Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
NOSACIZNA (GLANDERS)<br />
ETIOLOGIA<br />
Klasyfikacja czynnika zakaźnego<br />
Nosacizna jest chorobą powodowaną przez Burkholderia mallei, G -, nieruchomą, nieotoczkową i<br />
niesporulującą bakterią naleŜącą do rodziny Burkholderiaceae. Bakteria ta znana była wcześniej pod<br />
nazwą Pseudomonas mallei ewolucyjnie powiązaną z melioidozą powodowaną przez Burkholderia<br />
psuedomallei.<br />
Oporność na działanie czynników fizycznych i chemicznych<br />
Temperatura: niszczona jest w temperaturze 55°C przez 10 min. Optymalna temperatura dla wzrostu<br />
Burkholderia pseudomallei w ziemi oscyluje w granicach 37-42°C<br />
pH: optymalne pH dla wzrostu Burkholderia pseudomallei wynosi od 6,5 do 7,5, tlenek wapnia w<br />
koncentracji 10% lub więcej by6ł bakteriobójczy w ziemi po 35 dniach.<br />
Środki chemiczne/dezynfekcyjne: wraŜliwy na wiele środków dezynfekcyjnych jak np. jodyna,<br />
alkoholowy roztwór chlorku rtęci, nadmanganian potasu, chlorek benzal<strong>koni</strong>owy (1/2000), podchloryn<br />
sodu (500 ppm wolnego chlorku), 70% etanol, 2% aldehyd glutarowy; mniej wraŜliwy na fenolowe<br />
środki dezynfekcyjne.<br />
śywotność: wraŜliwy na światło słoneczne, które powoduje jego inaktywację po 24 godzinach<br />
bezpośredniej ekspozycji, moŜliwe przeŜycie w sprzyjających warunkach od 6 tygodni do kilku miesięcy<br />
na terenach zanieczyszczonych. MoŜe zachować Ŝywotność w wodzie pitnej do 1 miesiąca. Czynnik<br />
zakaźny jest wraŜliwy na przesuszenie. Otoczka polisacharydowa bakterii jest uwaŜana za waŜny marker<br />
wirulencji, który umoŜliwia równieŜ przetrwanie bakterii. WraŜliwy na światło UV.<br />
EPIDEMIOLOGIA<br />
Gospodarze:<br />
• <strong>koni</strong>owate, ludzie, przypadkowo kotowate i inne gatunki takŜe są wraŜliwe, zakaŜenia kończą się<br />
najczęściej zejściem śmiertelnym<br />
• osły są zwierzętami najbardziej wraŜliwymi, w następnej kolejności muły a najrzadziej <strong>koni</strong>e,<br />
które wykazują pewną oporność na zakaŜenie, co manifestuje się chroniczną formą <strong>choroby</strong>,<br />
zwłaszcza na terenach endemicznych<br />
• wraŜliwość na nosaciznę wykazują takŜe wielbłądy, niedźwiedzie, wilki i psy<br />
• zwierzęta mięsoŜerne mogą ulec zakaŜeniu w czasie skarmiania zakaŜonego mięsa, bydło i świnie<br />
są niewraŜliwe na zakaŜenie<br />
• małe przeŜuwacze mogą takŜe ulec zakaŜeniu jeśli utrzymywane są w bliskości chorujących na<br />
nosaciznę <strong>koni</strong><br />
Źródła zakaŜenia i transmisja:<br />
• najczęstszym źródłem zakaŜenia wydaje się być zjadanie zanieczyszczonego poŜywienia lub picie<br />
zanieczyszczonej wody niŜ połykanie wydzieliny z układu oddechowego lub zmian<br />
wrzodziejących na skórze pochodzących od chorujących zwierząt<br />
• zagęszczenie zwierząt i bliskość ułatwiają rozprzestrzenianie się tak samo jak czynniki<br />
stresogenne<br />
• zwierzęta, u których choroba przebiega subklinicznie są waŜnym ogniwem transmisji <strong>choroby</strong> ze<br />
względu na moŜliwość przeoczenia źródła zakaŜenia<br />
Występowanie