Pokaż treść!

1 1 0 ALEKSANDER BRONIKOWSKI.jak rozgłoszono było po Węgrzech, ale objeżdżaliśmy w około dobrai zamki Glińskiego, a mianowicie te, co około Dniepru były położone.Gdzie zaś był obronny zamek, tam rozkazał warownie poprawić, zaciągnąłnowe żołnierstwo i niern osadził, opatrzył je w’ żywność, rynsztunkiwojenne i wszelkie potrzeby; bo, jak powiadał: nie potrzebaufać nieprzyjacielowi i można zawsze lękać się wtargnienia z tejstrony.W ciągu podróży przybyliśmy także do Nowogródka, leżącegonad Niem nem ; jest tam zamek królewski, który był pod rozkazamiGlińskiego: owoż pan Michał, i ten zamek postawiwszy w stanieobronnym, przedsięwziął tam zabawić póty, aż z W ilna nie odbierzelistów od posła Węgierskiego. Przez ten czas zamek stał otworemdla panów i szlachty, mieszkającej w sąsiedztwie, a książęce biesiadyi łowy następowały jedne po drugich. Rycerstwo okoliczne nadskakiwałomożnemu panu i wsławionemu wodzowi; uprzejmość zaśi dworność Michała Lwowicza, która zdała od stolicy swobodniej i częściejokazywała się, zjednała mu wielu czcicieli pomiędzy nimi.Był wszelako ktoś, co mieszkał niedaleko Nowogródka, a co przecieżnie bywał uczestnikiem ani biesiad tamtejszych, ani też podzielałprzychylności, jaką pan Gliński znalazł pomiędzy szlachtą; był ktoś,czyja życzliwość i przyjaźń byłaby mu zaiste daleko milsza, aniżeliwszystkich zarazem. Prawda, że zawsze dwa albo trzy razy co tydzieńjechała szlachta z Nowogródka do Słucka z listami ceremonialnymii z rozmaitemi oświadczeniami grzeczności i tyleżkroć regularniepan Michał zgromadzał na zamku najznakomitsze damy; wszelakopani Anastazya dawała na pierwsze krótką ale odmawiającą odpowiedź,a na drugich nigdy się nie ukazywała.Anastazya zasię była wdową po Symeonie Olelkowiczu, walecznymzwycięzcy Tatarów, a po jego śmierci rządziła księztwami na Słuckui Kopylu, w imieniu syna swojego Grzegorza Symeonowicza, który podówczasbył wprawdzie jeszcze piętnastoletnim chłopcem, ale we czterylata później, za przykładem ojca swojego, pobił Tatary i umarłw roku 1542. Cały kraj po nad Dnieprem i Niemnem brzir .ał jejpochwałami: jak ona swojego męża łagodnością, a mądrością nawróciłado wierności królowi Kazimierzowi, i jak po jego zgonie, lubojeszcze była i piękna i młoda, wzgardziła wszystkimi zalotnikami, zajmującsię jedynie na zamku słuckim szlachetnem wychowaniem synai zarządem kraju. Pan Michał widział ją jeszcze w stanie zamężnym;ale ci, co go bliżej znali oddawna, utrzymywali, jakoby on od tegoczasu zawziął ku niej tajemną miłość, i że ona była pierwszą przyczynąpobytu naszego w Nowogródku.Jednego dnia tedy kniaź Gliński zawołał mnie, Schleinitza i Symeona,młodego księcia na Bielsku, co przybył do Nowogródka z kil­