Katedra matematiky - Katolícka univerzita v Ružomberku

162 Tadeusz Ratusińskigained during the process of searching winning strategy in suitably constructedgame are highly valued. In the future they can became the startingpoint for systematic learning of using reduction in other situations [5]. Inthis way it is easier to transfer this method to solve different problems, andat last, to understand and realize the generality of reductive method in thefuture by older pupil.References[1] Kąkol, H. (1984). Typy zadań, Oświata i Wychowanie, version B 15,10-12.[2] Krygowska, A.Z. (1975). Zarys dydaktyki matematyki, część 3, WSiP,Warszawa.[3] Okoń W. (1975). Słownik pedagogiczny, PWN, Warszawa.[4] Pieprzyk, H. (1987). Gry i zabawy w nauczaniu matematyki, Oświatai Wychowanie, 22, 5-8.[5] Pieprzyk H. (1985). Gry jako pomoc dydaktyczna w kształceniu rozumowaniaredukcyjnego u uczniów klasy IV, Dydaktyka Matematyki,4, 7-59.[6] Pieprzyk, H. (2002). Matematyczne gry i zabawy, Wydawnictwo DlaSzkoły, Wilkowice.[7] Polya, G. (1993). Jak to rozwiązać?, PWN, Warszawa.[8] Sierpińska A. (1998). Pojęcie przeszkody epistemologicznej w nauczaniumatematyki, Dydaktyka matematyki 8, 103-153.[9] Turnau S., Pieprzyk H. (1975). Gry w nauczaniu arytmetyki, Oświatai Wychowanie, version C i D, 5.[10] Wittman, E. (1993). Dydaktyka matematyki jako design science, Dydaktykamatematyki 15, 103-116.