Pokaż treść!

HIPOLIT BORATYŃSKI. 355— A więc jest pewna — mówił ten, którego postać nie przechodziłaśredniej wielkości, poszeptując w cudzoziemskim dyalekcie —że przyjdą?— Wszakże rzadko kiedy zdarzyło się wam widzieć — dał sięsłyszeć głos drugiego, wysokiego, chudego człowieka — żebym jawiadomości swe na hazard zachwytywał. Stara napisała to do swojejprzyjaciółki, i przydała wyraźnie, że nie omieszkałaby oprzeć siętak nieprzyzwoitemu, i wszelkim dworskim obyczajom przeciwnemupostępowaniu, stosownie do swojego obowiązku, gdyby cała rzecz niezostała przed nią ukryta, i gdyby ona nie musiała udawać, że nie wieo niczem !Na to zamilkł niższy przez chwilę z namysłem, a potem powiedział:— Tylko, że nadto późno doszła do nas wiadomość i trudno jestdobrze korzystać z tak zręcznej okoliczności. Nie masz nic przygotowanego,a w tak ważnej rzeczy potrzeba się pierwej dobrze oglądać,nim się zacznie działać!— Co tam tu bardzo oglądać się? — pomruknął chudy. — Żwawodo roboty i korzystać z chwili, by przecie już tę rzecz skończyć, bomnie już nudzi!— Powoli, powoli, przyjacielu! — odpowiedział drugi, na półnamawiając, na pół rozkazując. — Nie jest tu mowa o tem, ażeby podróżnemuw pustym lesie ulżyć pieniężnego ciężaru i życia, ani też naczele wielu śmiałych towarzyszów, napadając na dom w pośród nocy,zamordować bezbronnego mieszkańca.Tu przerwał mu towarzysz i zapytał zgrzytając zębami:— Co to znaczy, doktorze? Jakim sposobem dowiedzieliście się...—■ Idzie tu o położenie szlachetnego zwierza we własnej zagrodziegospodarza; a więc niedosyć jest tu dobrze ugodzić, bo huk wystrzałumógłby się stać niebezpiecznym dla strzelającego.— To też ja nie mówię o takich rzeczach. Już dwadzieścia i je ­den lat mija, jak mię ochota od podobnego myśliwstwa odpadła!A co się was tyczy, obyście go nigdy nie potrzebowali używać!— I inny także sposób postępowania — ozwał się znakomitszyz obudwóch — mógłby teraz wyjść na złe. Experimeritum in animamli (*), które nieprzezorność twoja odkryła bezczynnemu dworakowi,więcej obudziła baczności, aniżeli rozumiemy. Ten Hieronymus, cootwierał zwierza, znudził mnie bezustannemi pytaniami, kiedyśmy tujechali, i gdyby mi się nie udało było tego pedanta niemieckiego zaplątaćw uczoną sprzeczkę o wyrazy, w której odniosłem zwycięztwo,( ’) Doświadczenie na pouJtin zwierzęciu.