czesc 2.indd

oddziały UPA pod naporem wielkiej masy wrogich wojsk poszły w rozsypkę.Jednak po kilku tygodniach, chociaż w zmniejszonym składzie, oddziałyzostały zorganizowane na nowo.Natychmiast po przekroczeniu Bugu czerwonoarmiści powtarzali każdemunapotkanemu Chełmiakowi, że przyszli tworzyć „Niepodległą Polskę”.Nie mieli oni pojęcia, że szeroki pas nadbużański zmieszkuje zwartąmasą ludność ukraińska.Zachęceni Polacy zaczęli wracać z rdzennej Polski na swoje spalonegospodarstwa. Były to jednak bojówki AK, żeby na tyłach bolszewikówzorganizować rozruchy i wytępić Ukraińców. Bojówki SB przeprowadziłydokładną kontrolę mieszkańców i część przybyłych Polaków zlikwidowano,a innych zawrócono z powrotem do Polski. Pozostały tylko polskierodziny na tych koloniach, które poprzednio nie uczestniczyły w walkachantyukraińskich.W pierwszych dniach okupacji na części polskich terenów bolszewicyutworzyli wszędzie posterunki tzw. „Milicji Obywatelskiej”, ponadtow miastach powiatowych dodatkowo po 1–2 kompanie „szturmówek”, rekrutującychsię przeważnie z polskich partyzantów, którzy mieli na celuwalkę z wszelkim „bandytyzmem”. Na każdą gminę przypadało 120–180milicjantów, a w miastach powiatowych liczba ich sięgała 200 osób. Szlitam głównie bojownicy z AK oraz innych polskich prawicowych ugrupowań,które początkowo ustosunkowały się negatywnie do obwieszczonejmobilizacji.MO i „szturmówki”, nie otrzymując ani płacy, ani racji żywnościowych,wyruszały codziennie na ukraińskie wsie pod pretekstem przywracaniaporządku, a w rzeczywistości rabowały, przeprowadzały bezpodstawnierewizje, znęcały się nad ludnością oraz dokonywały aresztowań. Nie byłożadnej chałupy, której w przeciągu tygodnia polska milicja nie obrabowałabylub nie aresztowałaby kogoś z rodziny.Po kilku dniach istnienia bolszewickiej Chełmszczyzny, w Chełmie zostałooficjalnie proklamowane utworzenie Polskiego Komitetu WyzwoleniaNarodowego (PKWN) jako tymczasowej władzy politycznej na okupowanychprzez ACz terenach Polski. Niedługo potem PKWN ogłosił mobilizacjęczterech roczników (1921–1924). Ukraińcy zupełnie ją zbojkotowali.Dowództwo ACz, zauważywszy wielką nienawiść Ukraińców do polskiegorządu, przeprowadziło częściową mobilizację wyżej wymienionychroczników do ACz.Po nadejściu ACz ludność spodziewała się czegoś innego. Liczyła na to,że bolszewicy położą kres polskiemu bandytyzmowi. Ci jednak, zamiastgo likwidować, prowadzili z polską milicją cichą współpracę, mając nacelu zagładę Ukraińców. Uwidoczniło się to wyraźnie w bezpodstawnym1407