Pokaż treść!

78 ALEKSANDER BRONIKOWSKI.wszelako nie zwracając oka z Lackiego; — otóż i tu także nie znajdujeciego w jednem z najlepszych towarzystw; i on, i jego patron,uczony Monti, i jeszcze niektóre osoby, co z najjaśniejszą Boną przybylido starodawnego kraju polskiego, jak mi Bóg miły, sprawdzająwłoskie przysłow ie:Con arte e eon inganno si vive una parto dell’anno,Con inganno e con arte si viveTaltera parte. (*)— Zowiecie-li Włochem tego starego, jaśnie wielmożny mościkasztelanio? Nazwaliście go podobno Assano? Wprawdzieć to jestwłoskie nazwisko, wszelako kiedy go wymawiacie, stanęło mi w myśliz całej niewyraźnej, odrażającej przeszłości, nazwisko Hassana.— Eh! żartujesz mości, starosto Piński — mówił Tarnowski z niejakiemśzadziwieniem. — Z tego katolika, Neapolitańczyka, z tego Gamalielapobożnego Montego, pupilla kardynała legata, a jak rozumiemzszywacza akt sądu inkwizycyjnego, który ten pan jedną ręką chce zaprowadzićtu u nas, gdy drugą głaszcze protestantów, Firleja i Górkę ;z tego mówię człowieka, chcecie zrobić Muzułmanina?— Już oddawna, mości hetmanie wielki, rzadko zwykłem żartować— odpowiedział Litwin z niejakąś urazą. .— Marzyć.... tak! marzyć....to może! ale już wam powiedziałem, że nie chcę bynajmniejmarzeniami swojemi zabijać drogiego czasu tak mądrego pana. Zaczemdozwólcie, że was pożegnam !— Gniewacie sio tedy, mości panie Janie Lacki? — mówił Tarnowskiz przyjacielską powagą, postępując żywo i biorąc za rękę, którąLitwin wziął swoją czapkę. — Gniewacie się na mnie i chcecie mnieopuścić? Na to, czego najpierwszy ze świeckich senatorów nie możedzisiaj przyjacielowi Barbary wyświadczyć, Jan Tarnowski w swoimczasie staremu przyjacielowi przyzwoli. Widać jednakowoż —dodał żartobliwie — że jesteście Litwinem, a przytem jednym z najbardziejskrytych. Zaledwie ujrzeliście się w korzystnem położeniu,aż wnet zamykacie się sami w sobie: i potrzebaby, ażebym jutrona radzie państwa stoczył walkę z Prymasem i z Piotrem Kmitą, ażebypomiędzy synem i matką przyszło przedwcześnie do tego, do czegoprzecież kiedyś przyjść koniecznie m usi; ażebym wreszcie zrobił wasszafarzem nieoddanych jeszcze dóbr, i to dlatego jedynie, bym rozwiązałwasze usta i dowiedział się czegoś o Assano -Eassanie.W samej rzeczy jeżeli tak drożyć się będziecie ze swemi powieściami,(*) Sztuką i oszukaństwem przeżywa się jed n a część roku — oszukaństwem i sztukąprzeżywa się część druga.