СБОРНИК 2011.pdf - Библиотека БрГУ имени А.С. Пушкина

121неабходна засяродзіцца на распрацоўцы ўніверсальнасці катэгорыі сакральнага ў літаратурнамастацкайпрасторы, на асэнсаванні яго аксіялагічнай сутнасці.Беларуская гуманітарная думка, у тым ліку і літаратуразнаўства, яшчэ не выказалісявычарпальна аб мульцікультуралізме як філасофскай ідэі прапаганды сацыяльнай салідарнасці.У беларускім грамадстве заўсёды пытанні пашырэння функцыянавання роднай мовы ілітаратуры, на жаль, штучна палітызаваліся. Пры сённяшнім двухмоўі на Беларусі, прыдамінаванні рускамоўнай прасторы, відавочна, што ідэя мульцікультурнасці павінна мецьнацыянальныя варыянты рэалізацыі, асабліва, калі ўлічыць, што беларуская мова сусветнайарганізацыяй ЮНЕСКА аднесена да асуджаных на знікненне нацыянальных моваў. Магчыма, уякасці альтэрнатывы філасофскай ідэі мульцікультуралізму беларускім гуманітарыям вартапрапанаваць для рэалізацыі дыскурсы полікультуралізму ці нават дамінантнайбеларускакультурнай гегемоніі.Філолагам-літаратуразнаўцам варта звярнуцца на новым навукова-метадалагічнымузроўні да малазапатрабаваных у мінулыя дзесяцігоддзі даследчых праектаў: літаратура –культура – соцыум, да вывучэння беларускай літаратуры ў сістэме іншых відаў мастацтва. Гэтабудзе садзейнічаць актуалізацыі нацыянальных духоўных каштоўнасцяў у сучаснай грамадскайсвядомасці. І вельмі важна актыўней і шырэй далучаць студэнцкую моладзь да нацыянальных іагульначалавечых мастацка-культурных здабыткаў, да навукова-гуманітарных даследаванняў,якія маюць для маладых спецыялістаў як прафесійнае так і светапогляднае значэнне – устанаўленні асобы, яе грамадзянскасці і полікультурнасці.Прыйшоў час задумацца, што якасць адукацыі і выхавання звязаны з больш актыўнымдалучэннем маладога пакалення да вечных хрысціянска-культурных каштоўнасцяў. На маюдумку, неабходна больш намаганняў прыкладаць на выхаванне ў нашай моладзі і сямейныхкаштоўнасцяў, нацыянальных традыцый, яны таксама павінны быць з разраду вечныхгуманістычных арыенціраў. Неабходна да канца ўсвядоміць важную ісціну, сфармулявануюкласікамі, беларускімі мыслярамі ХХ стагоддзя, ад Купалы да Быкава, што галоўная ўмова івырашальны фактар суверэннасці – нацыянальная ідэя, нацыянальная свядомасць. Менавітагэтая ідэя здаўна была і застаецца гарантам прагрэсу для соцень нацый свету, у тым ліку – самыхмагутных. Нацыянальная ідэя, культура, мова, нацыянальная канцэпцыя агульнажыцця – вось тое,чым мы, беларусы, цікавы свету. Гэта – вечныя, Богам дадзеныя нашаму народу каштоўнасці,якія нельга страціць у сучасным полікультурным свеце.Н.И. Мищенчук (Брест, Беларусь)ПЕРЕЧИТЫВАЯ ПОЭЗИЮ В. КОРОТКЕВИЧА:К ПРОБЛЕМЕ БЕЛОРУССКОГО АКМЕИЗМАЧитаю и перечитываю стихотворения Владимира Короткевича и задумываюсь надвопросами: почему ему, поэту, повезло меньше в признании, чем ему же, прозаику?, какиеособенности «выделяют» его стихотворные вещи из тысяч других? Ответ на эти вопросы неможет быть однозначным, но вместе с тем не может не заключать в себе такую составляющую,как яркость, необычность красок и звуков, слов и словосочетаний. Индивидуальный стильКороткевича – это новогодняя елка, украшенная многочисленными игрушками, сияющаяпереливающимися цветами радуги:ЛісцеВосень прайшла пералескамі,Па няголеным ржышчы ніў,Чырвонымі арабескаміЛісце ўраніў.* * *Струменьчыкам тонкім лісце.Медзь на азёрах сплывае,Сум у небе імглістым...Як песня, з галін злятаеЛісце, лісце,Залатое лісце,