PRACOWNIA FIZYKI MORZA

Rys. 5.1. Pionowy rozkład gęstości umownej twody morskiej w strefie gorącejAtlantyku oraz jego zmian w ciągu kilkunastu dni września [1].Zagęszczenie linii jednakowej gęstości wyznacza piknolinię. W przedziale głębokości~50 – 100 (m), widoczny jest skok gęstości (gradient gęstości wody dρ/dz>>0).Pionowy gradient gęstości określa stan równowagi hydrostatycznej kolumny wodnej.Precyzyjne określenie gęstości wody morskiej jest więc bardzo istotne. Gęstość jest takżeczułym parametrem turbulencji w morzu, sedymentacji osadów, rozchodzeniu się dźwiękuitp.2. Przebieg ćwiczenia1. Aby wyznaczyć gęstość wody w dowolnym oceanie należy mieć dane zasolenia itemperatury, które są dostępne w atlasach oceanów:a) Atlas Arktiki, 1985b) Atlas Okeanov, Atlantičeskij i Indijskij Okeany, 1980c) Atlas Okeanov, Severnyj Ledovityj Okean, 1977d) Atlas Okeanov, Tichij Okean, 19742. Z atlasów należy odczytać dla wybranych punktów, zasolenie i temperatury wody dladanego miesiąca i umieścić je wraz z wyznaczonymi z nomogramu [8] wartościamigęstości umownej i gęstości w (geograficznych ( , ) w tabeli.3g / cm ) z uwzględnieniem współrzędnych4