Konwencja genewska o ochronie osób cywilnych podczas wojny (
Konwencja genewska o ochronie osób cywilnych podczas wojny ( Konwencja genewska o ochronie osób cywilnych podczas wojny (
Konwencji Pocztowej z 1947 r. oraz w porozumieniach Powszechnego Związku Pocztowegona rzecz cywilnych obywateli Państwa nieprzyjacielskiego, przebywających w obozach lubwięzieniach cywilnych, będą rozciągnięte na inne osoby podlegające ochronie, które sąinternowane w ramach niniejszej Konwencji. Państwa nie uczestniczące w powyższychporozumieniach będą obowiązane przyznać przewidziane zwolnienia na tych samychwarunkach.Koszty transportu przesyłek pomocy przeznaczonych dla internowanych, które zpowodu swojej wagi lub z jakiejkolwiek innej przyczyny nie mogą im być przekazane drogąpocztową, będą obciążały Mocarstwo zatrzymujące na całym terytorium pozostającym podjego kontrolą. Inne Mocarstwa, które są Stronami Konwencji, ponoszą koszty przewozu naswych terytoriach.Koszty transportu tych przesyłek, które nie są objęte postanowieniami poprzednichustępów, będą obciążały nadawcę.Wysokie Umawiające się Strony będą się starały obniżyć w miarę możności opłatytelegraficzne za telegramy, wysyłane przez internowanych lub do nich skierowane.Artykuł 111W przypadku gdyby działania wojenne przeszkodziły zainteresowanym Mocarstwomw spełnieniu ich obowiązku zapewnienia transportu przesyłek przewidzianych w artykułach106, 107, 108 i 113, zainteresowane Mocarstwa opiekuńcze,Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża lub każda inna organizacja uznana przezStrony w konflikcie będą mogły podjąć się zorganizowania transportu tych przesyłekodpowiednimi środkami (wagony, samochody ciężarowe, statki lub samoloty itd.). W tymcelu Wysokie Umawiające się Strony starać się będą o dostarczenie im tych środkówtransportu i zezwolenie na ich przewóz, zwłaszcza przez wydawanie potrzebnych przepustek.Powyższe środki transportowe będą mogły być używane dla przewożenia:a) korespondencji, wykazów i sprawozdań wymienianych między Centralnym BiuremInformacji przewidzianym w art. 140 a Biurami Krajowymi przewidzianymi w art.136;b) korespondencji i sprawozdań dotyczących internowanych, które Mocarstwaopiekuńcze, Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża lub jakakolwiek inna organizacjapomocy internowanym wymieniają bądź ze swymi własnymi przedstawicielami, bądź zeStronami w konflikcie.Niniejsze postanowienia w niczym nie ograniczają prawa każdej ze Stronw konflikcie do zorganizowania, jeżeli będzie wolała, innych transportów i wydawaniaprzepustek na warunkach, jakie mogą być uzgodnione.Koszty użycia tych środków transportowych będą ponoszone proporcjonalnie doznaczenia tych przesyłek przez Strony w konflikcie, których obywatele korzystają z tychusług.Artykuł 112Cenzura korespondencji nadchodzącej do internowanych lub przez nich wysyłanejodbywać się będzie możliwie najprędzej.Kontrola przesyłek przeznaczonych dla internowanych nie powinna odbywać sięw warunkach, które zagrażałyby zachowaniu w należytym stanie zawartych w nich artykułówspożywczych, i będzie się odbywała w obecności odbiorcy lub upoważnionego przezeńkolegi. Doręczanie internowanym przesyłek indywidualnych lub zbiorowych nie może byćopóźnione pod pozorem trudności ocenzurowania.Wszelki zakaz korespondencji wydany przez Strony w konflikcie ze względówwojskowych lub politycznych może być tylko czasowy i powinien trwać możliwiekrótko.
Artykuł 113Mocarstwa zatrzymujące zapewnią w rozsądnych granicach wszelkie ułatwieniaw przesyłaniu za pośrednictwem Mocarstwa opiekuńczego lub Centralnego Biuraprzewidzianego w artykule 140 albo w inny wymagany sposób testamentów, pełnomocnictw iwszelkich innych dokumentów przeznaczonych dla internowanych lub pochodzących od nich.We wszystkich przypadkach Mocarstwa zatrzymujące ułatwią internowanymsporządzanie i legalizowanie w należytej formie tych dokumentów; w szczególności zezwoląim one na zasięgnięcie porady prawnika.Artykuł 114Mocarstwo zatrzymujące udzieli internowanym wszelkich ułatwień zgodnychz warunkami internowania i obowiązującym ustawodawstwem dla zarządzania swymmajątkiem. W tym celu może ono udzielić im zezwoleń na opuszczenie miejsca internowaniaw nagłych przypadkach, o ile warunki na to pozwalają.Artykuł 115We wszystkich przypadkach, gdy internowany będzie stroną w procesie przedjakimkolwiek sądem, Mocarstwo zatrzymujące powinno na prośbę zainteresowanegozawiadomić sąd o jego internowaniu i czuwać w granicach ustawowych nad dokonaniemwszelkich niezbędnych czynności, aby internowany nie poniósł żadnej szkody na skutekinternowania, o ile chodzi o przygotowanie i prowadzenie procesu lub wykonaniejakiegokolwiek wydanego przez sąd wyroku.Artykuł 116Każdy internowany będzie mógł być odwiedzany regularnie i możliwie często przedewszystkim przez krewnych.W nagłych przypadkach, zwłaszcza w przypadku zgonu lub ciężkiej choroby któregośz członków rodziny, internowany będzie mógł, o ile to jest możliwe, udać się do swej rodziny.Rozdział IXSankcje karne i dyscyplinarneArtykuł 117Z zastrzeżeniem postanowień niniejszego rozdziału ustawodawstwo obowiązujące naterytorium, na którym przebywają internowani, stosowane będzie do tych, którzy popełniająprzestępstwo w czasie internowania.Jeżeli ustawy, przepisy lub zarządzenia ogólne grożą internowanym karami za czynynie podlegające karze w razie ich popełnienia przez osoby nie internowane, czyny te mogąspowodować jedynie kary dyscyplinarne.Internowany może być tylko jeden raz ukarany za ten sam czyn lub na podstawie tegosamego oskarżenia.Artykuł 118Wymierzając karę sądy lub władze uwzględnią w możliwie największej mierzeokoliczność, że oskarżony nie jest obywatelem Mocarstwa zatrzymującego. Będą one miałyswobodę złagodzenia kary za przestępstwo, o które internowany jest oskarżony, i nie będąobowiązane przestrzegać minimum tej kary.Zabrania się uwięzienia w pomieszczeniach pozbawionych światła dziennegoi w ogóle wszelkiego rodzaju okrucieństw.Internowani, którzy byli ukarani dyscyplinarnie lub sądownie, będą po odbyciu karytraktowani na równi z innymi.Okres tymczasowego zaaresztowania zalicza się internowanemu na poczetwymierzonej mu kary dyscyplinarnej lub sądowej.Komitety internowanych będą zawiadamiane o wszczęciu każdego postępowaniasądowego przeciwko internowanym, których reprezentują, oraz o jego wyniku.Artykuł 119
- Page 1 and 2: Konwencja genewska o ochronie osób
- Page 3 and 4: jeszcze układy specjalne w każdej
- Page 5 and 6: Każda Strona w konflikcie będzie
- Page 7 and 8: ) kontrola może nie być skuteczna
- Page 9 and 10: Artykuł 34Branie zakładników jes
- Page 11 and 12: Artykuł 43Każda osoba podlegając
- Page 13 and 14: dzieci, których tożsamość jest
- Page 15 and 16: Akcje te, które mogą być podejmo
- Page 17 and 18: Artykuł 69We wszystkich przypadkac
- Page 19 and 20: Delegaci Mocarstwa opiekuńczego or
- Page 21 and 22: Mocarstwo zatrzymujące odda do dys
- Page 23 and 24: liczba tych ostatnich jest niedosta
- Page 25 and 26: achunek, na który wnoszone będą
- Page 27: miesięcznie, sporządzone w miarę
- Page 31 and 32: więcej niż jeden miesiąc.Jeżeli
- Page 33 and 34: jakąkolwiek inną osobę, jak rów
- Page 35 and 36: Centralne Biuro Informacji o osobac
- Page 37 and 38: nietykalność fizyczną lub zdrowi
- Page 39 and 40: Jednakże osoby posiadające stałe
- Page 41 and 42: czy rozdział pomocy zbiorowej doko
- Page 43 and 44: Załącznik III ( ciąg dalszy)List
Artykuł 113Mocarstwa zatrzymujące zapewnią w rozsądnych granicach wszelkie ułatwieniaw przesyłaniu za pośrednictwem Mocarstwa opiekuńczego lub Centralnego Biuraprzewidzianego w artykule 140 albo w inny wymagany sp<strong>osób</strong> testamentów, pełnomocnictw iwszelkich innych dokumentów przeznaczonych dla internowanych lub pochodzących od nich.We wszystkich przypadkach Mocarstwa zatrzymujące ułatwią internowanymsporządzanie i legalizowanie w należytej formie tych dokumentów; w szczególności zezwoląim one na zasięgnięcie porady prawnika.Artykuł 114Mocarstwo zatrzymujące udzieli internowanym wszelkich ułatwień zgodnychz warunkami internowania i obowiązującym ustawodawstwem dla zarządzania swymmajątkiem. W tym celu może ono udzielić im zezwoleń na opuszczenie miejsca internowaniaw nagłych przypadkach, o ile warunki na to pozwalają.Artykuł 115We wszystkich przypadkach, gdy internowany będzie stroną w procesie przedjakimkolwiek sądem, Mocarstwo zatrzymujące powinno na prośbę zainteresowanegozawiadomić sąd o jego internowaniu i czuwać w granicach ustawowych nad dokonaniemwszelkich niezbędnych czynności, aby internowany nie poniósł żadnej szkody na skutekinternowania, o ile chodzi o przygotowanie i prowadzenie procesu lub wykonaniejakiegokolwiek wydanego przez sąd wyroku.Artykuł 116Każdy internowany będzie mógł być odwiedzany regularnie i możliwie często przedewszystkim przez krewnych.W nagłych przypadkach, zwłaszcza w przypadku zgonu lub ciężkiej choroby któregośz członków rodziny, internowany będzie mógł, o ile to jest możliwe, udać się do swej rodziny.Rozdział IXSankcje karne i dyscyplinarneArtykuł 117Z zastrzeżeniem postanowień niniejszego rozdziału ustawodawstwo obowiązujące naterytorium, na którym przebywają internowani, stosowane będzie do tych, którzy popełniająprzestępstwo w czasie internowania.Jeżeli ustawy, przepisy lub zarządzenia ogólne grożą internowanym karami za czynynie podlegające karze w razie ich popełnienia przez osoby nie internowane, czyny te mogąspowodować jedynie kary dyscyplinarne.Internowany może być tylko jeden raz ukarany za ten sam czyn lub na podstawie tegosamego oskarżenia.Artykuł 118Wymierzając karę sądy lub władze uwzględnią w możliwie największej mierzeokoliczność, że oskarżony nie jest obywatelem Mocarstwa zatrzymującego. Będą one miałyswobodę złagodzenia kary za przestępstwo, o które internowany jest oskarżony, i nie będąobowiązane przestrzegać minimum tej kary.Zabrania się uwięzienia w pomieszczeniach pozbawionych światła dziennegoi w ogóle wszelkiego rodzaju okrucieństw.Internowani, którzy byli ukarani dyscyplinarnie lub sądownie, będą po odbyciu karytraktowani na równi z innymi.Okres tymczasowego zaaresztowania zalicza się internowanemu na poczetwymierzonej mu kary dyscyplinarnej lub sądowej.Komitety internowanych będą zawiadamiane o wszczęciu każdego postępowaniasądowego przeciwko internowanym, których reprezentują, oraz o jego wyniku.Artykuł 119