Pokaż treść!

4 9 4 ALEKSANDER BRONIKOWSKI.— Ha! to on — pomruknął doktor do siebie.Potem porwał spiesznie szkatułkę, którą ukrył w poblizkim gabineciei gdy blacha powtórnie zabrzmiała, pociągnął za sznur mającykommunikacyą z mostem zwodzonym.— Jakżeś dzisiaj długo bawił—zawołał ku przychodzącemu.—Jużrozumiałem że nie przyjdziesz, wbrew twojemu dawniejszemu zwyczajowi.Przybyły bez powitania odpowiedział ponurym głosem:— Powiadasz iż długo bawiłem? a jednakowo zdaje się jakobyśmnie nie spodziewał się, bo aż dwa razy dzwonić musiałem.To mówiąc rzucił gwałtownie czapkę na stół, usiadł na krześlei mówił dalej z bacznością poglądając w około pokoju:— To rozumieliście tedy, mój wysoko uczony doktorze, że ja dzisiajnie przyjdę? Ha! dla Boga! wszakże ja nigdy jeszcze nie miałemtak ważnych powodów odwiedzania was jak dzisiaj!— No! dobrze żeś przyszedł — odpowiedział Monti, starając siędoznaną przykrość pokryć obojętnym uśmiechem. — Wieczerza jużgotowa, i muszę prawdę powiedzieć, że mój chłopiec dobry wybóruczynił; jest także i mięso, chociaż dzisiaj post, a to dla ciebie, bo gonie zwykłeś zachowywać.— No! no! dobrze, będzie jeszcze czas na to! — odpowiedziałgość, a potem wlepiwszy badawcze spojrzenie w stojącego naprzeciwsobie doktora, zapytał — cóż tam? nic nie ma nowego?— Przyszła wiadomość — odpowiedział drugi krótko i niedbałymtonem — że nasza najjaśniejsza pani, osiągnęła cel swoich życzeń.Staranie się w Wiedniu nader uprzejmie było przyjęte, a królowabędzie miała synowę taką, jakiej sobie oddawTna życzyła. Spodziewająsię także w Bari Don Luigi di Castaldo Markiza Cassano,który ma objąć rządy w imieniu jego królewskiej m ości; pisze zatemdo mnie jaśnie oświecony pan, że wszystko przygotowuje na przybyciejej królewskiej mości, które prędzej lub później nastąpi.Na to uśmiechnął się Assane szyderczo:— Wiadomość, którą jaśnie oświecony pan raczył uczonemu doktorowia przyjacielowi swemu nadesłać, wcale mnie nie obchodzi, i całkiemdla mnie obojętną jest rzeczą, kto w tym maleńkim kraju, w częścidziedzictwa Izabelli Arragońskiej ma sprawować rządy. A przytemzamyślam już skończyć rachunek z najjaśniejszą jej córką wprzód, nimona raczy księztwo swoją obecnością uszczęśliwić. Jakże się wam zdajemój mości Lionardo? Ale przecież czy nie macie tam więcej nic nowego?— Nic, coby was dotyczyło, ile mi przynajmniej wiadomo — odpowiedziałMonti — ale siadajmy tymczasem do sto łu ! Późno już,a tobie daleka droga.— Żartujesz sobie widzę, mości Lionardo i cieszy mnie to bardzo,