wersji PDF - Mahajana.net

Powinniście być tego świadomi zawczasu. Powinniście wcześniej zrozumieć tę zasadę i nie dać się schwytać w cykltransmigracji. Nie wpadnijcie w sidła demonów. Nie wkraczajcie w demoniczny cykl narodzin i śmierci. Jeżeli jesteściepomieszani i nie rozumiecie tej zasady, z pewnością wpadniecie do Bezlitosnych Piekieł.Ponadto, w wolnej od przeszkód przejrzystości i cudowności, które pojawiaja˛siępo tym, jak skandha odczuwania zanikła, ten dobry człowiek nie jest niepokojonyprzez żaden zaburzony mentalny stan i doświadcza doskonałej, jasnej koncentracji.W samadhi jego umysł łaknie głębokiego wchłonięcia, więc kontroluje siebie z energiczna˛pilnościa˛i lubi przebywać w ustronnych miejscach, jako że zachłannie poszukujeciszy i spokoju.Ponadto, w wolnej od przeszkód przejrzystości i cudowności, które pojawiaja˛się po tym, jak skandha odczuwaniazanikła, ten dobry człowiek, który kultywuje samadhi, nie jest niepokojony przez żaden zaburzony mentalnystan i doświadcza doskonałej, jasnej koncentracji. W samadhi jego umysł budzi pragnienie. Łaknie głębokiegowchłonięcia w tę zasadę. Zatem kontroluje siebie z energiczna˛pilnościa˛i lubi przebywać w ustronnych miejscach,kiedy zachłannie poszukuje ciszy i spokoju. Utrzymuje silną samokontrolę i jest wobec siebie bardzo surowy. Wkładawielki wysiłek w kultywację. Lubi przebywać w miejscach jin – pozbawionych słonecznego światła. Preferuje odludnemiejsca, na przykład jaskinię daleko w górach albo niedostępną dolinę. Wybiera samotne miejsce, bo lubi spokojne i cicheustronia. Ponieważ zbyt chciwie pragnie ciszy i spokoju, demony nadejdą. W kultywacji nie należy być chciwym. Niepragnijcie chciwie ani dobrych rzeczy, ani złych rzeczy. Zwyczajny umysł jest Drogą. Po prostu działajcie zwyczajniei nie bądźcie chciwi. Bez względu na to, czego pragniecie chciwie, nie jest to dobre.Wtedy demon z niebios korzysta ze sposobności, na która˛czekał. Jego duch opętujeinnego człowieka i używa go jako rzecznika, aby objaśniać sutry i Dharmę.To jest taka sama sytuacja, jak przedtem. Wtedy król demon z niebios korzysta ze sposobności, na która˛czekał.Kiedy pojawia się okazja, jego duch opętuje innego człowieka i używa go jako rzecznika, aby objaśniać sutryi Dharmę. Wysyła członka swego demonicznego orszaku, aby opętał innego człowieka, który następnie przychodzii wygłasza dla niego sutry i Dharmę.Ten człowiek, nieświadomy, że jest opętany przez demona, twierdzi, że doszedłdo niezrównanej nirwany. Kiedy spotyka tego dobrego człowieka, który pragnie samotności,przygotowuje miejsce do siedzenia i wygłasza Dharmę. Za jego sprawa˛Słuchaczom się wydaje, że znaja˛swoja˛karmę z przeszłości. Albo może powiedziećdo kogoś obecnego: „Jeszcze nie umarłeś, ale już stałeś się zwierzęciem”. Wtedypoucza inna˛osobę, żeby nastapiła ˛ na „ogon” tej pierwszej osoby i nagle ta pierwszaosoba nie może powstać. Wtedy wszyscy zgromadzeni otwieraja˛przed nim sercez szacunkiem i podziwem. Jeżeli ktoś ma jakaś ˛ watpliwość, ˛ demon wykryje ja˛natychmiast.Wprowadza intensywne praktyki ascetyczne, przewyższajace ˛ moralne wskazaniaBuddy. Oczernia bhikszu, beszta zgromadzenie uczniów i wyjawia prywatnesprawy ludzi, nie lękajac ˛ się wyśmiania czy odrzucenia. Chętnie przepowiada nieszczęściai pomyślne wydarzenia, a kiedy maja˛miejsce, nie myli się w najmniejszymstopniu.Ten człowiek jest nieświadomy, że jest opętany przez demona. Twierdzi, podobnie jak królowie demony, żedoszedł do niezrównanej nirwany. Jaki jest dowód na to, że ktoś jest demonem? Na ogół demony wychwalają siebie.Mówią: „Znasz mnie? Ja już osiągnąłem nirwanę”. Lub też: „Osiągnąłem pierwszą realizację stanu Arhata” albo„Osiągnąłem czwartą realizację stanu Arhata” lub „Jestem teraz Bodhisattwą. Rozpoznajesz mnie?”