Pokaż treść!

H IPO LIT BORATYŃSKI.4S91ogrodów. Nadto zupełny brak służby zadziwiał niejako; a posługaniedorosłego chłopca, którego najął w poblizkiej rybackiej chatce,wcale nie odpowiadała zwyczajowi książęcia Kościoła.Odpowiedzi, jakie udzielał chłopiec na wielorakie zapytania, któremu ciekawość zadawała, wcale nie były zadowalniające. Usługa jegoograniczała się do najpotrzebniejszych domowych urządzeń i do dostarczeniapotrzebnych środków żywności z Giovenazzo, których wybórwszelako dowodził gustu, z trudnością dającego się zaspokoići znacznej zamożności. Do wewnętrznych pokoi domu, które obcy pandopiero po oddaleniu się jego zwykł opuszczać, mając zwyczaj przechadzaćsię w ogrodzie, nigdy chłopiec nie wchodził, a opis mnóstwa znajdującychsię tam kosztownych sprzętów, którym się on razu jednego,zajrzawszy przez otwór od klucza, wielce zadziwił, może były raczejutworem imaginacyi chłopca, aniżeli obrazem istotnie widzianychprzedmiotów.Dom i ogród otoczony był głębokim, wodą napełnionym rowem,który z obu stron przypierał do morza. Przez ten kanał prowadziłtylko jeden most zwodzony, który nieznajomy sam spuszczałza przybyciem służącego, przekonawszy się jednak pierwej starannie,że to on przychodzi, i że nikogo nie ma z sobą, a potem w takiż samsposób po odejściu jego podnosił.—Ta samotność mieszkańca wili, nosząca na sobie dosyć wyraźniecechę podejrzliwości i obawy ludzi, niemało dała do myślenia mieszkańcomGiovenazzo i nadbrzeżnym, a tem więcej jeszcze jedyne odwiedziny,przerywające tęż samotność codziennie, w pewnych oznaczonychgodzinach. — Każdego bowiem wieczora, nie wiele co przedzachodem słońca, widywano człowieka, uwiniętego podobnież, jak i samcudzoziemiec, w ciemny płaszcz, wysokiego wzrostu, ale ponuregoi odrażającego oblicza, a zeszpeconego jeszcze bardziej szeroką bliznąbiegącą przez usta, przybliżającego się ku wiejskiemu domowi. Wejściedoń natychmiast mu bywTało otwarte; a wszedłszy do domu zwyklepóźno go nocą opuszczał.Postrzeżono także, że pan domu prawie zawsze temuż przychodniowipodniesienie mostu po jego wejściu zostawiał, co tenże, zapewnerównież nieufny i lękający się ludzi jak i tamten, za każdymrazem niezwłocznie wykonywał. — Nie zaniechano zatem bliżej postrzegaćto uderzające zjawisko; azaliżby przypadkiem z tego co zobacząnie można było zawnioskować czegoś o związku, jaki to zjawiskomogło mieć z samym mieszkańcem willi. I dowiedziano się: żetegoż samego czasu, kiedy cudzoziemiec objął willę, ukazał się w Bariczłowiek, zupełnie podobny do opisu nie dawno co przytoczonego;osiadł on w jednym z najostateczniejszych domków na odległemprzedmieściu, gdzie również samotne życie prowadził i zkąd po połu­