czesc 2.indd

ona ponieść odpowiedzialność za wypadki mające miejsce na Wołyniui w Galicji, czyli poza ziemiami chełmską i podlaską.Na nieustanne wezwania naszego chełmskiego arcybiskupa metropolity,znanego slawisty-słowianofila Iłariona do wzajemnej zgody i miłościwszystkich mieszkańców Chełmskiego, polskie duchowieństwo rzym[sko]-katolickie albo milczało z podejrzliwością, albo w swoich kazaniach, wbrewchrześcijańskim zasadom, występowało przeciwko cerkwi prawosławnej.Ponadto, rzucając pogróżki, otwarcie wzywało wyznawców prawosławia,by wyrzekli się swej wiary i przeszli na katolicyzm (jak to miało miejscenp. we w[si] Borowica gmina Pawłów i in.), uzasadniając to w ten sposób,że katolicy nie będą mordowani – ten zaś, kto nie przejdzie na katolicyzm,zostanie zabity. I naszą prawosławną ludność siłą pędzą do polskich kościołów,jak to już było w latach 1937 i 1938...Prawosławna ludność Chełmskiego, jako słabo zorganizowana, a podwzględem narodowościowym jeszcze mało uświadomiona, jest najłatwiejszym„obiektem”, na którym można mścić się bezkarnie. Nasza prawosławnaludność nie ma ani broni, ani siły, żeby oprzeć się i obronić sięprzed napadami dobrze zorganizowanych i uzbrojonych polskich oddziałów,które w 1942 r. rozpoczęły konsekwentną i systematyczną likwidacjęnie tylko przywódców ludności prawosławnej, a wszystkich bez wyjątkuwyznawców prawosławia, kimkolwiek by oni byli. W większości wypadkówPolacy zwracają uwagę nie tyle na narodowość, co na przynależnośćdo Wiary Prawosławnej. Wystarczy, że ktoś jest prawosławnym, a polscyprzywódcy uważają go za „wroga” narodu polskiego i z tego powodu przeznaczonegodo likwidacji. I zabijają Ukraińców, Rosjan, Białorusinów.Polskie oddziały zbrojne, po wkroczeniu do osiedli zamieszkałychprzez prawosławnych, najpierw rzucają się na cerkiew prawosławną i paląją. Jednocześnie napadają na prawosławne duchowieństwo, któremuw ciągu ostatnich dwóch lat przybyło 22 męczenników, w tym 14 duchownychi 8 diakonów, w ten czy inny sposób bestialsko zamordowanych przezPolaków. Wszyscy ci duchowni na polecenie swego arcybiskupa już od roku1940 nie podejmowali w Chełmskiem żadnej działalności politycznej.Większość stanowili ludzie starsi, a niektórzy nie należeli do narodowościukraińskiej. I ci zamordowani duchowni, którzy zostaną przez naszą Cerkiewzaliczeni w poczet świętych, będą przez długie stulecia w niebie orazna całym świecie głośno krzyczeć o barbarzyństwie Polaków w stosunkudo swoich mniejszości oraz o okrucieństwie polskiego katolicyzmu 3 .Podczas palenia wsi zamieszkałych przez ludność prawosławną w Hrubieszowskiemi mordowania ich mieszkańców w 1944 r., Polacy wykazująniesłychane, nieludzkie wręcz okrucieństwo, mordując wszystkich po kolei.We wsi Mołodziatycze jeden z napastników, w mundurze polskiego1345