czesc 2.indd

Odpowiedź: Wiadomo mi jest, że przed 1939 r. należał do organizacjihitlerowskiej [!] (banda ta nazywała się „banderowcy”, ponieważ przewodniczącynazywał się Bandera).Pytanie: Co świadek może powiedzieć o jego zachowaniu się podczasokupacji niemieckiej?Odpowiedź: Od chwili wybuchu wojny, gdy wojsko się cofało, to HumeniukJózef wraz z całą bandą rozbroił wojsko i oficerów, znęcali się nadnimi w okrutny sposób, a tych, co nie chcieli się dać rozbroić, zabijali namiejscu, bili kolbami w głowę. Po wkroczeniu Armii Czerwonej HumeniukJózef zaraz był poszukiwany, ale nie został ujęty, ponieważ ukrywał sięw lesie i u rodziców tych osób, co razem z nim współpracowali, aż do wybuchuwojny niemiecko-sowieckiej. Od 1941 r. gdy wojsko sowieckie cofałosię, to Humeniuk na czele całej swojej bandy ustawił karabiny maszynowena dachach i ostrzeliwał przechodzące tam wojsko, kogo nie zabił namiejscu, tych zabierał do niewoli. Widziałam taki fakt – Humeniuk Józefw Uściu Zielonym a- deptał nogami żołnierza -a Armii Czerwonej, żołnierzten z płaczem błagał i prosił, ażeby mu darował życie, ponieważ ma żonęi dzieci, ale Humeniuk Józef nie dał się ubłagać i powiedział, że już długona tę chwilę czekał, ażeby mógł się mścić na komunistach, dalej powiedział,że komunista, Polak i Żyd nie ma[ją] prawa do życia, następnie go zabiłprzez uderzenie karabinem w głowę. W roku 1942 Humeniuk Józef pomagałNiemcom przez zbieranie konty[n]gentu, pomagał zorganizować armięz obywateli ukraińskich dla Niemców i pomagał w łapankach Polaków dlawysłania ich do lagrów. Przez cały czas pomagał w akcjach żydowskich,szedł on od wioski do wioski, ażeby wykryć ludzi, co się ukryli; takiego,co mu się dał złapać, zabijał w haniebny sposób. Na początku 1943 r.było to w tej samej miejscowości, myśmy poprosili a- Dyr. Woźniaka -a ażebynas przyjął, wówczas dyrektor Woźniak dał nam schronienie, zrobił podpodłogą bunkier. Trwało to kilka tygodni, aż pewnego razu powiedział,żeśmy są śledzone. Pewnego dnia ja wyszłam wieczorem, ażeby coś ugotować,wtenczas widziałam, że cały dom był obstawiony przez tę bandę,na czele której stał Humeniuk Józef; wówczas rzucili granat do bunkra,gdzie niektórzy byli zabici na miejscu, a reszta była raniona, tylko dwie panienkizostały bez ran. Ja, będąc w komórce, widziałam jak dyr. Woźniakazwiązał Humeniuk osobiście kolczastym drutem i powiesił na drzwi[ach],następnie obcinał mu palce, a gdy dyrektor krzyczał, urżnął mu języki tak go zostawił. Panienki, które zostały przy życiu, Humeniuk oraz całabanda, było ich około a- 20–25, zgwałcili, -a następnie przez uderzenie w głowężelazną sztabą zabili, aż mózg pryskał na sufit. Było to w tym samymroku, banda ta a- podpaliła wieś Korościatyn, -a w środku wioski pozostałokilka domów nie spalonych, wówczas Humeniuk ze swoją bandą pozbierał887