Plantacje - maszynopis IBL - Stary serwis Wydziału Leśnego SGGW

siedliskach żyznych i wilgotnych, z czego wynikają realne możliwości, przejściowego wzasadzie, wykorzystania ich na cele obu rodzajów * upraw plantacyjnych”.W ostatecznej konkluzji na 20-lecie 1956-1975 przewidywano założenie 27 tys. haplantacji leśnych drzew szybko rosnących, z czego jednak większość (16 tys. ha) miałystanowić plantacje choinkowe, a tylko 11 tys. ha plantacje produkcyjne.W celu zapewnienia osłony naukowej nowemu kierunkowi produkcji drewna,problematyka plantacyjnej uprawy leśnych gatunków szybko rosnących została włączona dozakresu badań Zakładu Uprawy Topoli i Zadrzewień IBL, w związku z czym w 1966 r. jegonazwa została zmieniona na Zakład Plantacji i Zadrzewień. W 1967 r. interdyscyplinarnyzespół do opracowania założeń metodycznych kompleksowych badań nad możliwościąuprawy w plantacjach niektórych rodzimych gatunków drzew leśnych powołany został takżena Wydziale Leśnym SGGW w Warszawie (Borecki i Nowakowska 1996).W 1968 r. rozpoczęto realizację szeroko zakrojonego, koordynowanego przez IBL,programu badawczego, którego celem było opracowanie metod plantacyjnej uprawy leśnychdrzew szybko rosnących. Oprócz IBL uczestniczyły w nim również wydziały leśne SGGWoraz AR w Poznaniu. W ramach tych badań w latach 1968-1991 w różnych regionach Polskizałożono 40 plantacji doświadczalnych. Uzyskiwane z nich wyniki były główną podstawą dotworzenia kolejnych zasad i wytycznych zakładania i prowadzenia plantacji gospodarczych.Pierwsze zasady plantacyjnej uprawy szybko rosnących gatunków drzew leśnychukazały się w 1969 r. (Zasady hodowlane, 1969), ale pierwsze w LP gospodarcze plantacjetych gatunków zostały założone już w latach 1967-68, głównie na terenie okręgowychdyrekcji w Toruniu, Białymstoku, Poznaniu i Radomiu. Ich struktura gatunkowa, ustalonaprzez Szczukę (1973) na podstawie danych z 4 wymienionych wyżej dyrekcji, przedstawiałasię następująco. Największy udział w areale upraw, wynoszącym w tych dyrekcjach w końcu1972 r. ok. 413 ha, miały plantacje z panującym świerkiem (świerkowe, brzozowoświerkowe,olszowo-brzozowo-świerkowe) – ok. 55% oraz plantacje z panującychmodrzewiem (modrzewiowe, świerkowo-modrzewiowe i daglezjowo-modrzewiowe – ok.30%. Resztę, tj. ok. 15%, zajmowały plantacje brzozowe, brzozowo-osikowe, daglezjoweoraz wierzbowe.* Jeden rodzaj plantacji to plantacje topoli i wierzby, a drugi – plantacje drzew leśnych gatunkówszybko rosnących