Pokaż treść!

H IPO LIT BORATYŃSKI. 1 0 5pisania; jakoż ze wschodem słońca, pięciu czy sześciu pilnych posłańcówodeszło w różne strony. Tak przepędziliśmy czas aż do czternastejgodziny; a wtedy przyszedł jeden ze szlachty i doniósł: że doktorgrecki z rozkazu kanclerza Łaskiego został wtrącony do więzienia, ja ­ko urodzony poddany Koronny, a zatem jego władzy podległy.Wkrótce potem wszedł pan Michał na salę. Ocucił się on już niejakoz pierwszego ogłuszenia i ukazał się znowu takim, jakim był pierwej;a nawet przystępniejszym i bardziej uprzejmym, aniżeli w ostatnichdniach swoich. Słuchał oznajmienia szlachcica bez szczególniejszegoporuszenia, a potem ją ł przechadzać się po pokoju, rozmawiając tozemną, to ze Schleinitzem, to z innymi. Aż w tern nagle stanął i zaczął,do przytomnych obróciwszy się, tak mówić:— Słyszeliście wszyscy, moi panowie i przyjaciele, wyrazy, z jakiemi dzisiaj na pokojach królewskich kanclerz Koronny odezwał się domnie, a które brzmiały jakoby obwinieniem o najszkaradniejszą zbrodnię.Kto z was sądzi być Michała Glińskiego do tego zdolnym, tenniechaj wystąpi i mówi. A ja powiadam wam, że wcale nie jestemprzyczyną śmierci królewskiej i jego umarłe usta nie mogą wołaćo pomstę nademną, jako nad swoim mordercą, w czem niech mi PanBóg dopomoże, w mojej ostatniej potrzebie !Wówczas zdawało mi się, że w tych wyrazach zajaśniał promieńsłoneczny dla mego ociemniałego umysłu, i że wszystko było znowunaprawione; bo przysięgam na duszę, że to nie był głos kłamstwa,którym on do nas przemawiał.T^osstlział 1X111.— I w rzeczy samej tak było — przerwał opowiadającemu Jan Tarnowski.—Nigdy ja nie wierzyłem, ażeby Michał Gliński miał być sprawcąśmierci Aleksandra, a przynajmniej bezpośrednio i za pomocą trucizny,jakkolwiek o tera wiele mówiono i jakkolwiek uporczywie prymas Łaski,pałając nieprzejednaną nienawiścią, obwiniało to nieszczęśliwego. Jużi tak wiele zbrodni zapisanych jest na karb Glińskiego, i pocóż jeszcze naciężką szalę dorzucać okropne morderstwo króla i przyjaciela, które zupełniejest niedowiedzione, a przytem nawet wcale niepodobne do prawdy; boz królem Aleksandrem i pomyślność Glińskiego zaniesiono do grobu.Wszelakowyznać wam muszę, żeście mnie zbałamucili owym obrazem mistrzaLaskarisa, przeszytym strzałą; bo już ja to słyszałem i tu, i weFrancyi, jakoby tego sposobu miano używać do nikczemnych czarówza pośrednictwem złego ducha.