Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
▪ ostatnie badania nad epizootycznym podtypem I-C w Wenezueli wskazują na przewlekłą,<br />
utrzymującą się na niskim poziomie liczbę wirusa u zwierząt leśnych o dotychczas nie<br />
ustalonym cyklu krąŜenia w przyrodzie<br />
• wektory krwiopijne stają się zakaŜone podczas wysysania krwi zakaŜonych <strong>koni</strong>, gdzie znajduje<br />
się wysokie miano wirusa.<br />
• enzootyczne/endemiczne szczepy pozostają w tropikalnych ekosystemach krąŜąc pomiędzy<br />
gryzoniami i moskitami a w przypadku niektórych podtypów takŜe między ptakami.<br />
Występowanie<br />
Enzootyczne/endemiczne wirusy VEE ciągle krąŜą na nizinach tropikalnych i lasach subtropikalnych i<br />
bagnach Południowej i Centralnej Ameryki, Meksyku i niektórych regionach USA. Enzootyczne wirusy<br />
VEE nie zawsze powodują kliniczne przypadki zapalenia mózgu i rdzenia u <strong>koni</strong>owatych, jednakŜe w<br />
1993 roku i 1996 w Meksyku enzootyczny podtyp I-E wywołał epizoocję wśród <strong>koni</strong>.<br />
ROZPOZNAWANIE<br />
Okres inkubacji zwykle wynosi od 1 do 5 dni z gorączką pojawiającą się po 1 dniu i objawami<br />
neurologicznymi pojawiającymi się po 5 dniach.<br />
Objawy kliniczne<br />
Rozpoznanie zapalenia mózgu i rdzenia <strong>koni</strong> moŜe być postawione, kiedy wraŜliwe zwierzęta w krajach<br />
tropikalnych i subtropikalnych wykazują objawy nerwowe, w czasie gdy owady krwiopijne wykazują<br />
aktywność. Jednak VEE moŜe być brana pod uwagę jako jeden z wariantów ostatecznego rozpoznania,<br />
które stawiane jest w oparciu o badania laboratoryjne.<br />
• ChociaŜ enzootyczne VEE wirusy nie wywołują objawów klinicznych u gospodarzy –<br />
<strong>koni</strong>owatych, to istnieją od tej reguły wyjątki – wirus I-E w Meksyku w 1993 i 1996 roku<br />
◦ mogą powodować chorobę u ludzi<br />
• szczepy wirusów epizootycznych mogą powodować cięŜkie objawy chorobowe u <strong>koni</strong>, mułów,<br />
osłów i zebr ale róŜnią się między sobą wirulencją<br />
◦ niektóre powodują pojawienie się <strong>choroby</strong> przebiegającej z gorączką ale bez objawów<br />
nerwowych<br />
• nasilenie zakaŜeń, mierzone poprzez krąŜące przeciwciała, mogą wykazywać wysoki poziom<br />
około 90% ale śmiertelność moŜe się wahać w zaleŜności od zjadliwości szczepu i odpowiedzi<br />
immunologicznej organizmu<br />
• współczynnik zachorowalności moŜe się wahać od 10-40% do 50-100%<br />
• współczynnik śmiertelności u <strong>koni</strong> moŜe wynosić od 50-70%<br />
Choroba przebiega w czterech postaciach:<br />
postać subkliniczna<br />
• brak objawów klinicznych <strong>choroby</strong><br />
• najczęściej związana z enzootycznymi szczepami VEE<br />
postać łagodna<br />
• brak apetytu, gorączka i depresja<br />
• pierwszy objaw obserwowany podczas zakaŜenia epizootycznym szczepem VEE jest gorączka,<br />
wiremia występuje jednocześnie z gorączką i moŜe trwać do 24 dni<br />
◦ wiremia pojawia się wraz z gorączką w około 12-24 godzin od zakaŜenia i trwa do 5-6 dni po<br />
zakaŜeniu, produkowane są w tym czasie przeciwciała neutralizujące wirusa<br />
cięŜka ale nie śmiertelna postać<br />
• ciągły brak apetytu i wysoka gorączka, tachykardia i depresja postępująca do pojawienia się<br />
bardziej zaawansowanych objawów neurologicznych<br />
◦ niedowład i skurcze mięśni, utrata koordynacji, oszołomienie, postawa <strong>koni</strong>a na biegunach<br />
aby uniknąć upadkowi<br />
◦ ślepotę mogą powodować zmiany w gałkach ocznych