiektemi w dialogu z otaczającą przestrzenią.Ważnym materiałem w projekcie stał się beton.Dlaczego?Beton jest pełnoprawnym tworzywem architektury. W tejrealizacji zaryzykowaliśmy wyeksponowanie konstrukcyjnychbetonów przemysłowych, wykonywanych w standardowychdeskowaniach wielkowymiarowych, których podziały (gralinii) staraliśmy się koordynować w procesie realizacji. Niewszystkie elementy betonowe we wnętrzach udało się pozostawićodkryte – zakryciu musiały ulec te, których deskowaniazostały wypaczone, nadmiernie odkształcone od pionuitp. Ale ich zgrzebność została pochwalona. Rozważaliśmy,czy wielkich płaszczyzn betonu architektonicznego o dosyćbogatym rysunku własnym, wynikającym z nieprzestrzeganiareżimu doboru mieszanki, tworzących jedną ze ścian pasażuLokalizazacjcja/a/adadreresPracownia projojekektotowaArchitekt prowowadzącyArchchititekekciPoznań, pl. M. Skłodowskiej-Curie 5Biuro ArchitektoniczneStudio FikusMarianFikusDataopracowowanania2001–2010 r.Data realizacjcji 2007–2011 r.InwestorPowierzchnhniacałkowita 22 340m²Po wiererzczchnia zabudowy 6 642 m²Piotr Bartosik, Ilona Pakuła, BeataGowarzewska,Elżbieta Kosińska-Fikus,Marta Krzekotowswska, Michał FikusPolitechnika PoznanańsńskaKubatura brurutto 109 527 m³Generalny wykonanawcwcaWyposażenie salwykłkładowowych i biblbliotetekiSkananskska SA, Oddział BudownicictwtwaOgólólnenegow PoznaniuBudimemex SA – roboto y wykończezeniowei zagospodarowanieterenuKomplekss.c. Ł. Cichchowlas J.GlapiakKatedra, nie przeznaczyć na stałą wystawę współczesnego malarstwauznanych artystów. Wybitny malarz Andrzej Okińczyc,poproszony o współocenę pomysłu, stanąwszy przed rytmicznymikwaterami ścian żelbetowych pasażu, orzekł: „Macie cudowną,żywą, malarską ścianę. Jest prawdą tego tworzywa,z którego została wykonana, znakomicie współgra ze złotymklonem drzwi wejściowych do sal audytoryjnych, wydobywaperfekcję detali wytworzonych fabrycznie.“Ta opinia była kluczowa. Malarską fakturę ścian i słupówbetonowych można podziwiać w ogólnodostępnych przestrzeniachpasaży Katedra, Ratusz, Bernardyni, a także w partiachcokołowych elewacji zewnętrznych. W postaci betonówmalowanych, bez zacierania specyfiki faktury, została zrealizowanazachodnia galeria widokowa.Gratulujemy udanego projektu.Rozmawiała Joanna JabłońskaKOMPLEKS SC Ł.Cichowlas J. Glapiakul. Rejtana 18, 64-100 Leszno, tel. 065 529 76 87www.kompleksleszno.com.plw.kompleksleszno.comom.p5410 LETNIE DOŚWIADCZENIE POZWALA NAM SPROSTAĆ KAŻDEMU WYZWANIUświat architekturyświat architektury 55