wersji PDF - Mahajana.net

Sam ogłasza się Budda˛i odziany w strój osoby świeckiej, a nie ubiór osoby, która opuściła dom, przyjmuje pokłonyod bhikszu. Ubrany jak osoba świecka, przyjmuje pokłony od ludzi, którzy opuścili dom. Oczernia medytację dhjany ireguły moralne jako bezużyteczne i niewłaściwe. Beszta swoich własnych uczniów i wyjawia prywatne sprawy ludzi.Ujawnia ludzkie sekrety, nie lękajac ˛ się wyśmiania czy odrzucenia przez innych.Często mówi o duchowych mocach i panowaniu nad soba. ˛ Może wywoływać uludzi wizje krain Buddy, ale one sa˛nierzeczywiste i powstaja˛wyłacznie ˛ ze zdolnościtego ducha do zwodzenia ludzi. Wychwala rozwiazłość ˛ i nie potępia sprośnegozachowania. Przekazujac ˛ swoja˛Dharmę, używa nieprzyzwoitych środków.Często mówi o różnego rodzaju duchowych mocach i o panowaniu nad soba. ˛ Może wywoływać u ludzi wizjekrain Buddy w dziesięciu kierunkach, ale one sa˛nierzeczywiste i powstaja˛wyłacznie ˛ ze zdolności tego ducha dozwodzenia ludzi. Sam nie ma żadnej prawdziwej zręczności w kultywowaniu. Najbardziej wychwala rozwiazłość.˛Mówi: „To najcudowniejsza rzecz pod słońcem. To jest źródło bodhi i nirwany”. I nie potępia sprośnego zachowania.Mówi: „Nie ma w tym nic złego. Nie przejmujcie się utrzymywaniem wskazań”. Przekazujac ˛ swoja˛Dharmę, używanieprzyzwoitych środków. Całe to nieczyste zachowanie wykorzystuje jako środek do przekazywania Dharmy.To jest potężny duch natury: duch góry, duch morza, duch wiatru, duch rzeki,duch ziemi albo duch traw i drzew, który rozwijał się przez długie wieki. Może byćsmokiem-goblinem; albo riszim, który odrodził się jako goblin; albo znów riszim,który osiagn ˛ awszy ˛ kres przeznaczonego mu czasu, powinien umrzeć, ale któregociało nie niszczeje i jest owładnięte przez goblina. Na starość stał się demonem. Niepokoii wprawia w pomieszanie tego dobrego człowieka. Ale kiedy się tym zmęczy,opuści ciało tego drugiego człowieka. Wtedy zarówno uczniowie, jak i nauczycielpopadna˛w konflikt z prawem.To jest potężny duch natury: duch góry, duch morza, duch wiatru, duch rzeki, duch ziemi albo duch trawi drzew, który rozwijał się przez długie wieki. Może być smokiem-goblinem; albo może być riszim, który po tymjak kultywował przez może tysiąc, dwa tysiące, trzy tysiące albo pięć tysięcy lat odrodził się u kresu swego życia jakogoblin-demon.Albo znów, może być riszim, który osiagn ˛ awszy ˛ kres przeznaczonego mu czasu, powinien umrzeć, ale któregociało po śmierci nie niszczeje ani się nie zmienia i jest owładnięte przez goblina.Na starość stał się demonem. Niepokoi i wprawia w pomieszanie moc samadhi tego dobrego człowieka. Alew końcu, kiedy się tym zmęczy, opuści ciało tego drugiego człowieka. Tak długo jak demon jest obecny, ten człowiekposiada przerażającą duchową moc. Ale gdy demon odejdzie, wtedy zarówno uczniowie, jak i nauczyciel popadna˛w konflikt z prawem i ich działalność będzie ukrócona.Powinniście być tego świadomi zawczasu i nie dać się schwytać w cykl transmigracji.Jeżeli jesteście pomieszani i nie rozumiecie, wpadniecie do BezlitosnychPiekieł.Anando, powinniście być tego świadomi zawczasu i nie dać się schwytać w demoniczny cykl transmigracji. Niewpadnijcie w sidła demonów. Jeżeli jesteście pomieszani i nie rozumiecie, wpadniecie do Bezlitosnych Piekieł.Ponadto, w wolnej od przeszkód przejrzystości i cudowności, które pojawiaj ˛ a siępo tym, jak skandha odczuwania zanikła, ten dobry człowiek nie jest niepokojonyprzez żaden zaburzony mentalny stan i doświadcza doskonałej, jasnej koncentracji.W samadhi jego umysł łaknie wejścia w ustanie, bada więc naturę przekształceń, jakoże zachłannie pragnie głębokiej pustki.