New Link 2011 - Association of Polish Engineers in Canada

4 1/2011HistoriaStowarzyszenia Inżynierów Polskichw KanadzieW tym roku zamyka się historiasiedemdziesięciu lat jednej z najstarszych organizacjiw Kongresie Polonii Kanadyjskiej,Stowarzyszenia Inżynierów Polskich wKanadzie. Historia Stowarzyszenia była jużwielokrotnie na łamach naszego biuletynuopisywana. Historii się nie zmienia, alehistorię się przypomina.Historia Stowarzyszenia InżynierówPolskich sięga pierwszych lat II-giej WojnyŚwiatowej, kiedy po zakończeniu kampaniiwrześniowej, wielu polskich inżynierówznalazło się poza granicami kraju. Podobniejak w innych organizacjach polonijnych nacałym świecie, pierwsze lata połączyły ludzio wspólnych zainteresowaniach, dla przetrwaniaII Wojny Światowej, aby po jejzakończeniu powrócić do wolnej ojczyzny. Wjesieni 1939 roku powstało StowarzyszenieInżynierów i Techników Polskich we Francji,a w końcu roku 1940, Stowarzyszenie TechnikówPolskich w Wielkiej Brytanii.W początkowych latach II WojnyŚwiatowej Kanada rozbudowywała swójprzemysł obronny i odczuwała brakwyszkolonej kadry technicznej. Podczas swejwizyty w Londynie, kanadyjski ministerdostaw wojskowych C. D. Howezainteresował się możliwością sprowadzeniado Kanady polskich specjalistów. Wkrótcedoszło do zawarcia umowy, na mocy którejpolscy inżynierowie i technicy mieli przybyćdo Kanady na wizy okresowe. W dniu 17lutego 1941 w Londynie odbyło się zebranieSTP, na którym postanowiono, że członkowiepo przybyciu do Kanady zorganizują „koło”Stowarzyszenia Techników Polskich zWielkiej Brytanii.Pierwsza grupa polskich inżynierów,w liczbie około 20, wylądowała w porcie Halifaxw marcu 1941 roku. Zgodnie zpostanowieniem podjętym w Londynie,inżynierowie, którzy znaleźli się w Kanadzie,zwołali w Ottawie zebranie, dnia 15 czerwca1941 roku. Decyzją o historycznym znaczeniu,podjętą podczas tego zebrania, byłoprzyjęcie wniosku o utworzeniu samodzielnegoStowarzyszenia Techników Polskich wKanadzie z niezależnym Zarządem i KomisjąRewizyjną, a nie jak poprzednio planowano,„koła” STP z Wielkiej Brytanii na terenieKanady.Zebranie w Ottawie, z dnia 15 czerwca1941, z udziałem 29 członków, zapisanejest w kronice Stowarzyszenia jako I WalnyZjazd. Na XLII Walnym Zjeździe w Ottawie,w październiku 1996 r. zmienionodotychczasową polską nazwę STP na SIP,Stowarzyszenie Inżynierów Polskich wKanadzie, co odpowiada oficjalnej angielskieji francuskiej nazwie.Były różne etapy w życiu SIP wKanadzie. Na przestrzeni 70 lat, polscyinżynierowie, dzięki wysokim kwalifikacjomzawodowym, oddali duże zasługi dlaprzemysłu kanadyjskiego, co podniosłoopinie władz kanadyjskich o Polakach. Tapierwsza grupa, przybyła w roku 1941,oddała duże zasługi dla wojennego przemysłukanadyjskiego. W latach 1944 i 1945 Stowarzyszeniewydawało własny kwartalnikpod nazwą „The Polish Engineering Review”,przekształcony w 1946 r. w „Biuletyn Stowarzyszenia”,który przetrwał do lat obecnychjako „The New Link”.W pierwszych latach powojennychnastąpił w Stowarzyszeniu okres krytyczny.Niepokojące wieści z Polski nie skłaniały dopowrotu. Większość członków STPzdecydowała się pozostać w Kanadzie.Stanęli w obliczu wielu trudności rodzinnychi zawodowych. Przemysł kanadyjski zacząłsię przeorganizowywać z wojennego napokojowy, co dla wielu oznaczało utratę lubzmianę pracy, często też zmianę miejsca zamieszkania.Stowarzyszenie przestało byćorganizacją skupiającą ludzi, dla którychpobyt w Kanadzie był tylko etapem w oczekiwaniuna możliwość powrotu do Polski. Z inicjatywyOddziału Toronto, rozpoczętostarania w Urzędzie Imigracyjnym osprowadzenie do Kanady kolegów z różnychzakątków świata. W wyniku tych starańprzyjechało do Kanady, za poręczeniem Stowarzyszenia,około 270 inżynierów i techników.W latach 50-tych zaczęli przybywaćdo Kanady byli żołnierze polskich formacjiwojskowych na Zachodzie, którzy po zdemobilizowaniuznaleźli się w Wielkiej Brytanii itam, korzystając z pomocy rządowej, podjęlistudia. Wielu spośród nich aktywnie włączyłosię do działalności w Stowarzyszeniu.Lata 60-te i 70-te to okresmniejszego naplywu imigracji i wzmożonejdziałalności STP. Kwitło życie towarzyskie.Organizowane były odczyty, regularnespotkania przy herbacie i doroczne balekarnawałowe, z udzialem gubernatoraKanady i ważnych osobistości z życia politycznego.Debiutantki na balu, które wkraczaływ wielki świat, przedstawiane były gubernatorowi.Przed balem przechodziły szkolenie,jak się zachować i jak prezentować białądługą suknię, na którą rodzice nie szczędzilipięniędzy. Sporządzane były albumy z fotografiami.Starsi członkowie w późniejszychlatach wspominali, jak to niegdyś na„opłatkach”, ich żony z dumą popisywały sięsłodkimi delicjami przez siebie przygotowanymi.Po sierpniu 1980 rozpoczęła sięnajwiększa od czasu zakończenia II-giejWojny Światowej fala imigracyjna. STP aktywniezareagowało na zaistniałą sytuację.Były organizowane kursy przygotowania zawodowegodla nowoprzybyłych inżynierów itechników przy finansowym poparciu MinisterstwaImigracji i Zatrudnienia. Odbywałysię kursy komputerowe prowadzone przezwykładowców z STP i comiesięczneprelekcje na tematy związane z poszukiwaniempracy i przystosowaniem do życia wKanadzie. Wielu nowoprzybyłych znalazłodach i wyżywienie u członkow STP, którychsytuacja w Kanadzie była już ustabilizowana.W wyniku przemian i odzyskaniaprzez Polskę suwerenności w roku 1989,