czesc 2.indd
czesc 2.indd czesc 2.indd
Додатково в 1943 партизанські загони цього типу здійснювали напади на представниківмісцевої української адміністрації (солтиси і т. д.) в районах навколо Грубешоваi Холма. Подібну операцію розпочала АК, яка приступила до знищення господарств(паління будівель, забій худоби), виселених німцями поляків, на місце яких були поселеніукраїнці, а також до знищення господарств заселених німецькими осадниками.В рамках відплати німці традиційно розпочали пацифікаційну акцію. В опублікованихфрагментах „Щоденника Ганса Франка”, всупереч донесенням ОУН, говориться лишепро діяльність радянських партизанів, натомість активність польського національновизвольногопідпілля, зокрема на цій території, в 1942 не була зауважена німецькимисилами безпеки.3Після вибуху німецько-радянської війни на території Люблінщини з’явилисягрупи радянських партизанів. Вони складалися головним чином із радянських військовополонених,які вирвалися з німецької неволі, a також – в меншій мірі – з місцевогонаселення, яке прихильно ставилося до комуністичного руху. Варто відзначити,що на Підляшші і на Холмщині існували помітні прокомуністичні симпатії:КПЗУ на цих землях була до війни сильнішою за ОУН. Навесні 1942, у відповідь надії партизан, німці провели пацифікаційну акцію. Вона торкнулася низки населенихпунктів, населення яких німці підозрювали в допомозі партизанам або в переховуваннієврейського населення. Під час репресій гинули як поляки, так і українці. Так,згідно польських досліджень, німці вбили 9 травня у селі Чайки було розстріляно9 селян. 10 травня 1942 в селі Вишеньки, ґміна Скербешів загинуло 11 осіб, яких булорозстріляно на окраїні лісу. Це село в травні 1942 пережило ще три наступні пацифікації,під час яких загинуло всього 23 особи. 15 травня в селі Лопінник Нижній,ґміна Лопінник Верхній було розстріляно 27 євреїв та 3 мешканців села. 18 траняв селі Лещанка, ґміна Рейовець Фабричний було вбито 8 чоловік, а у селі Лішно тієїж ґміни 60 осіб (в т. ч. 31 єврея). В екзекуції брали участь українські підрозділи. Трупівубитих не дозволили поховати. 19 травня в Стрільцях, ґміна Білополе, було вбито9 євреїв. 20 травня в Раколупах, ґміна Леснівці вбито 4 поляків, 19 євреїв, 4 українців.21–22 травня в селі Тухані, ґміна Дубєнка, вбито 62 мешканців. 22 травня в селіСтавек, ґміна Циців жандарми і українські поліцаї розстріляли 6 євреїв. 22 травняв селі Парипсі, ґміна Холм, було зібрано всіх мешканців на майдані, після чого булодане розпорядження „видати всіх осіб, які є прихильниками комуністів, і які надаютьдопомогу радянським втікачам з німецької неволі та євреям”. У зв’язку з тим, що ніхтоне погодився співпрацювати, німці вибрали 8 випадкових осіб та розстріляли їх.У той же день було також пацифіковано села Юзефин і Коритину в ґміні Тшещани. Тамбуло вбито по кілька осіб. 24 травня німці спалили частину села Охожа, ґм. Вербиця,де вбили кільканадцятьох його мешканців. 26 травня в селі Кробонош, ґміна Савинвбито 15 осіб, а в селі Став, ґміна Холм – вісім. Сценарій пацифікації в обох селах бувподібний до застосованого в селі Парипсi – були ліквідовані випадкові особи. У селіСтав німці провели пацифікацію „за допомогою українських націоналістів”. Цього ждня німецькі жандарми у Верещині, ґміна Уршулін вбили 14 поляків i 94 євреїв. Також26 травня, в селі Відли, ґміна Циців, вбито 14 селян і 1 радянського військовополоненого.27 травня німецькі солдати у селі Кулик, ґміна Седлище, застрелили 11 oсіб. Також27 травня в Вульці Цицівській, ґміна Циців, знищено 160 євреїв і 3 поляків. 29 травняв Заставі, ґміна Воля Угруська, розстріляно 12 поляків та 9 євреїв. У травні (точна датаневідома) здійснено також пацифікацію села Тарнів, ґміна Вербиця, де ліквідовано40 мешканців. У свою чергу в Касіланах, ґміна Лесновиці було вбито 6 євреїв та1 українця, а в Пліскові 8 євреїв, 2 українців i 3 – судячи з прізвищ – поляків. У Цицовіза період від травня до липня 1942 було вбито 110 осіб: 10 поляків, 80 євреїв, 5 циганівi 15 радянських військовополонених. У вищезгаданих акціях брали участь відділення1268
akcje spadły na ludność cywilną zarówno polską, jak i ukraińską. Dodatkowo w 1943 tego typuoddziały partyzanckie dokonywały napadów na przedstawicieli ukraińskiej administracjilokalnej (sołtysi itd.) na terenach wokół Hrubieszowa i Chełma. Podobną akcję podjęła AK,która przystąpiła do niszczenia gospodarstw (palenie zabudowań, wybijanie bydła) Polakówwysiedlonych przez Niemców, które zostały następnie zasiedlone przez Ukraińców oraz doniszczenia gospodarstw zasiedlonych przez osadników niemieckich. W odwecie Niemcy tradycyjnieprzystąpili do akcji pacyfikacyjnej. W opublikowanych fragmentach „DziennikaHansa Franka” wbrew meldunkom OUN jest mowa tylko o działaniach partyzantów sowieckich,natomiast aktywność polskiego podziemia niepodległościowego, szczególnie na tymobszarze w 1942, nie jest przez niemieckie siły bezpieczeństwa zauważana.3Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej na terenie Lubelszczyzny pojawiły się grupysowieckiej partyzantki. Rekrutowały się one przeważnie ze zbiegłych z niewoli jeńcówsowieckich, a także – w mniejszym stopniu – z miejscowej ludności sympatyzującej z ruchemkomunistycznym. Warto zaznaczyć, iż na Podlasiu i w Chełmskiem istniały wyraźnesympatie prokomunistyczne: KPZU była na tych terenach przed wojną silniejsza niż OUN.Wiosną 1942 w odpowiedzi na działalność partyzantki Niemcy przeprowadzili akcję pacyfikacyjną.Dotknęła ona szeregu miejscowości, które Niemcy podejrzewali o pomaganiepartyzantom lub ukrywanie ludności żydowskiej. Podczas represji ginęli zarówno Polacy,jak i Ukraińcy. I tak, według polskich opracowań, Niemcy zabili 9 maja we wsi Czajki9 rolników. 10 maja 1942 we wsi Wiszenki gm. Skierbieszów zginęło 11 osób, rozstrzelanychna skraju lasu. Wieś ta w maju 1942 przeżyła jeszcze trzy kolejne pacyfikacje, w których zginęłow sumie 23 osoby. 15 maja we wsi Łopiennik Dolny gm. Łopiennik Górny rozstrzelano27 Żydów oraz 3 mieszkańców wsi. 18 maja we wsi Leszczanka gm. Rejowiec Fabryczny zabito8 osób, zaś we wsi Liszno tej samej gminy 60 osób (z czego 31 Żydów). W egzekucji brałyudział pododdziały ukraińskie. Zwłok zabitych nie pozwolono pochować. 19 maja w Strzelcachgm. Białopole zabito 9 Żydów. 20 maja w Rakołupach gm. Leśniowce zamordowano4 Polaków, 19 Żydów i 4 Ukraińców. W dn. 21–22 maja we wsi Tuchanie gm. Dubienkazamordowano 62 mieszkańców. 22 maja we wsi Stawek gm. Cyców żandarmi i policjanciukraińscy rozstrzelali 6 Żydów. 22 maja we wsi Parypsie gm. Chełm zebrano wszystkichmieszkańców na placu, po czym zażądano „wydania osób sympatyzujących z komunistami,udzielających pomocy zbiegłym z niewoli jeńcom radzieckim i Żydom”. Wobec braku współpracyNiemcy wybrali 8 przypadkowych osób i rozstrzelali. Tego samego dnia spacyfikowanorównież wsie Józefin i Korytyna w gm. Trzeszczany. Zabito w nich po kilka osób. 24 majaNiemcy spalili część wsi Ochoża gm. Wierzbica i zabili kilkunastu jej mieszkańców. 26 majawe wsi Krobonosz gm. Sawin zabito 15 osób, zaś we wsi Staw gm. Chełm – osiem. Scenariuszpacyfikacji w obu wioskach był podobny do zastosowanego we wsi Parypsie – zlikwidowanoprzypadkowe osoby. We wsi Staw Niemcy dokonali pacyfikacji „przy pomocy nacjonalistówukraińskich”. Tego samego dnia niemieccy żandarmi w Wereszczynie gm. Urszulinzabili 14 Polaków i 94 Żydów. Również 26 maja we wsi Widły gm. Cyców zabito 14 rolnikówi 1 sowieckiego jeńca. 27 maja żołnierze niemieccy we wsi Kulik gm. Siedliszcze zastrzelili11 osób. Także 27 maja w Wólce Cycowskiej gm. Cyców zlikwidowano 160 Żydów i 3 Polaków.29 maja w Zastawie gm. Wola Uhruska rozstrzelano 12 Polaków i 9 Żydów. W maju(nie jest znana data dzienna) dokonano również pacyfikacji wsi Tarnów gm. Wierzbica, gdziezlikwidowano 40 mieszkańców. Z kolei w Kasiłanach gmina Leśniowce zabito 6 Żydówi 1 Ukraińca, zaś w Pliskowie 8 Żydów, 2 Ukraińców i 3 – sądząc po nazwiskach – Polaków.W Cycowie pomiędzy majem a lipcem 1942 zamordowano 110 osób: 10 Polaków,80 Żydów, 5 Cyganów i 15 jeńców sowieckich. We wspomnianych akcjach brały udział pododdziałyi oddziały policji, SS i Wehrmachtu (609 zapasowy pp i 992 batalion strz. krajowych).W polskich materiałach brakuje informacji o udziale w pacyfikacjach polskiej policji, lecz jejudziału nie można wykluczyć. Niezależnie jednak od jej ewentualnego współuczestnictwa,1269
- Page 342 and 343: ДА СБУ, Ф. 2, оп. 2, спр
- Page 344 and 345: 168Довідка начальни
- Page 346 and 347: 12. БАЩИЙ Михайлина
- Page 348 and 349: Справка: Подлинник
- Page 350 and 351: 169Рапорт заступник
- Page 352 and 353: Софьи показывает, ч
- Page 354 and 355: 1230170Спеціальне пов
- Page 356 and 357: V семья Юник Аниськ
- Page 358 and 359: 171Спеціальне повід
- Page 360 and 361: 7. Бандьяк Анна 20 ле
- Page 362 and 363: 172Довідка Виконавч
- Page 364 and 365: IVНА ЗЕМЛЯХ ХОЛМЩИН
- Page 366 and 367: 1242173Лист голови УЦК
- Page 368 and 369: Український народ
- Page 370 and 371: б) 19 українських ро
- Page 372 and 373: населення. Це одраз
- Page 374 and 375: ця ситуація не дуже
- Page 376 and 377: і конфіскація майн
- Page 378 and 379: Серед розстріляних
- Page 380 and 381: влади. Слід остаточ
- Page 382 and 383: 174Витяг із бюлетеню
- Page 384 and 385: землях. У відповідь
- Page 386 and 387: від перших тижнів г
- Page 388 and 389: би. Це повинні розу
- Page 390 and 391: велитенську бойову
- Page 394 and 395: і загони поліції, С
- Page 396 and 397: 175Витяг із огляду п
- Page 398 and 399: Окремий розділ тре
- Page 400 and 401: „Польща була, є і б
- Page 402 and 403: оборонну акцію пер
- Page 404 and 405: цивільного населен
- Page 406 and 407: 1282176Сентенція виро
- Page 408 and 409: - Францішека Новаць
- Page 410 and 411: 5. В квітні 1944 р. у Ст
- Page 412 and 413: Згадані акції особ
- Page 414 and 415: до помешкання Яна В
- Page 416 and 417: Після короткого пр
- Page 418 and 419: Під час попередньо
- Page 420 and 421: При цьому в одному
- Page 422 and 423: дo Польщі, дo Тудорк
- Page 424 and 425: 177Попередження укр
- Page 426 and 427: 178Свідчення Захара
- Page 428 and 429: Примітки1Так у текс
- Page 430 and 431: 179Свідчення Петра Д
- Page 432 and 433: 180Свідчення Панаса
- Page 434 and 435: 181Довідка про вбивс
- Page 436 and 437: пов[іту] і той розпо
- Page 438 and 439: ІНП, 27 ВДП АК, IV/79, ар
- Page 440 and 441: 182Витяг із суспільн
akcje spadły na ludność cywilną zarówno polską, jak i ukraińską. Dodatkowo w 1943 tego typuoddziały partyzanckie dokonywały napadów na przedstawicieli ukraińskiej administracjilokalnej (sołtysi itd.) na terenach wokół Hrubieszowa i Chełma. Podobną akcję podjęła AK,która przystąpiła do niszczenia gospodarstw (palenie zabudowań, wybijanie bydła) Polakówwysiedlonych przez Niemców, które zostały następnie zasiedlone przez Ukraińców oraz doniszczenia gospodarstw zasiedlonych przez osadników niemieckich. W odwecie Niemcy tradycyjnieprzystąpili do akcji pacyfikacyjnej. W opublikowanych fragmentach „DziennikaHansa Franka” wbrew meldunkom OUN jest mowa tylko o działaniach partyzantów sowieckich,natomiast aktywność polskiego podziemia niepodległościowego, szczególnie na tymobszarze w 1942, nie jest przez niemieckie siły bezpieczeństwa zauważana.3Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej na terenie Lubelszczyzny pojawiły się grupysowieckiej partyzantki. Rekrutowały się one przeważnie ze zbiegłych z niewoli jeńcówsowieckich, a także – w mniejszym stopniu – z miejscowej ludności sympatyzującej z ruchemkomunistycznym. Warto zaznaczyć, iż na Podlasiu i w Chełmskiem istniały wyraźnesympatie prokomunistyczne: KPZU była na tych terenach przed wojną silniejsza niż OUN.Wiosną 1942 w odpowiedzi na działalność partyzantki Niemcy przeprowadzili akcję pacyfikacyjną.Dotknęła ona szeregu miejscowości, które Niemcy podejrzewali o pomaganiepartyzantom lub ukrywanie ludności żydowskiej. Podczas represji ginęli zarówno Polacy,jak i Ukraińcy. I tak, według polskich opracowań, Niemcy zabili 9 maja we wsi Czajki9 rolników. 10 maja 1942 we wsi Wiszenki gm. Skierbieszów zginęło 11 osób, rozstrzelanychna skraju lasu. Wieś ta w maju 1942 przeżyła jeszcze trzy kolejne pacyfikacje, w których zginęłow sumie 23 osoby. 15 maja we wsi Łopiennik Dolny gm. Łopiennik Górny rozstrzelano27 Żydów oraz 3 mieszkańców wsi. 18 maja we wsi Leszczanka gm. Rejowiec Fabryczny zabito8 osób, zaś we wsi Liszno tej samej gminy 60 osób (z czego 31 Żydów). W egzekucji brałyudział pododdziały ukraińskie. Zwłok zabitych nie pozwolono pochować. 19 maja w Strzelcachgm. Białopole zabito 9 Żydów. 20 maja w Rakołupach gm. Leśniowce zamordowano4 Polaków, 19 Żydów i 4 Ukraińców. W dn. 21–22 maja we wsi Tuchanie gm. Dubienkazamordowano 62 mieszkańców. 22 maja we wsi Stawek gm. Cyców żandarmi i policjanciukraińscy rozstrzelali 6 Żydów. 22 maja we wsi Parypsie gm. Chełm zebrano wszystkichmieszkańców na placu, po czym zażądano „wydania osób sympatyzujących z komunistami,udzielających pomocy zbiegłym z niewoli jeńcom radzieckim i Żydom”. Wobec braku współpracyNiemcy wybrali 8 przypadkowych osób i rozstrzelali. Tego samego dnia spacyfikowanorównież wsie Józefin i Korytyna w gm. Trzeszczany. Zabito w nich po kilka osób. 24 majaNiemcy spalili część wsi Ochoża gm. Wierzbica i zabili kilkunastu jej mieszkańców. 26 majawe wsi Krobonosz gm. Sawin zabito 15 osób, zaś we wsi Staw gm. Chełm – osiem. Scenariuszpacyfikacji w obu wioskach był podobny do zastosowanego we wsi Parypsie – zlikwidowanoprzypadkowe osoby. We wsi Staw Niemcy dokonali pacyfikacji „przy pomocy nacjonalistówukraińskich”. Tego samego dnia niemieccy żandarmi w Wereszczynie gm. Urszulinzabili 14 Polaków i 94 Żydów. Również 26 maja we wsi Widły gm. Cyców zabito 14 rolnikówi 1 sowieckiego jeńca. 27 maja żołnierze niemieccy we wsi Kulik gm. Siedliszcze zastrzelili11 osób. Także 27 maja w Wólce Cycowskiej gm. Cyców zlikwidowano 160 Żydów i 3 Polaków.29 maja w Zastawie gm. Wola Uhruska rozstrzelano 12 Polaków i 9 Żydów. W maju(nie jest znana data dzienna) dokonano również pacyfikacji wsi Tarnów gm. Wierzbica, gdziezlikwidowano 40 mieszkańców. Z kolei w Kasiłanach gmina Leśniowce zabito 6 Żydówi 1 Ukraińca, zaś w Pliskowie 8 Żydów, 2 Ukraińców i 3 – sądząc po nazwiskach – Polaków.W Cycowie pomiędzy majem a lipcem 1942 zamordowano 110 osób: 10 Polaków,80 Żydów, 5 Cyganów i 15 jeńców sowieckich. We wspomnianych akcjach brały udział pododdziałyi oddziały policji, SS i Wehrmachtu (609 zapasowy pp i 992 batalion strz. krajowych).W polskich materiałach brakuje informacji o udziale w pacyfikacjach polskiej policji, lecz jejudziału nie można wykluczyć. Niezależnie jednak od jej ewentualnego współuczestnictwa,1269