Plantacje - maszynopis IBL - Stary serwis Wydziału Leśnego SGGW

Dyskusje nad harmonizacją stosowanych na świecie definicji związanych z leśnictwemrozpoczęły się już dawno. Wiele definicji, z których korzystali późniejsi autorzyzaproponowano jeszcze w 1967 r. na światowym sympozjum w Canberze w Australii * (Savilli in. 1997). Od tego czasu odbyło się już wiele konferencji i spotkań naukowców i ekspertówz różnych krajów, mających na celu uzgodnienie definicji niezbędnych do ujednoliceniadanych zbieranych w trakcie przeprowadzanych przez FAO okresowych (ostatnio co 5 lat)szacunków stanu lasów na świecie. Regułą było przy tym to, że wiele definicjiopracowywanych na użytek kolejnych inwentaryzacji lasów, w tym nawet samej definicjilasu, nieraz znacznie różniło się od poprzednich. Z tego powodu dane zawarte wpochodzących z różnych lat raportach FAO, w tym również dotycząc plantacji, nie zawsze sąze sobą w pełni porównywalne. Na przykład znaczną część wzrostu areału plantacji leśnych,wynikającego z porównania danych z szacunków FAO z 1990 i 2005 r., można przypisaćtemu, że począwszy od 2000 r., do plantacji tych zaczęto również zaliczać nieinwentaryzowane wcześniej plantacje kauczukowe i dębu korkowego (Carle i Holmgren2003; Del Lungo i in. 2006).FAO uznaje plantacje za jedną z form lasu, chociaż pogląd ten nie przez wszystkich jestpodzielany, zwłaszcza przez środowiska zaangażowane w ochronę lasów tropikalnych.Zarzucają one, że włączenie pojęcia plantacji w zakres definicji lasu powoduje odwrócenieuwagi światowej społeczności od przebiegającego dotychczas w alarmującym tempie procesuniszczenia lasów naturalnych w strefach tropikalnej i subtropikalnej. Obawiają się, że np. jeśliw jakimś kraju założy się 1 mln ha plantacji eukaliptusowych i w tym samym czasie zostaniezlikwidowany 1 mln lasów naturalnych, a więc ubytek powierzchni leśnej „netto” wyniesiezero, to będzie można twierdzić, że powierzchnia „lasu” w tym kraju wcale nie uległa zmianie(Anonim 2005).Podczas inwentaryzacji zasobów leśnych świata, przeprowadzonej w 2005 r., za lasuznawano tereny o powierzchni większej niż 0,5 ha, z drzewami wyższymi niż 5 m orazpokryciem przez korony drzew większym niż 10%, albo z drzewami zdolnymi do osiągnięciapowyższych progów in situ. Do lasu nie zaliczano jednak terenów spełniających te kryteria,jeśli były w przeważającym stopniu użytkowane rolniczo, np. sady lub grunty użytkowane wsystemie rolno-leśnym (agroforestry system), lub jako tereny miejskie, np. parki i ogrody wmiastach (FAO 2004).* World symposium of man-made forests and their industrial importance. Canberra, 14-24.04.1967.