Konwencja genewska o ochronie osób cywilnych podczas wojny (

Pod ochroną niniejszej Konwencji pozostają osoby, które kiedykolwiek i w jakikolwieksposób znalazły się w razie konfliktu lub okupacji we władzy jednejze Stron w konflikcie lub Mocarstwa okupacyjnego, których nie są obywatelami.Obywatele Państwa, które nie jest związane Konwencją, nie pozostają pod jej ochroną.Obywateli Państwa neutralnego znajdujących się na terytorium Państwa wojującego orazobywateli Państwa współwojującego nie uważa się za podlegających ochronie dopóty, dopókiPaństwo, którego są oni obywatelami, posiada normalne przedstawicielstwo dyplomatyczne wPaństwie, w którego władzy się znajdują.Jednakże postanowienia Tytułu II stosują się w szerszym zakresie, określonymw artykule 13.Osób pozostających pod ochroną Konwencji Genewskiej z 12 sierpnia 1949 r.o polepszeniu losu rannych i chorych w armiach czynnych, Konwencji Genewskiejz 12 sierpnia 1949 r. o polepszeniu losu rannych, chorych i rozbitków sił zbrojnych na morzulub Konwencji Genewskiej z 12 sierpnia 1949 r. o traktowaniu jeńców wojennych nie uważasię za osoby chronione w rozumieniu niniejszej Konwencji.Artykuł 5Jeżeli Strona w konflikcie ma poważne powody do mniemania, że określona osoba,podlegająca ochronie przez niniejszą Konwencję, podejrzana jest słusznie o uprawianie na jejterytorium działalności szkodliwej dla bezpieczeństwa Państwa lub jeżeli taka działalnośćzostanie rzeczywiście stwierdzona, osoba ta nie będzie mogła korzystać z praw i przywilejówprzewidzianych w niniejszej Konwencji, których przyznanie danej osobie mogłoby wyrządzićszkodę bezpieczeństwu Państwa.Jeżeli osoba podlegająca ochronie przez Konwencję zostanie zatrzymana naterytorium okupowanym jako szpieg albo sabotażysta lub jeżeli zachodzi słuszne podejrzenie,że uprawia ona działalność szkodliwą dla bezpieczeństwa Mocarstwa okupacyjnego, osoba tamoże być pozbawiona przewidzianego w niniejszej Konwencjiprawa porozumiewania się, jeżeli będzie tego bezwzględnie wymagało bezpieczeństwowojskowe.W każdym z tych przypadków osoby wymienione w poprzednich ustępach będąjednak traktowane w sposób humanitarny i w razie wszczęcia postępowania sądowego niebędą pozbawione swych praw do słusznego i prawidłowego procesu, przewidzianychw niniejszej Konwencji. Odzyskają one również wszystkie swe prawa i przywileje osóbpodlegających ochronie w rozumieniu niniejszej Konwencji w możliwie najkrótszymterminie, uwzględniając bezpieczeństwo Państwa lub Mocarstwa okupacyjnego, zależnie odprzypadku.Artykuł 6Niniejsza Konwencja będzie miała zastosowanie od początku każdego konfliktu lubkażdej okupacji, wymienionych w art. 2.Na terytorium Stron w konflikcie stosowanie Konwencji skończy się z chwiląogólnego zakończenia działań wojennych.Na terytorium okupowanym stosowanie niniejszej Konwencji skończy się w rok poogólnym zakończeniu działań wojennych; jednakże Mocarstwo okupacyjne będzie związanena czas trwania okupacji - o ile sprawuje ono funkcje rządowe na tym terytoriumpostanowieniami następujących artykułów niniejszej Konwencji: od 1 do 12, 27, 29 do 34,47, 49, 51, 52, 53, 59, 61 do 77 i 143.Osoby podlegające ochronie, których zwolnienie, repatriacja lub ponowne zasiedlenienastąpią po tych terminach, będą tymczasem nadal korzystały z niniejszej Konwencji.Artykuł 7Wysokie Umawiające się Strony będą mogły poza układami, wyraźnieprzewidzianymi w artykułach 11, 14, 15, 17, 36, 108, 109, 132, 133 i 149, zawierać inne