swiat 09 - Świat Architektury

• Pasaż wewnętrznyi lokali użytkowych. Obsługa komunikacyjnazespołu odbywa się przez dwakontrolowane zjazdy do podziemia,z ul. Bukowskiego łączącej ulice Modlińskąi Warszawską.Forma i funkcjaKompozycja fasady znajdującej się odstrony ul. Warszawskiej wzorowana jest nafabrykanckim pałacu miejskim. Zastosowanojedynie tworzywo współczesne – szkło,aluminium i blachę cynkowo-tytanową.W bramie zlokalizowano współczesną,miejską rzeźbę bazyliszka, który broniwstępu do wnętrza kwartału. Za nią mieszcząsię dwie, zwrócone ku sobie, skromne,ceglane, XIX-wieczne fabryczki otaczająceplacyk. Kompozycję dopełniają współczesnebudynki o prostej, niemal minimalistycznejarchitekturze. Na ich tle wyeksponowanezostały stare, oryginalne fasady. Prawiecała działka jest podpiwniczona. Na jejstropach – w formie zielonych dachów –zlokalizowano wewnętrzne dziedzińcewyłączone z ruchu kołowego. Na dwóchkondygnacjach podziemnych znajduje sięobsługa komunikacji samochodowej, parkingii pomieszczenia techniczne. Na granicyz dzielnicą Bojary zabudowa obniża sięi dopasowuje formami do obiektów o niewielkiejskali.Podstawowym wymogiem inwestorabyło, niestety, uzyskanie maksymalnejpowierzchni przeznaczonej na sprzedażlub do wynajęcia. Opracowaliśmyprogram funkcjonalny, analizując aktualnierealizowane zespoły mieszkaniowew Europie – głównie w Danii, Niemczechi Finlandii. Od strony pierzei ulic Warszawskieji Modlińskiej oraz pasażu „za bramą”,zaplanowaliśmy lokale handlowo-usługowe.Wejścia do klatek schodowych sądostępne z zamkniętych minipodwórek,połączonych bramami z półprywatną wewnętrznąprzestrzenią osiedla – ciągiempieszym, łączącym Bojary z ul. Warszawską.Przestrzeń kształtowaliśmy wrażeniowo,dostosowując rytmy i formy architektonicznedo kontekstu. Efektem jestarytmiczna, asymetryczna, miękka i nieregularnaprzestrzeń zespołu.Tworzywo40 świat architekturyDetale elewacji oraz wtręty w kompozycjifasad zaprojektowaliśmy ze srebrzystychblach, szarych płyt włókninowo-cementowych,matowego szkła i pustaków szklanych,ale także z ocynkowanych elementówślusarskich wypełnionych szkłem zbrojonymlub rastrem z drewnianych listew. Długo szukaliśmyodpowiedniej cegły na lica ścian budynków,która miała stanowić motyw przewodni.Znaleźliśmy produkt o matowych,naturalnych barwach – była to cegła palonaz łupka kopalnianego z lubelskiej przykopalnianejcegielni „Bogdanka”. Dzięki temu materiałowi,proste płaszczyzny elewacji majązróżnicowaną fakturę i doskonale komponująsię ze starymi, ceglanymi, pofabrycznymibudynkami.Zarówno pod względem prawnym, jaki technicznym projekt wymagał wiele pracy.Regulowaliśmy granice parceli, negocjowaliśmyzmiany przeznaczenia gruntów, dojazdydo budynku itp. Trwało to, równolegle z projektowaniem,prawie 2 lata. Także realizacjabyła bardzo trudna – skomplikowane warunkigruntowo-wodne posadowienia, wykonaniefundamentowania z dwiema kondygnacjamipiwnic, w bezpośrednim sąsiedztwiebudynków istniejących. Wykorzystaliśmykilka technologii – jet grouting, pale wiercone,ściany szczelinowe, ścianki berlińskie,podbijanie tradycyjne, wzmocnienia matamiz żelbetu natryskowego kotwionego kotwamiwierconymi. Potem zamontowaliśmyskomplikowany system drenażowy do odprowadzeniawód gruntowych.Opracowano specjalistyczny operatprzeciwpożarowy, dotyczący stref pożarowych,dróg ewakuacyjnych, oddymianiai przewietrzania parkingów podziemnych,oświetlenia awaryjnego itp. Na jego podstawiezdefiniowano szczegółowe wytyczne doprojektów instalacyjnych i technologicznych,co było podstawą odbioru budynku.Problem stanowiły również prace konserwatorskiezwiązane z remontem zabytkowychfabryczek – czyszczenie, myciei wypełnianie starych lic ceglanych, docieplenieścian od wewnątrz specjalnymi płytami,stolarka imitująca dawne okna, dźwigiosobowe o „fabrycznym” rycie itd. Wszystkierozwiązania generowały koszty, podobniejak mała architektura, zieleń, posadzki,ogrodzenie, strefowanie przestrzeni. Aleefekt jest zadowalający, zarówno dla nas,jak i inwestora. Wiele zaprojektowanychdetali – rozwiązania ślusarskie, wykończeniaelewacji czy małej architektury – zmienialiśmyna bieżąco, we współpracy z kompetentnymipodwykonawcami.arch. Janusz Kaczyńskifot. archiwum Pracowni Projektowej„Kaczyński i spółka” s.c. i Przemysław Andrukświat architektury 41