czesc 2.indd

ozstrzelaniu przez polskich milicjantów dwóch Ukraińców ze w[si] Bohorodyci[?] i jednego ze w[si] Ozdowa [?]. Na skargę rodziny wojskoweNKWD w Hrubieszowie odpowiedziało, że byli to banderowcy i zasłużylisobie na taką karę. Polska milicja i „szturmówki” zachowywały się takpodle i arogancko, że nie puszczały żadnej osoby bez rewizji i pobicia. Napodstawie prowokacyjnych donosów o działaniach banderowców, polska„szturmówka” spaliła w Bełskiem następujące wsie: Opulsko, Bojanice,Chorobrów, Cebłów, Wyżłów, Przewodów, Boratyn i in[ne]. We wsiachtych Polacy zamordowali ponad 60 mężczyzn, kobiet i dzieci. Zebranychwe w[si] Wojsławice 6 ukraińskich chłopów na szarwarku przy szosie Sokal– Hrubieszów pod w[sią] Nuśmice [?] zamordowała polska policja,a ciała rzuciła do rowu. Podobnych faktów można przytoczyć dziesiątki.Bestialstwa, jakich dopuszczało się „Polskie Bezpieczeństwo” wołały o pomstę,a ludność domagała się odwetu.W grudniu 1944 r. oddział UPA, używając materiałów wybuchowych,wysadził w powietrze dwa ośrodki polskiego bandytyzmu – posterunkiMO we w[siach] Czerniczyn i Mircze. Na każdym kroku niszczono wroga,urządzano zasadzki, napady i tym podobne. W lesie hrubieszowskimoddział UPA podczas akcji rozbił kompanie „szturmówki”. W tym czasiew pobliżu w[si] Szychowice, d-ca Karpo urządził zasadzkę na bolszewickichpograniczników, którzy wracali na 14 wozach ze zrabowanymmieniem. Wróg zostawił 12 zabitych, a mienie zostało odebrane. W bojutym zginął bohaterską śmiercią ogólnie znany w tej okolicy d-ca „Karpo”.Dnia 11 marca br. oddział UPA dokonał napadu na w[ieś] Machnówek,w której czerwoni pogranicznicy utworzyli stanicę striłkiw i skierowali ichprzeciwko ukraińskiemu ruchowi niepodległościowemu. Likwidacja tegozdradzieckiego gniazda odbyła się po mistrzosku, zlikwidowano 74 bolszewikówbez strat własnych. Po kilku dniach został zlikwidowany posterunekMO we w[si] Kryłów nad Bugiem – zabito wówczas 37 milicjantów,a wszyscy aresztowani zostali zwolnieni. Akcji likwidowania posterunkówMO nie wznowiono. Z siłą ukraińskiego ruchu rewolucyjnego komun[istyczna]władza polska musiała się poważnie liczyć.Na zakończenie tego krótkiego przeglądu działań rewolucyjnych naChełmszczyźnie trzeba, chociażby krótko, wspomnieć o postawie moralnejChełmiaka – powstańca.Już w czasie szkolenia młodzieży chełmskiej zauważono, że podchodziona do pracy i obowiązków bardzo poważnie. Działania pierwszychbojówek były może mniej sprawne z wojskowego punktu widzenia, natomiastuczciwe, sumienne i bezinteresowne. Jest faktem, że po szkoleniubyła to młodzież ideowa, przesiąknięta twórczym duchem, która nigdy niepogodzi się z wrogiem, a całe swoje życie poświęci dla odrodzenia i potęgi1409