Pokaż treść!

HIPOLIT BORATYŃSKI. 1 3 1zapewne jako krewnemu pani Słuckiej otwarty będzie, i wystawcie,jako ja od dawnego już czasu służę jej z uszanowaniem a życzliwością,i jako ani czas, ani pogarda nie odmieniły mojego serca; niechajtedy dłużej nie odmawia nagrody takiej wierności. Wystawcie jej potem,jakby to było korzystnie, gdyby się dom Słucki połączył z namiestnikiemLitewskim i niezależnym książęciem Smoleńskim; jakbypołączone księztwa mogły utworzyć potężne państwo ; i że nie dośćjeszcze na tem : bo kiedy dostąpi się takiej władzy, to można z czasemodepchnąć od siebie te ręce, które ujęło się w potrzebie, i wygnać tych,których się przyzwało w pomoc. Lecz gdyby trw ała w swoim uporze,to stawcie jej do wyboru, czy chce być żoną bohatera i najpotężniejsząksiężną w całej Litwie i na Eusi, czyli też chce widzieć swój krajspustoszony ogniem i mieczem, poddanych wyrżniętych, zamek zburzonyi swoje plemię zniszczone tak, że i śladu nie zostawi po sobie naziemi, a nikt potem nie znajdzie miejsca jego pobytu. Odnieście jejto wszystko, jeżeli jesteście moim przyjacielem i chcecie uratować krewnąwasze od zguby i zagłady; bo jak Lwowicz Gliński umie mścićsię nad tymi, którzy nim pogardzają, tego już w Grodnie dał okropnyprzykład.Zaprawdę, ta okoliczność, którą mi polecał, nie bardzo mi przypadłado serca; a nawet wyznam wam, jaśnie wielmożny panie, że mi wstydbyło stanąć przed panią Anastazyą, kiedy wcale nie miałem względuna jej przestrogi, i kiedy teraz istotnie tak się stało, jak ona przepowiedziała;rozumiałem atoli, że powinnością jest moją, ażebym ostrzegł pokrewnydom książęcy o zagrażającem mu niebezpieczeństwie. Bo cóżkobieta z niedorosłym młodzieńcem mogła począć z niewielą ludzizamkniętemi w mieście, przeciw sławnemu wojownikowi na czele znacznegoi dobrze uzbrojonego wojska? A więc na drugi dzień okołopołudnia siadłem na koń z zasmuconą duszą, i jechałem do zamkuSłuckiego, trzymając w ręku białą chorągiewkę. Kiedym się przybliżyłdo zamku i ujrzałem, jak wysoko wznosił się ze swojemi murami,wieżami i warowniami; pomyśliłem sobie o stałym umyśle książęcejpani, i jak wkrótce ten zamek, kiedy ona myśli swojej nie zmieni,obróci się w kupę gruzów; jak nieludzka ręka Glińskiego zamieni tekrainy w dymiącą się i krwią zbluzganą pustynię; jak szlachetni krewniz ostatnim szczepem starożytnego domu pójdą w barbarzyńskieręce jeg o , bo niestety! już od niejakiego czasu zanadto dobrze poznałem,jak jest mściwym.i okrutnym człowiekiem.Aż w tem żołnierz trzymający wartę zawołał na mnie o nazwisko,i czego potrzebuję zapytał. Kiedym powiedział moje miano, kazanozaczekać, i wkrótce potem nadeszło wielu ludzi: zawiązano mi chustkąoczy, i długiemi ubocznemi drogami zaprowadzono "na wielką salezamkową. Tu odwiązano rai oczy, a ja ujrzałem panią Anastazyą9 *