Pokaż treść!

2 8 2 A LEK SA N D ER BRONIK O W SK I.królowej matki pokoje, na których nadskakiwał z udanym zapałemi dworną szykownością zwiędniałym wdziękom Medyolanki, ażebyw samotności swojój komnaty i w cichości nocnej, gwoli swojej dumie,a na korzyść swego wyznania, kierować i nakręcać sprężyny, którejego wielkie bogactwa, jego znaczenie pomiędzy kalwińską szlachtąi ścisłe związki z najpierwszemi rodzinami państwa pod jego moc poddały.Wreszcie też i Piotr Boratyński opuścił stolicę, chcąc być obecnymna posiedzeniu szlachty województwa Buskiego, do której sięliczył, jako starosta Samborski.Małżonka Zygmunta Augusta, niezupełnie jeszcze może wolna oddawniejszego podejrzenia, które raz powzięte rzadko całkiem opuszczaćzwykło i pomimowolnie oddziaływa wciąż na myśli i czyny, naderozięble zapraszała powierzoną swojej pieczy Helenę, aby jej chciałatowarzyszyć do stolicy litewskiej, i z radością zaledwie ukrytą przyjęłaodmowną jej odpowiedź i zapłonienie, wyrzucając z uśmiechem, żedla narzeczonego poświęca przyjaciółkę. Barbara przy tej okolicznościnie miała wcale na myśli osłabienia macierzyńskiej władzy księżniczkiMazowieckiej, a ta zaiste z trudnością byłaby zezwoliła naoddalenie się swej córki, gdy już oddawna w niej dostrzegła spokojnywprawdzie, ale stateczny opór swoim zamiarom, a pewnie namyślałabysię dobrze pierwej, nimby ją wypuściła z granic macierzyńskiegowTpływu.Wszystko zatem składało się do spełnienia chęci matczynej: zbliżającysię sejm miał Litwinkę oddalić z miejsca, które według Annymniemania, jej tylko córce przynależało, a surowo wychowana obyczajnadziewica będzie musiała koniecznie, jak sądziła, poddać się,nagłemi okolicznościami zatrwożona, rozkazem matki znaglona i omamionanajświetniejszym widokiem przyszłości. Nadto królowa Bona,w czasie wielu odwiedzin, które nastąpiły po pierwszych, ponawiałaciągle nalegające ostrzeżenia, które jej pierwej jeszcze przez marszałkawielkiego oświadczyła, ażeby tak długo, jak tylko można,oszczędzała dom Boratyńskich, którego głowa wkrótce zapewne pozyskacały wpływ, jaki tylko urząd marszałka sejmu w tak poplątanychokolicznościach nadać może.— Pozwólcie tylko jeszcze przez niejaki czas łudzić się owemuPiotrowi — mówiła — że zaszczyty i bogactwa domu Piasta zlejąsię na dom jego; nie dajcie mu poznać , że odsunięcie owej Barbarywydrze jego bratu najkosztowniejszą perłę, którą on osięgnąć usiłuje,ażeby nią przyozdobiła się królewska korona; pozwólcie mu jeszczenieco troszczyć się: a skoro przyjdzie do tego, to będzie dosyć czasudo objawienia mu prawdziwych zamiarów; passato il pericolo, mościaksiężno, gablato il santo (*).(*) Kiedy przeminie niebezpieczeństwo, to zaniedbuje się świętych.