wersji PDF - Mahajana.net

Jeśli osiagn ˛ ał ˛ wszechstronność w stanie doskonałego stopienia i zamiennego funkcjonowania sześciu zdolnościzmysłów, jeżeli może kierować się swymi skłonnościami i robić, co zechce, może snuć przypuszczenia, że wszystkierzeczy powstaja˛z tych doskonałych przemian. Wtedy, przywiązany do doskonałych przemian, z których wszystko sięwyłania, szuka światła ognia i czci ogień z najwyższym oddaniem. Rozkoszuje się również czystościa˛wody, szczerzeczcząc czystą naturę wody i kocha okrężny ruch wiatru, zainspirowany naturą wiatru z jej ciągłym ruchem.I kontempluje twory ziemi. Czci je i im służy – różnym aspektom ziemi, wody, ognia i wiatru. Kłania się ogniowi,pada na twarz przed wodą, czci wiatr i składa hołd ziemi.Mówi: „To naprawdę niepojęte. Jak ogień może emitować światło? Woda jest taka czysta. Naprawdę muszę to czcić”.Od rana do wieczora kłania się wodzie, ogniowi, wiatrowi i ziemi, czcząc cztery elementy. Służy im, składając imofiary. Każdy element ma duchy z nim związane i wkrótce duchy ziemi, duchy wody, duchy ognia i duchy wiatru traktujejak swych przodków. Mahakaśjapa [uczeń Buddy] początkowo był członkiem religii czcicieli ognia i kłaniał się w hołdzieogniowi.Bierze te doczesne elementy – ziemię, wodę, ogień i wiatr – za fundamentalna˛przyczynę jego samego i uważa, żesa˛wieczne. Mówi, że zawsze trwają. No cóż, to prawda, że ziemia, woda, ogień i wiatr są po prostu Skarbcem Tathagaty.Jednak powinniście oddawać cześć Skarbcowi Tathagaty a nie ziemi, wodzie, ogniowi i wiatrowi. W przeciwnym raziena swoją głowę nakładacie drugą głowę. Zamiast pracować nad podstawami czczenia Skarbca Tathagaty i okazywaniaszacunku Buddzie, zajmuje się wielbieniem powierzchownego aspektu. Popełni zatem bład, ˛ uznajac ˛ to co jest nietworzeniemza tworzenie. Chce zakończyć narodziny i śmierć, ale nie mogąc tego uczynić, tworzy takie przywiązanie.Kaśjapa i bramini, którzy pragna˛przekroczyć narodziny i śmierć, pilnie służac ˛ ogniowi i czczac ˛ wodę, stana˛się jego towarzyszami. Kaśjapa należy do „klanu wielkiego żółwia”. Bramini to ci, którzy kultywują czyste praktyki.Wytężają się fizycznie i mentalnie, angażując się w różne bezużyteczne ascetyczne praktyki. Składają ofiary ogniowii kłaniają się wodzie, mając nadzieję, że poprzez służenie czterem elementom mogą zakończyć narodziny i śmierć. Ówkultywujący staje się przyjacielem i towarzyszem takich ludzi. Nie majac ˛ jasności co do prawdziwej natury bodhiBuddów, utraci wiedzę i zrozumienie. Utraci prawdziwą mądrość.To jest piaty ˛ stan, w którym w pomieszaniu podaża ˛ za tymi elementami, ustanawiajac˛ złudna˛przyczynę, która prowadzi do złudnych aspiracji opartych na spekulacjacho jego przywiazaniu ˛ do oddawania czci. Odchodzi daleko od doskonałej penetracjii odwraca się plecami do miasta nirwany, w ten sposób zasiewajac ˛ nasiona wypaczonegopogladu ˛ o przemianie.To jest piaty ˛ stan, w którym w pomieszaniu podaża ˛ za tymi elementami, ustanawiajac ˛ złudna˛przyczynę, któraprowadzi do złudnych aspiracji opartych na spekulacjach o jego przywiazaniu ˛ do oddawania czci. To jest piątamylna teoria. Jego spekulacje na temat swego przywiązania prowadzą go do oddawania czci i składania ofiar czteremelementom. Nabiera błędnych przekonań odnośnie swego wiecznego, prawdziwego umysłu, Skarbca Tathagaty, skutkiemczego podąża za elementami materialnymi. Szukając ucieczki od narodzin i śmierci, opiera się na złudnej wiedzyi poglądach. To jest ta „złudna przyczyna”. Z powodu tej niewłaściwej przyczyny na próżno żywi nadzieję na przekroczenienarodzin i śmierci. Odchodzi daleko od drzwi Dharmy doskonałej penetracji i odwraca się plecami do miastanirwany, w ten sposób zasiewajac ˛ nasiona wypaczonego i błędnego pogladu ˛ o przemianie.Ponadto, ów dobry człowiek wyraźnie ujrzał skandhę formowania jako pusta. ˛ Zakończyłtworzenie i niszczenie, ale jeszcze nie urzeczywistnił subtelnego cudu ostatecznegospokoju.Ponadto, ów dobry człowiek, który kultywuje doskonałą penetrację przy pomocy ucha, kierując słuchanie do wewnątrz,żeby słuchać wrodzonej natury, wyraźnie ujrzał skandhę formowania jako pusta. ˛ Badał skandhę formowania,ujrzał ją jako pustą i przedarł się przez nią. Zakończył już ścieżkę tworzenia i niszczenia, ale jeszcze nie urzeczywistniłbłogości subtelnego cudu ostatecznego spokoju.Może snuć przypuszczenia, że wewnatrz ˛ doskonałej jasności jest pustka i opierajac˛ się na tym, zaprzecza miriadom przemian, przyjmujac ˛ ich wieczne ustanie za