Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
WRZODZIEJĄCE ZAPALENIE NACZYŃ CHŁONNYCH<br />
Etiologia<br />
Czynnikiem zakaźnym jest Corynebacterium speudotuberculosis, G+ pałeczka rosnąca w warunkach<br />
tlenowych.<br />
Epidemiologia<br />
Przypadki chorobowe najczęściej notowane są późnym latem i wczesną zimą, przewaŜnie na wilgotnych<br />
obszarach Afryki, Brazylii, USA, Nowej Zelandii. W Europie po zakończeniu II wojny światowej<br />
zachorowania notowane są bardzo rzadko.<br />
Patogeneza<br />
Do zakaŜenia dochodzi poprzez powierzchowne zranienia i otarcia skóry, moŜliwe przenoszenie <strong>choroby</strong><br />
przez owady. Bakterie mają zdolność wytwarzania hemolizyny i egzotoksyny, które powodują martwicę<br />
skóry. Początkowo widoczny jest obrzęk tkanek, rozszerzenie naczyń chłonnych i ich powrózkowate<br />
zgrubienie.<br />
Objawy kliniczne<br />
W dolnych częściach karku i brzucha pojawiają się bolesne, początkowo twarde, potem miękkie obrzęki<br />
oraz powrózkowate zgrubienie naczyń chłonnych. Występuje niechęć poruszania się, kulawizny. Obrzęki<br />
mogą rozwijać się takŜe na mosznie, wymieniu, na wewnętrznych powierzchniach ud. Pojawiają się<br />
ropnie, które dojrzewają w ciągu 7-10 dni i pękają dając przetoki, z nich wydobywa się śmietanowata<br />
ropa o nieprzyjemnym zapachu. Proces gojenia trwa około 1-2 tygodnie, po zejściu strupa pozostaje<br />
blizna. Cały proces chorobowy moŜe trwać nawet 1 rok ze względu na pojawianie się nowych zmian.<br />
Rozpoznanie<br />
Badanie bakteryjne – posiewy, preparaty odciskowe, barwienie metodą Grama.<br />
Rozpoznanie róŜnicowe<br />
• epizootyczne zapalenie naczyń chłonnych<br />
• nosacizna skóry<br />
• zakaŜenia paciorkowcowe – Streptococcus equi subsp. zooepidemicus, Str. equi subsp. equi,<br />
• zakaŜenia gronkowcowe<br />
Leczenie<br />
Nie zawsze przynosi rezultaty. Nie naleŜy podawać antybiotyków zbyt wcześnie, poniewaŜ mogą one<br />
opóźniać rozwój ropni, a tym samym przedłuŜać proces chorobowy. Zalecane jest leczenie miejscowe –<br />
nacieranie ropni maściami rozgrzewającymi (maść ichtiolowa). Gdy ropnie dojrzeją naleŜy je naciąć i<br />
oczyścić, płukać nadmanganianem potasu oraz załoŜyć dreny.<br />
Profilaktyka<br />
Higiena stajni oraz zwalczanie insektów.