Konwencja genewska o ochronie osób cywilnych podczas wojny (

dostateczną rękojmię swej zdolności do podjęcia się wymienionych funkcji i ich bezstronnegospełniania.Nie wolno naruszyć powyższych postanowień w drodze specjalnej umowy międzyMocarstwami, z których jedno byłoby chociaż przejściowo ograniczone w stosunku dodrugiego Mocarstwa lub jego sprzymierzeńców w swej swobodzie rokowań na skutekwydarzeń wojennych, zwłaszcza w przypadku okupacji całości lub znacznej części jegoterytorium.Ilekroć w Konwencji niniejszej jest mowa o Mocarstwie opiekuńczym, należy przez torozumieć także zastępujące je organizacje w znaczeniu niniejszego artykułu.Postanowienia niniejszego artykułu rozciągają się i mają zastosowanie do obywateliPaństwa neutralnego znajdujących się na terytorium okupowanym lub na terytorium Państwawojującego, w którym Państwo, którego są obywatelami, nie posiada normalnegoprzedstawicielstwa dyplomatycznego.Artykuł 12Mocarstwa opiekuńcze zaofiarują swe dobre usługi w celu załatwiania sporu, ilekroćuznają, że leży to w interesie osób podlegających ochronie, a zwłaszcza w razie braku zgodymiędzy Stronami w konflikcie co do stosowania lub wykładni postanowień niniejszejKonwencji.W tym celu każde z Mocarstw opiekuńczych będzie mogło na prośbę jednej ze Stronlub z własnej inicjatywy zaproponować Stronom w konflikcie zwołanie, ewentualniena odpowiednio wybranym terytorium neutralnym, konferencji ich przedstawicieli,a zwłaszcza władz zajmujących się sprawami osób podlegających ochronie. Stronyw konflikcie będą obowiązane zastosować się do takich propozycji. Mocarstwa opiekuńczebędą mogły w razie potrzeby zaproponować Stronom w konflikcie, aby zgodziły się na udziałw tej konferencji osobistości należącej do Mocarstwa neutralnego lub wydelegowanej przezMiędzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża.Tytuł IIOgólna ochrona ludności przed niektórymi skutkami wojnyArtykuł 13Postanowienia niniejszego tytułu dotyczą całej ludności krajów w konflikcie bezżadnej różnicy ze względu na rasę, narodowość, religię lub przekonania politycznei zmierzają do złagodzenia cierpień wywołanych przez wojnę.Artykuł 14Już w czasie pokoju Wysokie Umawiające się Strony, a po rozpoczęciu działańwojennych Strony w konflikcie, mogą tworzyć na swym własnym terytorium, a w raziepotrzeby również na terytoriach okupowanych, strefy i miejscowości sanitarne,zorganizowane w ten sposób, aby mogły chronić przed skutkami wojny rannych i chorych,kaleki, starców i dzieci w wieku poniżej lat 15, kobiety ciężarne i matki dzieci poniżejlat 7.Od chwili wybuchu konfliktu i podczas jego trwania Strony zainteresowane będąmogły zawierać między sobą układy w sprawie uznania stref i miejscowości, które mogłybybyć przez nie utworzone. Mogą one w tym celu wprowadzić w życie postanowieniaprzewidziane w projekcie układu załączonego do niniejszej Konwencji wprowadzając doniego ewentualne zmiany, jakie uznają za konieczne.Wzywa się mocarstwa opiekuńcze i Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyżado ofiarowania swych dobrych usług w celu ułatwienia utworzenia i uznania tych strefi miejscowości sanitarnych i bezpieczeństwa.Artykuł 15