Pokaż treść!

HIPO LIT BORATYŃSKI. 67i księżny podstoliny Eadziwiłłowej. Wszelako nie będę cię o to naganiał,bo polskiemu szlachcicowi przystoi mówić prawdę w każdymczasie i przed każdym; a nawet twoja dostojna współ-podróżująca niezdaje się podzielać mniemania bratowej i ochmistrzyni, kiedy król zasyłaci przezeinnie dzięki za towarzyszenie damom. Jutro będzieszmiał zaszczyt być mu przedstawionym, i spodziewam się, że król znajdziemego brata godnym łaski, którą mu okazał na wiele znaczącewstawienie się. Pójdź-no, kochany kuzynie! — dodał, zwracającsię do małego Stanisława — pójdź i obudź pana starostę Pińskiego:czas ażebyśmy wzięli ranny posiłek, bo i na mnie i na niego czekająróżne sprawy !Kiedy bracia zostali się sam na sam, starszy, który przez czas niejakiprzechadzał się zamyślony po pokoju, przystąpił do młodszegoi mówił:— Życzeniem jest króla, ażebyś się umieścił na dworze; a ja radbędę cię tam widział, bylebyś tylko nie zabaczył rady i prośby starszegobrata. Wielka liczba zacnych mężów zgromadziła się około ZygmuntaAugusta, który lubi sztuki i ceni dary um ysłu; a tak dwórjego stał się szkołą dobrych obyczajów oraz wszelkich pożytecznychi pięknych umiejętności, podobnie jak dwór, który król francuzki trzymaw Saint-Germain i w Louvrze. Przyzwoita zatem młodemu szlachcicowi,przygotować się na nim do przyszłego zawodu. Nie ustąpiszty, dzięki ojcu i przodkom naszym, żadnemu z równych twoich,ani co do przyzwoitego obejścia się, ani co do potrzebnej okazałości; a gdyby ci tam kiedy zabrakło czego dla utrzymania powagi naszegostarożytnego domu, to spuść się zupełnie na mnie. Mam jawięcej niż potrzeba, tak wr starostwach, które mi stary król nadał, jakoteż i w bogatym posagu, który Barbara Dzieduszycka, żona moja, wniosłami w dom.— Słuchaj-no tylko, mój bracie!— mówił dalej, przerywając dziękczynieniamłodzieńca. — Jeszcze w Iwanowicach napomknąłem ciw krótkich wyrazach, że przykry trud cięży na barkach moich, i żemogę zostać przymuszonym mówcą oppozycyi wbrew wewnętrznemugłosowi serca, i nastawać na to, co dla mnie i dla wszystkich jest najświętszemna świeeie. Nastąpi długa i uporczywa walka ; bo Augustpochodzi z rodu Jagiełłów i z plemienia litewskiego.... a wypadekjest wątpliwy! Gdyby więc tedy tak wydarzyło się, mój bracie,jak częstokroć zdarzać się zwykło, że to, co jest najgorszem w tejsprawie, dotknie tego z czyich ust wychodzi; gdyby kiedy król w najwierniejszymsłudze rzeczypospolitej i tronu m iał widzieć nieprzyjacielai buntownika; wtenczas ty stań mi ku pomocy i w każdym raziebroń dobrego imienia brata. Smutny-to obowiązek — dodał ponuro— żądać tego, na cobym sam nigdy nie przyzwolił; gdyż trze-