choroby-koni.pdf

zarazków i ograniczania ich rozsiewania,
• młodym koniom w sąsiednich stanowiskach moŜna podać zapobiegawczo penicylinę o
przedłuŜonym działaniu,
• dokładne oczyszczenie i odkaŜenie pomieszczeń po wygaśnięciu choroby,
• wstrzymanie obrotu końmi w gospodarstwie zapowietrzonym w okresie trwania choroby i przez 3
tygodnie po jej wygaśnięciu,
• zapobieganie:
- uodparnianie młodych koni szczepionkami zawierającymi szczepy S. equi
subsp. equi, wytwarzającymi białko M,
- obecnie zaleca się donosowe podawanie szczepionek za pomocą specjalnego
rozpylacza,
- w stadninach i gospodarstwach, w których choroba dotychczas nie
występowała szczepi się wszystkie konie w wieku powyŜej 3-4 miesięcy
EHV - 1,4 - zakaźne zapalenie jamy nosowej i płuc koni
(łac. rhinopneumonitis quorum, ang. equine rhinopneumonitis)
Etiologia:
- czynnik etiologiczny: EHV – Equine Herpesvirus (herpeswirus koński)
- posiada kwas DNA,
1. EHV-1 - wirus „ronienia” - herpeswirusowe ronienie klaczy – wirus często
izolowany z poronionych płodów, rzadko z płuc i sporadycznie z
układu nerwowego,
2. EHV-2 - wirus cytomegalii – izolowany z dróg oddechowych i spojówek,
3. EHV-3 - wirus otrętu koni – izolowany z błony śluzowej pochwy i prącia,
4. EHV-4 - wirus „oddechowy” - zakaźne zapalenie jamy nosowej i płuc koni
– wirus często izolowany z układu oddechowego i sporadycznie z
poronionych płodów,
5. EHV-5 - herpeswirus o ograniczonej cytopatogeniczności (kliniczne
znaczenie nie jest wyjaśnione),
- najczęściej występują EHV-1 i EHV-4,
- przeŜywalność w ściółce i paszy, zwłaszcza w słabo oświetlonych,
pomieszczeniach - od 2 tygodni do 2 miesięcy
- Ŝywotność w poronionych płodach - do 6 dni,
- ulegają inaktywacji: