choroby-koni.pdf

(zbiorniki wodne lub stojąca woda)
Profilaktyka medyczna
• brak specyficznego leczenia wirusowego zapalenia mózgu , tylko leczenie wspomagające
◦ administracja płynów
◦ ostroŜne podawanie środków przeciwzapalnych
◦ uŜywanie środków przeciwpadaczkowych w przypadku wystąpienia objawów z centralnego
układu nerwowego
• istnieją tylko 2 dopuszczone do stosowania szczepionki przeciwko VEE:
szczepionka z atenuowanym szczepem wirusa VEE TC-83:
◦ powinna być rozpuszczona w płynie fizjologicznym i natychmiast uŜyta – po 4 godzinach
traci waŜność
◦ źrebięta poniŜej 2 tygodni Ŝycia i źrebne klacze powinny być wyłączone ze szczepień
◦ szczepienie wykonuje się podskórnie na szyi podając jedną dawkę, nie stosuje się powtórzenia
szczepienia
◦ immunogenna jeśli poda się szczepionkę doŜylnie, moŜe powodować reakcje niepoŜądane u
biorców
szczepionka z inaktywowanym szczepem VEE TC-83
• podawana w dwóch dawkach w odstępie 2-4 tygodni
• wymagane coroczne doszczepianie
• inaktywowana szczepionka jest obecnie najbardziej rozpowszechniona i występuje w
szczepionkach poliwalentnych jak np.: EEE/VEE, EEE/WEE/VEE, EEE/WEE/VEE/ tęŜec,
EEE/WEE/VEE/West Nile Virus/toksyna tęŜcowa
• inaktywowany formaliną zjadliwy wirus VEE nigdy nie powinien być uŜywany u
koniowatych
◦ jako zjadliwy wirus moŜe pozostać w organizmie koni i powodować zachorowania o
cięŜkim przebiegu zarówno u koni jak i u ludzi
◦ takie wirusy traktowane formalinom wywoływały epizootie.
JAPOŃSKIE ZAPALENIE MÓZGU
ETIOLOGIA
Klasyfikacja czynnika zakaźnego
Wirus japońskiego zapalenia mózgu (JE) naleŜy do rodziny Flaviviridae, rodzaj Flavivirus. Wyizolowano
tylko jeden serotyp wirusa JE sekwencjonowanie regionu kodującego białko membranowe prM
dowiodło, Ŝe istnieje 5 genotypów tego wirusa.
Odporność na czynniki fizyczne i chemiczne
Temperatura: niszczy wirusa ogrzewanie przez 30 min. w 56°C, punkt inaktywacji termalnej wynosi