rozprawa doktorska - Wydział Fizyki, Astronomii i Informatyki ...

Rys. 3. 22 Schemat interferometru głównego układu ssOCT w postaci zmodyfikowanego interferometruMacha-Zehndera. SK1, SK2, SK3 – sprzęgacze kierunkowe, C – cyrkulator, KP – kontroler polaryzacji,FG – filtr gradientowy, ZR – zwierciadło referencyjne, DR – moduł diody różnicowej, IK – interferometrkalibracyjny.W układzie detekcji różnicowej idealną sytuacją jest równy podział sprzęgaczakierunkowego połączonego z kanałami diody różnicowej. W układach rzeczywistychróżnica średnich mocy optycznych między wyjściami sprzęgacza kierunkowego możewynosić zaledwie 0,1 dB. Dokładniejsza analiza pokazuje jednak, że podział sprzęgaczazależy silnie od długości fali (Rys. 3. 23). Podział równy 50/50 obserwowany jest tylkodla wąskiego pasma w okolicach 1370nm. Zatem z optymalną detekcją różnicowąmamy do czynienia tylko dla źródeł o małej szerokości widmowej generowanegopromieniowania. Efekt ten może być korygowany prze oddzielny pomiar z użyciemdwóch diod, po czym oba sygnały w postaci cyfrowej są przemnażane przezodpowiednie funkcje skalujące a następnie od siebie odjęte [67].Rys. 3. 23 Transmisja kanałów wyjściowych sprzęgacza kierunkowego o współczynniku podziału 50/5084