Pokaż treść!

HIPOLIT BORATYŃSKI. 4 8 7wzruszenia widziała swojego męża, i odpowiedziała na wyrazy matkiz żywością a uprzejmym sposobem.— Żałujemy dam — zaczął po licznych rozmowach ZygmuntAugust — które pozbawione być muszą, albo też chcą, najlepszej zaprawybiesiadnej, prawdziwego niszczyciela trosk, co umysł otwierai niejednę przykrą myśl oddala. Corpo di Bacco! Dostojna naszamałżonka w rzeczy samej bardzo odstała od swoich prababek, któreaż do czasów Jagiełły nie pogardzały miodem, a w czasie uroczystościLady tak dobrze róg wypróżniały, jak ich krewni i bracia.— A choćby nawet i dzisiaj był jeszcze taki obyczaj! — odpowiedziałaBarbara uśmiechając się — toby mi wszelako nie przystało,kiedy z łaski mojego pana a męża, przed niewieloma dopiero dniamiz nazwiska zostałam Polką, jak już sercem byłam od dawnego czasu.Ale polskie damy nie używają darów Bachusa, jak to dzisiaj przykładwidzicie na najpierwszej z pomiędzy nich, na najjaśniejszej królowejmatce naszój, i na dostojnej naszej krewnej.— O! nie powinniście wspominać o naszej kuzynie Helenie! —zawołał Zygmunt — ma ona dzisiaj z innym bożkiem do czynienia,a z daleko niebezpieczniejszym nad tego, co przemieszkiwa w tym puharze,który ja chętnie w cichości za pomyślność jej wypróżnię.— Wasza królewska mość uprzedzasz nas—przerwała mu Bona—bo jeszcze nie czas na wiwat, od którego i my także, dla uczczenia pannyP o d o ls k ie j, wcale nie myślimy stronić.— Gdybym ja chciała pijąc przekonać was o moich uczuciach,najmiłościwszy królu! — rzekła oblubienica pochyliwszy się — tobymwkrótce mogła u ciebie, panie, popaść w podejrzenie o niewdzięczność: lecz jeżeli wasza królewska mość każesz, to i w tej mierze gotowaniwedle możności spełnić waszą wolę, byleby tylko matka dozwoliłami w dzisiejszym dniu tak niezwykłej dla mnie rzeczy.— W dniu dzisiejszym wychodzisz niejako, córko moja, z podmojej pieczy — dała się słyszeć księżniczka, w sposób odróżniającysię od pozornej czy też istotnej wesołości — a zatem możesz użyć nowejswobody według upodobania własnego i tych, co najłaskawiejofiarowali się nadal zastępować moje miejsce przy tobie.Barbara, ujrzawszy zachmurzone nieco czoło małżonka, zaw ołała:— A więc później! ażeby nasz dostojny gospodarz nie gniewałsię na nas kobiety za pogardę swoich napojów, to ja dam przykład,a pani wojewodzina Podolska przebaczy swojej córce, jeżeli za nimpójdzie. Nieprawdaż mości książę? — mówiła dalej, obróciwszy siędo księcia Pruskiego — że i w waszym także kraju niewiasty pozostawiająmężom dar bożka Wina, tak jak my zostawiamy to naszemu królewskiemumałżonkowi?