Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu ...

21 marca oraz do serca chrześcijaństwai korzeni wiary apostołów Piotrai Pawła – do Rzymu – w dniachod 6 do 10 lipca. Tu mieliśmy okazjęjako naród wyśpiewać dziękczynneTe Deum za przynależność do Kościołai łaski otrzymane w ciągutysiącletnich dziejów naszej Ojczyzny.Trwałą pamiątką Wielkiego Jubileuszupozostaną na zawsze wotanarodowe: Świątynie OpatrznościBożej w Warszawie, MiłosierdziaBożego w Krakowie Łagiewnikachoraz Matki Bożej w Licheniu.Pielgrzymka wiary i przejścieprzez Bramę, którą jest Chrystus,symbolizuje wyraźnie czasJubileuszu otwarty przez papieżaoraz ukazuje „pielgrzymkę dowewnątrz”, do pełnej wspólnotyz Jezusem Chrystusem. „Przejśćprzez tę Bramę” znaczy wyznać, żeJezus Chrystus jest Panem, a zarazempogłębić wiarę w Niego, abyżyć nowych życiem, którym wasobdarzył” (Jan Paweł II, tamże).W perspektywie Wielkiego JubileuszuJan Paweł II wezwał naswszystkich do podjęcia tej „podróżydo wewnątrz”, której „celemjest oderwanie nas od tego wszystkiego– w nas i wokół nas – cojest sprzeczne z prawem Bożym,abyśmy byli w stanie spotkać sięw pełni z Chrystusem, wyznającnaszą wiarę w Niego i otrzymującobfitość Jego miłosierdzia” (JanPaweł II, O pielgrzymowaniu domiejsc świętych, nr 12).Otwarta brama Jubileuszuprogramem ewangelizacyjnymna nowe tysiąclecieWszystko co zostało zapisane jakoprogram ewangelizacji na trzecietysiąclecie i wyrażone w symboluotwartej bramy przypomina, że zapisten nie może pozostać martwąliterą, ale musi być podjęty przezwszystkich i realizowany z oddaniemi wytrwałością.Pierwszym zadaniem jakie powinniśmyrealizować, wkraczającw nowe tysiąclecie chrześcijaństwa,jest wewnętrzne nawrócenie. Stanowiono wymierny owoc rachunkusumienia, który w roku Jubileuszowymczynił zarówno Kościół powszechnyjak i Kościół w Ojczyźnienaszej. Jest to nieodzowny warunekpodjęcia, głoszenia i świadczeniao Ewangelii Chrystusa z nowąsiłą i mocą Ducha Świętego. Dotyczyono wszystkich wiernych, takduchownych jak i świeckich, albowiemmy wszyscy ochrzczeni w imięJezusa Chrystusa powołani zostaliśmydo tego, aby w codziennymżyciu dawać świadectwo Ewangeliizbawienia w życiu osobistym,rodzinnym i publicznym.Świadectwo chrześcijańskie najpełniejobjawia się przez dziełaczynnej miłości wobec ubogich, uciśnionych,osamotnionych, chorych,bezdomnych. Czas łaski Jubileuszuuświadomił nam obfitość strumieniBożego miłosierdzia, jakich dostąpiliśmyw tym niepowtarzalnymczasie łaski. Doznane miłosierdzieprzynagla nas do podejmowaniakonkretnego działania na rzeczubogich i potrzebujących a szczególniebezrobotnych.Pierwszorzędnym przedmiotemnowej ewangelizacji muszą pozostaćludzie młodzi, którzy są nadzie-4