Pokaż treść!

H IPO LIT BORATYŃSKI. 3 8 3powrócili do domów, aby tam czekać wypadków, które nastąpią, albo jeprzygotować.I król też udał się na zamek do Krakowa, poświęcając koniecznościtęsknotę, która go powoływała do Wilna.Ale sposób jego życia całkiem się zmienił; ponury humor i surowośćdumna zajęły miejsce wesołej i dobrej myśli, i zdawało się, żeodkąd zaczęto powątpiewać o prawości jego władzy, postanowił on jąz podwojoną ścisłością wykonywać.Eozkwitająca wiosna nie przyniosła z sobą owych przejażdżeki wesołych biesiad, których niegdyś sama nawet surowość zimy przerwaćnie mogła. Zygmunt August rzadko ukazywał się publicznie,a jeżeli go kiedy zobaczyli mieszkańcy krakowscy, to tylko otoczonegostrażą i licznym orszakiem uzbrojonej szlachty, albo też przy stole nasądach, które podówczas król sam w ważnych sprawach odbywał.Ezadko przybliżał się on do północnego skrzydła zamku, gdzie matkadwór swój trzymała, i nigdy nie bawił dłużej nad kilka minut, czyniączadosyć surowej konieczności etykiety i z widocznem usiłowaniem unikającwszelkiego poufałego zbliżenia, z jakiem owdowiała królowaczęścićj go, aniżeli kiedy spotykała.Ulegając prośbom prawdziwych przyjaciół, dał wojewodzie Krakowskiemupewien rodzaj żądanego zadosyć uczynienia, ale z widocznymwstrętem i dumnem ustępstwem, a nawet nie bez ostrej wymówkio to, w czem marszałek wielki pobłądził. Obojętną rzeczą dlaniego być się zdawało, czy Piotr Kmita jest ztąd zadowolony, albo-litćż wybuch powściąganego gniewu na inny czas odłoży.1 w rzeczy samej nastąpiło to ostatnie. Dumny starzec czuł, żeprzeszła chwila, w której mógł stawić czoło królowi; a to, co wolnobyło senatorowi w kole swoich współbraci, piętnowało prywatnąosobę nazwiskiem buntownika. Oczekiwał on nowego sejmu, a z nimwielka liczba malkontentów.I hrabiego też TarnowskiegQ rzadko widywano na dworze, a naweti w stolicy; przepędzał on największą część czasu na warownymzamku jego nazwisko noszącym, i jak w Wiśniczu marszałek wielki,tak on w Tarnowie zgromadził wielu szlachty z Wielko-Polski, a nawetLitwinów i blizkich krewnych królowej Barbary przyciągnął dosiebie. Sale i śpichrze w Tarnowie otwarte były dla Małopolanówi Eusinów, o czem z rozmaitemi uwagami nie zaniedbano donieść królowi.Zdawało się nawet, że dawniejsze prawie dziecinne stosunki młodegomonarchy z hetmanem wielkim przerwały się, a oziębła etykietazajęła miejsce dawniejszej poufałości.Jeżeli zasię było inaczej, jeżeli Zygmunt August pod wieczornąporę owinięty płaszczem udawał się pokryjomu do pałacu Krzysztofora,jeżeli czasem, kiedy rozumiano, że na zamku Łobzowskim bawi się ło­