Plantacje - maszynopis IBL - Stary serwis Wydziału Leśnego SGGW

• topole – wyselekcjonowane kultywary gatunków i mieszańców topól czarnych (zsekcji Aigeiros ) oraz balsamicznych ( z sekcji Tacamahaca),• topola osika – wyselekcjonowane kultywary mieszańców Populus tremula zinnymi gatunkami topól z sekcji Populus (d. Leuce),• wierzby – wyselekcjonowane kultywary wierzb białej i kruchej oraz ichmieszańców,• modrzew europejski,• jedlica zielona,• świerk pospolity,• brzoza brodawkowata,• czereśnia ptasia,• robinia akacjowa.Gatunkami pielęgnacyjnymi mogą być:• olsza czarna,• olsza szara,• lipa drobnolistna,• buk zwyczajny,• grab zwyczajny,• świerk pospolity (jeśli nie jest gatunkiem podstawowym).Nie nadają się natomiast do tego celu takie gatunki, jak dąb czerwony czy czeremchaamerykańska. Jako gatunki obce są w naszych warunkach geograficznych w znacznymstopniu pozbawione fauny fitofagów, co znacznie spowalnia tempo rozkładu ich ściółki.Największy zapas drewna stanowiącego cel produkcyjny uzyskuje się, gdy gatunkipodstawowe uprawiane są w formie monokultur. Czasami jednak, zwłaszcza w przypadkudrzew leśnych, celowe jest zakładanie plantacji dwugatunkowych. W Polsce klasycznymprzykładem takiego postępowania było zakładanie plantacji brzozowo-świerkowych. Wpoczątkowej fazie wzrostu plantacji świerk pełnił rolę gatunku pielęgnującego pnie brzozy,później zaś wraz z brzozą lub po jej wycięciu, podstawowego. Częściej plantacje mieszanespotyka się w Europie zachodniej i południowej. Na przykład we Włoszech czereśnię ptasiąuprawia się najczęściej z dwoma lub więcej gatunkami głównymi, m.in. z dębem lub nawet