Pokaż treść!

882 ALEKSANDER BRONIKOWSKI.córki księżniczki Anny, obchodziła się ona z Heleną surowiej, aniżelikiedy.Kłótnia starosty Samborskiego z jednym z jej krewnych, była dlaniej pożądanym pozorem do okazania całego wstrętu ku niemu,i wkrótce surowa oziębłość, z jaką przyjmowała go, i jakby zadziwionespojrzenie, jakiem go pierwszy raz po tem wydarzeniu na swoich pokojachspotkała, oddaliły Hipolita zupełnie z jej domu. Tylkow czasie uroczystości dworskich, i to pod strażą wzroku macierzyńskiego,Helena Odrowążówna widywała miłego przez całą zimę, i rzadkobardzo można mu było wr krótkich ulotnych wyrazach pomyślniejsząpocieszyć się przyszłością.Ale teraz Hipolit, który właśnie co mianowany był dowódcą chorągwiprzybocznej królewskiej, musiał udać się z nią do Piotrkowa,a brat jego potajemnie wysłany był do Buskich krajów, dla utrzymaniatam pokoju pomiędzy szlachtą. Dziewica zaś, pozbawiona tej jedynejpociechy, jakiej kiedy niekiedy obecność narzeczonego i radadoświadczonego przyjaciela jej udzielała, oddalona od swego królewskiegoopiekuna, pozostała na woli ponurego humoru Anny Mazowieckiej,nie mogącej jej tego przebaczyć, że nawet w .obecności krewnegoPiasta oświadczyła skłonność, której przedmiot, według jejzdania, tak był dla niej nieodpowiedni.*Pomiędzy niewielą panami wysokiego dostojeństwa, co udali sięna sejm, był także i hetman wielki. Z wielkim szumem i nadzwyczajnąokazałością, przeciw jego zwyczajowi, czyniono przygotowania doodjazdu z Tarnowa, gdzie przemieszkiwał. Na jego zamku biesiadaszła po biesiadzie; liczny orszak szlachty i strojnie przybranej służbyotaczał go, kiedy ukazywał się w Krakowie, a wieść chodziła, że udasię do Piotrkowa przynajmniej we dwieście szlachty, z mniej lub więcejznakomitych domów, i w tysiąc zbrojnych ludzi.Wielu, a między innymi marszałek wielki, Piotr Kmita, podejrzliwiei niechętnie poglądali na tak wielkie przygotowania. Wieści,które zaraz potem składał na pokojach owdowiałej królowej, napełniałyją zadziwieniem i budziły obawę, aby nie za późno już było cofać sięna przedsięwziętej drodze. Nowe wiadomości otrzymywano codziennieo wydatkach, jakie czyniono w Tarnowie : opowiadano o srebrnymi złotym sprzęcie, który z Wenecyi przybył, o wybornych koniacharabskiego chowu, wspominano o bogatych darach, które hetmanwielki pomiędzy najznakomitszych swoich stronników rozposażył,i poszeptywano sobie potajemnie o szczególniejszej okoliczności:że pokoje, które niegdyś król Węgierski Jan Zapolyi zamieszkiwał,%