wersji PDF - Mahajana.net

przepaści, podeszwy waszych stóp mrowia˛i słabną. Moglibyście stracić oparcie dla stóp i runąć w wąwóz głęboki natysiące stóp. Dość niebezpieczne, co?Skoro przepaść nie istnieje i nie ma octu, to jak wasze usta mogłyby wzbierać ślina˛na samo wspomnienie octu?W rzeczywistości nie ma żadnej przepaści; po prostu o niej myślicie. Ale na samą myśl wasze stopy mrowią – w językuchińskim dosłownie „stają się kwaśne”. Powyżej wasze usta stawały się kwaśne na myśl o kwaśnych śliwkach lub occie,a tutaj wasze nogi i stopy „stają się kwaśne” na myśl o przepaści. Jak stopy mogą „stać się kwaśne?” Powiedzcie mi.Ktoś mówi: „Mistrzu Dharmy, nie musisz tego wyjaśniać. Już rozumiem. W istocie już jestem oświecony. Ku czemusię oświeciłem? Wcześniej objaśniałeś, jak każda z sześciu zdolności zmysłowych ma funkcje wszystkich sześciu. Tomusi być tak, że stopy stają się kwaśne, bo mogą jeść”.Czy naprawdę tak jest? Nie wierzę w twoje oświecenie. Dlaczego ja jeszcze się ku temu nie oświeciłem, a ty już tozrobiłeś? Nie ma takiej zasady. Nie mogę zaakceptować takiej zasady, bo to nic innego jak tylko złudne myślenie. Stopynie mogą jeść, słyszeć ani widzieć rzeczy. Sześć zdolności, które funkcjonują wymiennie to oczy, uszy, nos, język, ciałoi umysł. Nie obejmuje to stóp. Dlatego absolutnie odmawiam uznania twojego tak zwanego oświecenia.W rzeczywistości nie ma przepaści ani octu. Złudne myśli wystarczą, żeby usta wzbierały śliną, a stopy mrowiłyi słabły. Gdyby nie było tak, że wasze ciała powstały z ułudy, gdyby wasze ciała nie powstały z iluzorycznej złudnejmyśli, gdyby nie zaprzyjaźniły się ze złudnym myśleniem, gdyby nie połączyły się ze złudnym myśleniem, to dlaczegowasze usta miałyby się napełniać śliną na wspomnienie octu? Gdyby wasze ciała nie powstały z powodu złudnej myśli –myśli emocjonalnej, dlaczego miałaby się tworzyć ślina w waszych ustach, kiedy mówię o occie? Tylko o nim mówimy,w rzeczywistości nie ma go tutaj. Skoro istnieje tylko hipotetycznie, dlaczego macie kwaśny smak w ustach? Czy nadalmożecie twierdzić, że kwaśność w ustach i mrowienie w stopach nie powstają ze złudnego myślenia? Nie, ponieważ onenaprawdę powstają ze złudnego myślenia.Dlatego powinniście wiedzieć, że wasze obecne fizyczne ciało powstało z powodupierwszego rodzaju złudnego myślenia, który charakteryzuje się stałościa.˛Dlatego, z powodu zasad objaśnionych powyżej, powinniście wiedzieć, że wasze obecne fizyczne ciało powstałoz powodu pierwszego rodzaju złudnego myślenia, który charakteryzuje się stałościa. ˛ Nazywacie je „stałym”, ale totylko nazwa. W istocie wasze ciało zostało stworzone przez pierwszy rodzaj złudnej myśli, przez skandhę formy.Jak zostało wcześniej opisane, samo myślenie o wysokim miejscu może wywołaćmrowienie i ból w ciele.Zatem, jak zostało wcześniej opisane w powyższej części, samo myślenie o wysokim miejscu może wywołaćmrowienie i ból w ciele. Wyobraźcie sobie, że stoicie na krawędzi głębokiej przepaści. Samo mówienie i myślenieo tym wywołuje mrowienie i ból w stopach. Czujecie się bardzo nieprzyjemnie, jak gdyby nogi miały przestać waspodtrzymywać i mielibyście spaść. Gdybyście naprawdę podeszli do krawędzi głębokiej przepaści i spojrzeli w dółw bezdenną otchłań, podeszwy waszych stóp zmieniłyby się w galaretę. Choćby nawet nie groził wam upadek, czulibyściesię jakbyście mieli runąć w dół. To uczucie powstaje ze złudnego myślenia.Na przykład, możecie przejść całe mile po równym terenie, a wasze stopy nie zmienią się w galaretę ani nie będą mrowiłyz powodu złudnego myślenia. Ale gdybyście mieli przejść przez kładkę z jednej deski przerzuconej nad wąwozem,dnem którego pędzi potężna rzeka, zaczęlibyście myśleć: „Gdybym spadł, to byłby koniec. Na pewno bym utonął i straciłżycie”. Wszystko było świetnie, dopóki nie pojawiła się ta złudna myśl, ale teraz niespodziewanie wasze stopy zmieniająsię w galaretę i nie możecie zrobić następnego kroku. Skutkiem tego naprawdę spadacie. Wszystko to się dzieje z powodutej myśli. Gdybyście nie mieli tej złudnej myśli, ale, powiedzmy, szli z zamkniętymi oczami, nie wiedząc nawet, że przeszliścieprzez kładkę z jednej deski, nic by się nie wydarzyło. Postanawiacie więc spróbować następnym razem przejśćprzez kładkę z zamkniętymi oczami. Jednak wówczas tak samo spadniecie, ponieważ nie będziecie widzieli drogi. Jeśliprzechodzicie przez kładkę z otwartymi oczami, macie złudne myśli o wodzie pieniącej się poniżej i ogarnia was strach.Jeśli przechodzicie przez kładkę z zamkniętymi oczami, to zejdziecie z niej i również spadniecie.Dlatego nie utrzymujcie złudnych myśli, kiedy macie oczy otwarte i nie zamykajcie oczu, próbując w ten sposóbzabić złudne myśli. Nic to nie da. To jest sedno dylematu: jeśli utrzymujecie złudne myślenie, wasze stopy zmienią się