rozprawa doktorska - Wydział Fizyki, Astronomii i Informatyki ...
rozprawa doktorska - Wydział Fizyki, Astronomii i Informatyki ... rozprawa doktorska - Wydział Fizyki, Astronomii i Informatyki ...
pomiar reakcji oka na bodziec świetlny (Rys. 4. 4). Układ pozwala na rejestrację seriizbiorów trójwymiarowych o gęstości punktów 100x400. Pomiar jednego zbioru trwa200 ms, zaś całej serii 2,2 s.Rys. 4. 4 Trójwymiarowa wizualizacja reakcji oka na bodziec świetlny. Z serii jedenastu następującychpo sobie pomiarów 3D wybrano trzy, dla których odstęp czasu wyniósł 400 ms (patrz uzupełniającymateriał filmowy).Ultraszybki układ ssOCT pozwala także na oszacowanie poprawności dopasowaniasoczewek kontaktowych [32, 133]. Źle dobrana soczewka unosi się wraz z powiekąw trakcie mrugania, aby następnie opaść po powierzchni rogówki. Niedopasowaniemożna oceniać w dwóch wymiarach wykonując serię B-skanów w tym samym miejsculub w trzech wymiarach wykonując sekwencją pomiarów trójwymiarowych zezmniejszoną gęstością punktów w płaszczyźnie XY (patrz uzupełniający materiałfilmowy). Na Rys. 4. 5 zaprezentowano wybrane B-skany ukazujące zmianę położeniasoczewki kolejno 80ms, 380ms oraz 1,34s mrugnięciu.Rys. 4. 5 Wybrane przekroje osiowe przedstawiające niedopasowanie soczewki kontaktowej. Pozazmianą pozycji soczewki w kolejnych momentach czasu po mrugnięciu (80ms, 380ms i 1,34 s)zaobserwować można zawężanie się źrenicy w wyniku pojawienia się bodźca świetlnego. Każdyz zaprezentowanych B-skanów składał się z 4000 A-skanów . Całkowity czas pomiaru serii 100 B-skanów wyniósł 2s.92
Sekwencja pomiarów trójwymiarowych, składających się ze 100 B-skanów po400 A-scanów każdy, zarejestrowana została w czasie 2,2 s. Każda z jedenastusekwencji odpowiada czasowi akwizycji 200ms. Dynamiczny proces opadaniasoczewki po mrugnięciu może być przedstawiony jako seria wizualizacjitrójwymiarowych lub w postaci serii z projekcji en face (Rys. 4. 6).Rys. 4. 6 Trójwymiarowa prezentacja sekwencji pomiarów soczewki opadającej po mrugnięciu (górnywiersz). Zaprezentowano trzy następujące po sobie w odstępach 200 ms fazy opadania soczewki. Danemożna także przedstawić jako serię wygenerowanych na podstawie danych 3D widoków en face (wierszdolny).4.2. ANALIZA ILOŚCIOWA GEOMETRII ROGÓWKIAnaliza ilościowa przedniego odcinka oka w postaci map topograficznych obupowierzchni rogówki, z których liczone są mapy grubości rogówki oraz mapy elewacji 6powierzchni rogówki, jest bardzo istotnym elementem diagnostyki klinicznej [134,135]. Przeprowadzana jest na etapie planowania zabiegów korekcji refrakcji, ocenywyników różnego rodzaju zabiegów, jak również oceny stopnia zawansowania różnegorodzaju patologii rogówki.W celu zademonstrowania możliwości pomiaru topografii rogówki z użyciem ssOCTwykorzystano układ analogiczny z przedstawionym na Rys. 4. 1. Jedyną, choć dość6 Mapy elewacji rogówki to mapy różnić między zmierzoną topografią rogówki a dopasowaną do niejpowierzchnią referencyjną. Najczęściej powierzchnią tą jest sfera.93
- Page 41 and 42: najpowszechniejszym obiektem badań
- Page 43 and 44: Rys. 2. 11 Symulacja średnicy plam
- Page 45 and 46: 2.3. ŚWIATŁOWODOWY LASER STROJONY
- Page 47 and 48: wzmocnienie w różnych zakresach d
- Page 49 and 50: (2.56)gdzie η jest wydajnością k
- Page 51 and 52: Szerokość połówkową piku inter
- Page 53 and 54: zędu nawet kilku kilometrów (patr
- Page 55 and 56: Rys. 2. 16 Schemat budowy wnęki re
- Page 57 and 58: ograniczenia związanego z częstot
- Page 59 and 60: 3. UKŁAD EKSPERYMENTALNYOpisana w
- Page 61 and 62: pompowania towarzyszy także wzrost
- Page 63 and 64: Rys. 3. 5 Funkcja transmisji filtra
- Page 65 and 66: często stosuje się sygnał steruj
- Page 67 and 68: 3.1.3. ŚWIATŁOWODOWA PĘTLA OPÓ
- Page 69 and 70: światłowodowych, każdorazowo prz
- Page 71 and 72: Warto zauważyć, że dla drugiej z
- Page 73 and 74: Warto zauważyć, że stosowanie sp
- Page 75 and 76: Rys. 3. 14 Moc wyjściowa lasera st
- Page 77 and 78: Tabela 3 Szerokość połówkowa
- Page 79 and 80: Rys. 3. 18 Spadki czułości w funk
- Page 81 and 82: Rys. 3. 20 Krzywe spadku czułości
- Page 83 and 84: światła padającego na kanał uje
- Page 85 and 86: 3.2.2. INTERFEROMETR KALIBRACYJNYW
- Page 87 and 88: przypadających na jeden A-scan, a
- Page 89 and 90: częstotliwość obiegu przez wnęk
- Page 91: OCT wymaga albo czasochłonnej prze
- Page 95 and 96: Rys. 4. 7 Przekroje poprzeczne prze
- Page 97 and 98: ssOCT Oculus PantacamPrzeszczep rog
- Page 99 and 100: powierzchni rogówki. Na podstawie
- Page 101 and 102: Rys. 4. 13 Przykład M-skanu genero
- Page 103 and 104: Rys. 4. 15 Krzywe histerezy odpowia
- Page 105 and 106: strojonego, pozwoliły na lepsze zr
- Page 107 and 108: 7. DODATEK BUzupełniający materia
- Page 109 and 110: Zespolona wartość pola padająceg
- Page 111 and 112: C.7[D1_2] człon drugi dotyczący w
- Page 113 and 114: Wprowadza się widmową gęstość
- Page 115 and 116: Ponownie korzystamy ze wzorów Eule
- Page 117 and 118: =W układzie z idealną detekcją r
- Page 119 and 120: Rys. D. 2 Schemat ideowy układu st
- Page 121 and 122: [21] R. Huber, M. Wojtkowski, J. G.
- Page 123 and 124: [61] J.-S. Park, M.-Y. Jeong, and C
- Page 125 and 126: [97] Y. Nakazaki, and S. Yamashita,
- Page 127 and 128: [135] M. W. Belin, and S. S. Khachi
- Page 129 and 130: 2. Wykonawca grantu: NCBiR-LIDER-85
- Page 131 and 132: Pełne artykuły w materiałach kon
pomiar reakcji oka na bodziec świetlny (Rys. 4. 4). Układ pozwala na rejestrację seriizbiorów trójwymiarowych o gęstości punktów 100x400. Pomiar jednego zbioru trwa200 ms, zaś całej serii 2,2 s.Rys. 4. 4 Trójwymiarowa wizualizacja reakcji oka na bodziec świetlny. Z serii jedenastu następującychpo sobie pomiarów 3D wybrano trzy, dla których odstęp czasu wyniósł 400 ms (patrz uzupełniającymateriał filmowy).Ultraszybki układ ssOCT pozwala także na oszacowanie poprawności dopasowaniasoczewek kontaktowych [32, 133]. Źle dobrana soczewka unosi się wraz z powiekąw trakcie mrugania, aby następnie opaść po powierzchni rogówki. Niedopasowaniemożna oceniać w dwóch wymiarach wykonując serię B-skanów w tym samym miejsculub w trzech wymiarach wykonując sekwencją pomiarów trójwymiarowych zezmniejszoną gęstością punktów w płaszczyźnie XY (patrz uzupełniający materiałfilmowy). Na Rys. 4. 5 zaprezentowano wybrane B-skany ukazujące zmianę położeniasoczewki kolejno 80ms, 380ms oraz 1,34s mrugnięciu.Rys. 4. 5 Wybrane przekroje osiowe przedstawiające niedopasowanie soczewki kontaktowej. Pozazmianą pozycji soczewki w kolejnych momentach czasu po mrugnięciu (80ms, 380ms i 1,34 s)zaobserwować można zawężanie się źrenicy w wyniku pojawienia się bodźca świetlnego. Każdyz zaprezentowanych B-skanów składał się z 4000 A-skanów . Całkowity czas pomiaru serii 100 B-skanów wyniósł 2s.92